ถ้าเป็นท่านจะทำอย่างไร

[countrypolice]

ประมวลกฎหมายอาญามาตรา68 ผู้ใดจำต้องกระทำการใดเพื่อป้องกันสิทธิของตนและผู้อื่นและเป็นภยันตรายที่ใกล้มาถึงถ้การกระทำนั้นไม่เกินกว่าเหตุผู้นั้นไม่ต้องรับผิด
จากเหตุการณืดังล่าว ไอ้บ้านั่นถือมีดมาร้องเย้วๆอยู่หน้าบ้านเราก็มีสิทธิที่จะปกป้องตัวเราและคนในบ้านได้แล้วเพราะมีดก็ตายได้นะสู้จนถึงศาลฎีกาเลย

[นาจา™รักในหลวง]

ประมวลกฎหมายอาญามาตรา68 ผู้ใดจำต้องกระทำการใดเพื่อป้องกันสิทธิของตนและผู้อื่นและเป็นภยันตรายที่ใกล้มาถึงถ้การกระทำนั้นไม่เกินกว่าเหตุผู้นั้นไม่ต้องรับผิด
จากเหตุการณืดังล่าว ไอ้บ้านั่นถือมีดมาร้องเย้วๆอยู่หน้าบ้านเราก็มีสิทธิที่จะปกป้องตัวเราและคนในบ้านได้แล้วเพราะมีดก็ตายได้นะสู้จนถึงศาลฎีกาเลย

ขออนุญาตครับ....แนะนำไม่ถูกนะครับ

[S.W.A.T]

ในส่วนของความคิดเห็นของผม1.  ถ้าไม่รำคาญก็ไม่ต้องไปสนใจ ปล่อยมันไป
                                       2. ถ้ารำคาญ แจ้ง ตร.ครับ 
ส่วนปืนที่เรามีอยู่ในมือนั้นก็ไม่ต้องไปยิงขึ้นฟ้าหรือ ยิงขู่อะไรทั้งนั้น เดี๋ยวเรื่องมันจะบานปลายกันไปใหญ่ จากประสบการณ์ที่เคยพบเจอมาครับ ผมว่าวิธีนี้ดีที่สุด

[นปพ2201]

หากไม่อายใครก็ให้มันด่าไป  แต่ลูกผู้ชายทั้งแท่งจะให้คนมายืนด่าอยู่หน้าบ้านเฉยๆ  อายไปทั้งโลกา 
1.ก้อนหิน/ไม้ขว้างมัน หรือหนังสะติ๊กยิงกบาลเลยครับ
2.เดินถือปืนไปขู่มัน ด่ามันกลับไป
3.ล่อมันหรือท้าทายให้มันเข้ามาเขตรั้วในบ้าน แล้วยิงขามันเลยครับ
4.แล้วค่อยแจ้งตำรวจทีหลัง ไม่เช่นนั้นคุณก็จะโดนหยามตลอดไป
5.หากมันด่าทุกวันๆ ตามไปตีกะบาลมัน(อย่าให้ใครรู้.......) แล้วทุกอย่างจะจบ

[นปพ2201]

ลืมไป   อย่าขับรถแลนด์ไปตีกะบาลมันนะ คนเขาจำได้ง่าย 

[boon]

อยากบอกว่าอายุมากขึ้น ประสพการณ์และสติจะมีมากกว่าวัยรุ่นหนุ่ม-สาว
ถ้าเขามาด่าเฉยๆเราไม่สนใจ ดูที่วีฟังเพลง เรื่องทุกอย่างก็จบ เราก็ก็สบายใจ
แต่ถ้าเขาบุกรุกเข้ามาทำร้ายในบ้าน เราป้องกันตัวเท่าที่เราจะทำได้ เพราะหมดทางหลีกหนีสิ่งนี้สมควรทำครับ
เวลามีเรื่องแล้วมันยาวครับ เสียทั้งเงินและเวลาทำมาหากิน การใจร้อนตัดสินปัญหาด้วยเวลา10วินาที
เราอาจเสียใจไปตลอดชีวิต ทำอะไรลงไปด้วยความโมโห กับทำด้วยสติ ผลมันออกมาต่างกันครับ

[อั๋น]

ปล่อยให้มันเห่าไปเรื่อยๆ ครับ เดี๋ยวมันเหนื่อยมันก็ไปเอง แต่อย่าประมาทนะครับ พวกนี้มันอันธพาล ไม่ใช่นักเลงครับ

[S.W.A.T]

อยากบอกว่าอายุมากขึ้น ประสพการณ์และสติจะมีมากกว่าวัยรุ่นหนุ่ม-สาว
ถ้าเขามาด่าเฉยๆเราไม่สนใจ ดูที่วีฟังเพลง เรื่องทุกอย่างก็จบ เราก็ก็สบายใจ
แต่ถ้าเขาบุกรุกเข้ามาทำร้ายในบ้าน เราป้องกันตัวเท่าที่เราจะทำได้ เพราะหมดทางหลีกหนีสิ่งนี้สมควรทำครับ
เวลามีเรื่องแล้วมันยาวครับ เสียทั้งเงินและเวลาทำมาหากิน การใจร้อนตัดสินปัญหาด้วยเวลา10วินาที
เราอาจเสียใจไปตลอดชีวิต ทำอะไรลงไปด้วยความโมโห กับทำด้วยสติ ผลมันออกมาต่างกันครับ

เห็นด้วยกับคุณ boon ครับ (ความรุนแรง มีแต่การสูญเสีย และให้แต่ผลร้ายครับ หลบได้หลบครับ)

[ขี้เมา เล่นปืน]

แจ้งตร.พร้อมกับเอาปืนออกมาเช็ดน้ำมัน วางไว้ใกล้ๆมือ(ต้องไม่ให้ใครเห็นเดี๋ยวโดนขั้นเตรียมการ)  ปล่อยให้มันด่าไปเรื่อยๆ มันไม่เข้ามาในบ้านก็ไม่ยิง แต่ถ้าเข้าบ้านมายิงเป้าใหญ่ก่อน1นัด ตามด้วยยิงลงดินอีก1นัด หรือยิงลงดิน1นัดก่อนดี รอดค่อยมาคุยกัน รอ..ตร.ไปในตัว(แต่คาดว่าจะนาน)

[เบิ้ม]

     หาฎีกามาอ่านเพื่อพิจารณาครับ

   คดีนี้โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๐๘ เวลากลางวัน จำเลยบังอาจใช้ปืนยิงนายโชติ สุรินทร์ โดยเจตนาฆ่า กระสุนปืนถูกศีรษะนายโชติถึงแก่ความตายทันที ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘

จำเลยให้การว่า กระบือของจำเลยหายไป สืบทราบว่าผู้ตายเป็นคนลักจำเลยขอไถ่กระบือคืน ผู้ตายไม่ให้ จึงพูดท้าทายเกิดทะเลาะวิวาทกัน ผู้ตายชักปืนจะยิงจำเลย จำเลยจึงยิงผู้ตายไป ๑ นัด เพื่อป้องกันชีวิต กระสุนปืนของจำเลยถูกผู้ตายถึงแต่ความตาย

ศาลชั้นต้นเชื่อว่าจำเลยยิ่งผู้ตายขณะผู้ตายหันด้านข้างให้และกำลังล้วงกระเป๋าไม่ใช่ยิงขณะผู้ตายเอาปืนชี้จ้องมาทางจำเลย พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ วางโทษจำคุก ๑๕ ปี จำเลยเข้ามอบตัวและคำให้การชั้นสอบสวนชั้นศาลเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษให้ ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๗๘ คงจำคุก ๑๐ ปี ของกลางริบ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยกับผู้ตายเกิดท้าทายกัน ผู้ตายชักปืนจะยิงแต่จำเลยยิงไปเสียก่อน แล้ววินิจฉัยว่าการที่จำเลยยิงผู้ตายนั้นเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุหรือไม่ เห็นว่า จำเลยโกรธแค้นผู้ตายที่ลักกระบือของจำเลย วันเกิดเหตุจำเลยเห็นผู้ตายเดินผ่านไป จำเลยจึงกลับบ้านเอาปืนลูกซองออกติดตามผู้ตายไปถึงที่เกิดเหตุ ได้พูดกันถึงเรื่องกระบือที่หายแล้วเกิดโต้เถียงกันขึ้น จำเลยได้ปลดปืนจากไหล่เตรียมยิงอยู่ก่อนแล้ว พอผู้ตายล้วงปืนออกมา จำเลยก็ยิงไปทันที ที่จำเลยต่อสู้ว่าผู้ตายชักปืนออกมาก่อนจำเลยจึงลดปืนจากไหล่นั้น ไม่น่าเชื่อ ถ้าเป็นดังจำเลยว่า จำเลยต้องถูกยิงก่อนโดยไม่ต้องสงสัย เพราะปืนของผู้ตายเป็นปืนสั้น สามารถใช้ยิงได้คล่องแคล่วกว่าปืนยาวลูกซองของจำเลย พฤติการณ์ดังนี้ถือไม่ได้ว่าจำเลยยิงผู้ตายเพื่อป้องกันตัว

พิพากษายืน.
   

   คุกๆๆ

[เบิ้ม]

   อันนี้มีดเล่มใหญ่  อันตราย 

   ฎีกาเลขที่  111/2504 อัยการจังหวัดตราด จ.
นายหรั่ง ธัญญศรี จ.ล.
กฎหมายที่ใช้
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 32,33,68,288
พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯลฯ พงศ. 2450 มาตรา 7,72
พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯลฯ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2501 มาตรา 9
ย่อสั้น

จำเลยยิงขณะผู้เสียหายยกมีดจะฟังจำเลยมีดนั้นขนาดใหญ่ ถ้าฟันได้อาจเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิติจำเลยยิงนัดเดียว ดังนี้ เป็นการป้องกันชีวิตจำเลยพอสมควรแก่เหตุ ไม่มีความผิด

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยพยายามฆ่าตนโดยใช้ปืนยิง ขอให้ลงโทษเฉพาะฐานพยายามฆ่าและขอให้สั่งริบปืน ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ไม่มีความผิด แต่ปืนที่ไม่มีเครื่องหมายของเจ้าพนักงานอนุญาตให้มีได้นั้น เป็นของร้ายอยู่ในตัว ผู้ใดมีไว้เป็นความผิด จึงเป็นของที่ต้องริบตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 32

ประชุมใหญ่ ครั้ง 1/2504
 
ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยพยายามฆ่านายชิดโดยใช้ปืนยิงขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๘๐ และสั่งริบปืนของกลางด้วย

จำเลยต่อสู้ว่าป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยยิงผู้เสียหายในขณะผู้เสียหายจะฟันจำเลยด้วยมีดขอขนาดใหญ่เป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุไม่มีความผิด พิพากษายกฟ้องโจทก์ แต่ปืนแก๊ปของกลางเป็นปืนไม่มีทะเบียนให้ริบ

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ฟังว่า เมื่อผู้เสียหายถือมีดขอออกมา จำเลยก็ชิงทำร้ายเสียก่อน จำเลยจะยกเหตุป้องกันตัวมาต่อสู้ไม่ได้ พิพากษากลับว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘, ๘๐ ให้จำคุกจำเลย ๑๐ ปี ปืนของกลางใช้กระทำผิดให้ริบ

จำเลยฎีกาว่าจำเลยป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยยิงขณะผู้เสียหายยกมีดจำฟันจำเลย มีดนั้นขนาดใหญ่ ถ้าฟันได้อาจเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิต จำเลยยิงนัดเดียว เป็นการป้องกันชีวิตจำเลยพอสมควรแก่เหตุไม่มีความผิด

เมื่อการกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดแล้ว อาวุธปืนของกลางที่จำเลยใช้ยิงจึงมิใช่เป็นทรัพย์สินที่บุคคลได้ใช้ในการกระทำผิด แต่อาวุธปืนกระบอกนี้ไม่มีเครื่องหมายของเจ้าพนักงาน มีปัญหาว่า จะเป็นทรัพย์สินที่พึงริบตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๒ หรือไม่ ศาลฎีกาได้วินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่ว่า อาวุธปืนที่ไม่มีเครื่องหมายของเจ้าพนักงานอนุญาตให้มีได้นั้น เป็นของร้ายอยู่ในตัว ผู้ใดมีไว้เป็นความผิด เป็นของที่ต้องริบ

แต่ในคดีนี้ ก่อนที่จำเลยถูกจับและถูกยึดอาวุธปืน มีพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ (ฉบับที่ ๓) (พ.ศ. ๒๕๐๑ มาตรา ๔ ผ่อนให้นำอาวุธปืนที่มีไว้ไปขอรับอนุญาตได้ภายใน ๙๐ วัน แล้วไม่ต้องรับโทษ ยังไม่ทันครบกำหนด เจ้าพนักงานก็ยึดอาวุธปืนของจำเลยเสียก่อน ดังนี้ จะสั่งริบอาวุธปืนเพราะเหตุจำเลยมีไว้ยังไม่ได้
 

[เบิ้ม]

อันนี้ มีด กะ ปืน ดวลกัน

ฎีกาเลขที่  1911/2547 พนักงานอัยการจังหวัดกระบี่ โจทก์
นายสุพลหรือเที่ยง เพ็ชรพันธ์ จำเลย
กฎหมายที่ใช้
ป.อ. มาตรา 69, 288
ย่อสั้น

จำเลยยิงผู้ตายเพราะผู้ตายจะใช้มีดแทง จำเลยย่อมมีสิทธิป้องกันตัว แต่แม้จำเลยจะไม่มีหน้าที่ต้องหนีการที่จำเลยมีอาวุธปืนที่ร้ายแรงกว่า จำเลยอาจเลือกยิงร่างกายส่วนที่สำคัญน้อยหรือเป็นอันตรายน้อยเพียงเพื่อยับยั้งผู้ตาย แต่จำเลยกลับใช้อาวุธปืนเล็งยิงไปที่ใบหน้า จึงเป็นการป้องกันเกินกว่ากรณีที่จำต้องกระทำเพื่อป้องกันตาม ป.อ. มาตรา 69
 
ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ. อาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 8 ทวิ, 72 ทวิ ป.อ. มาตรา 32, 91, 288, 371 ริบของกลาง

จำเลยให้การต่อสู้อ้างเหตุป้องกัน และรับสารภาพในความผิดฐานพาอาวุธปืนติดตัวไปในหมู่บ้านและทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาต

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลย

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 8 พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องในความผิดฐานฆ่าผู้อื่น ให้ปรับจำเลยในความผิดฐานพาอาวุธปืน 4,000 บาท อีกสถานหนึ่ง ลดโทษตาม ป.อ. มาตรา 78 กึ่งหนึ่ง แล้วคงปรับ 2,000 บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษไว้มีกำหนด 2 ปี ตาม ป.อ. มาตรา 56 ไม่ชำระค่าปรับจัดการตาม ป.อ. มาตรา 29 , 30 นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พิเคราะห์แล้ว ความผิดฐานพาอาวุธปืนเป็นยุติตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 8 คงมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์เฉพาะข้อหาฆ่าผู้อื่น ข้อเท็จจริงฟังได้ว่า วันเกิดเหตุผู้ตายนำต้นไม้ไปปลูกตามแนวเขตที่ดินด้านที่ติดต่อที่ดินจำเลย เวลาประมาณ 17.30 นาฬิกา ขณะที่ผู้ตายยืนอยู่กับนายอำนวย จำเลยออกจากบ้านไปที่ที่ดินของผู้ตาย มีการโต้เถียงกันเรื่องแนวเขตที่ดิน จำเลยใช้อาวุธปืนยิงผู้ตาย 1 นัด เป็นเหตุให้ผู้ตายถึงแก่ความตายแล้วจำเลยหลบหนีไป มีปัญหาต้องวินิจฉัยว่า จำเลยกระทำโดยป้องกันหรือไม่ โจทก์มีนายอำนวยเบิกความเป็นพยานว่า จำเลยกับผู้ตายโต้เถียงกันเรื่องผู้ตายปลูกมะพร้าว ขณะนั้นทั้งสองยืนห่างกันประมาณ 3 เมตร พยานยืนกั้นกลางพยายามพูดห้ามปรามแต่ทั้งคู่ไม่ฟัง ผู้ตายชักมีดจากเอวเดินเข้าหาจำเลย จำเลยจึงชักอาวุธปืนเล็งยิงไป 1 นัด พยานโจทก์ปากนี้เป็นประจักษ์พยานเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น คำเบิกความมีน้ำหนักน่าเชื่อ พนักงานสอบสวนทำบันทึกการตรวจสถานที่เกิดเหตุคดีอาญา ระบุเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่า ผู้ตายจะใช้มีดปลายแหลมแทงจำเลย จำเลยจึงใช้อาวุธปืนยิง เมื่อพยานหลักฐานของโจทก์เป็นดังนี้จึงรับฟังได้ว่า จำเลยยิงผู้ตายเพราะผู้ตายใช้มีดแทง การที่ผู้ตายจะใช้มีดแทงจำเลยถือได้ว่าเป็นภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมาย จำเลยย่อมมีสิทธิป้องกันตัว แต่เห็นว่าแม้จำเลยจะไม่มีหน้าที่ต้องหนี แต่จำเลยมีอาวุธปืนที่ร้ายแรงกว่า จำเลยอาจเลือกยิงร่างกายส่วนที่สำคัญน้อยหรือเป็นอันตรายน้อยเพียงเพื่อยับยั้งผู้ตายมิให้เข้ามาใช้มีดแทง แต่จำเลยกลับใช้อาวุธปืนเล็งยิงไปที่ใบหน้า จึงเป็นการป้องกันเกินกว่ากรณีที่จำต้องกระทำเพื่อป้องกันตาม ป.อ. มาตรา 69 ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 8 พิพากษามานั้น ไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา ฎีกาของโจทก์ฟังขึ้นบางส่วน

พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตาม ป.อ. มาตรา 288 ประกอบด้วยมาตรา 69 ให้จำคุก 2 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 8.
 

[AR15]

เฉยไม่สนใจ แจ้งตำรวจ อย่าแก้ปัญหาเองอาจบานปลาย ให้ตำรวจจัดการเขามีหน้าที่ตามกฏหมายคุ้มครองอยู่แล้ว

[aniki]

แบบนี้ทางบ้านผมเคยเจอครับ  ขี้เมาขี่รถมาเติมน้ำมัน  มีปัญหากันเรื่องราคา   เลยไล่ให้ออกไป  พวกไปยืนด่าๆ+ที่หน้าปั้ม   รำคาญเลยแจ้งตำรวจ  เท่านั้นแหละครับ.
มีปัญหา  ปรึกษาตำรวจเลยครับ.

[Boss888]

ก็เชิญให้มันเข้ามากินกาแฟในบ้านก่อน.....จากนั้นก็ทำตามสมควรสิ.....อิ อิ

มีปืนตั้งหลายกระบอก......ไว้ทำไม.....