คิดไปคนละอย่างครับ...ถ้าคิดว่าเป็นของใช้ป่านนี้พวกเราคงมีปืนกระบอกเดียวก็คงพอใช้แล้ว..เรื่องอย่างนี้เป็นความสุขทางใจ..บางคนที่ไม่เล่นปืนก็หาว่าเราบ้าซื้อเหล็กกิโลกว่าๆ..ราคาเป็นแสน..บางคนซื้อภาพเขียนสีน้ำมันจากศิลปินที่มีชื่อ..ราคาเป็นล้าน..ทำไมไม่คิดบ้างว่าค่าผ้าใบกับสีน้ำมันมันหลอดละเท่าไร..บางคนชอบมีปืนเยอะๆเน้นปริมาณแต่บางคนคิดว่ามีน้อยๆและดูแลได้ทั่วถึง ถึงไม่ยิง..เก็บไว้ดูเอาไว้ลูบคลำก็มีความสุข บางคนซื้อรถสปอร์ตคันละหลายสิบล้านแต่คนบ้านนอก..บอกว่าโง่ฉิบหายรถอะไรนั่งได้แค่คนสองคน..สู้อีแต๋นก็ไม่ได้สรุปว่าแต่ละคนมีความสุขไม่เหมือนกันครับ...
สวยงามมากครับ แต่ซื้อของแพงแล้วไม่ได้ใช้เสียดายเงินครับ
เหมือนคนเช่าบูชาพระองค์ละหลายล้านบาทแต่เก็บเอาใว้ที่ธนาคาร ซื้อของถูกแต่ได้ใช้คุ้มค่าดีกว่าครับ
ผมอาจคิดไม่ค่อยเหมือนคนอื่นนะครับ
