เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
พฤศจิกายน 18, 2024, 04:33:49 AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เวบบอร์ดอวป.เป็นเพียงสื่อกลางช่วยให้ผู้ซื้อ และผู้ขาย ได้ติดต่อกันเท่านั้นและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับประโยชน์หรือความเสียหายที่อาจจะเกิดขึ้น
ประกาศหรือแบนเนอร์ในเวบไม่ใช่ตัวบ่งชี้ว่าสินค้านั้นมีคุณภาพหรือไม่
โปรดใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจซื้อด้วยตัวเอง
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: [1]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ  (อ่าน 1772 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 4 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Nattapol
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 12:02:23 PM »

                                     “หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ”

ของ พ.อ.(พิเศษ) ทองคำ  ศรีโยธิน,   สมคิด ลวางกูร

>>>>>  คัดมาบางส่วน  <<<<<<<


...ตัดเงินเดือน...


พอกราบคุณย่าเสร็จ ผมก็หันมาคุยกับอาจารย์

ผม        :  ถามว่า….อาจารย์กำลังทำอะไรครับ
อาจารย์  :  ตอบว่าผมกำลังตัดรายจ่ายอยู่...คุณทองคำ ผมต้องจ่าย..ค่าแม่ครัว..คนขับรถ  คนสวน
                 ค่าใช้จ่ายในบ้านและให้แม่อีกเดือนละ  300 บาท  
                 ตอนนี้รายได้กับรายจ่ายมันไม่ค่อยสัมพันธ์กันต้องตัดรายจ่ายลงบ้าง
ผม        : ( ผมก็ทำหน้าที่เป็น Advisor ) บอกว่าเงินเดือนที่ให้แม่ 300 นี่ตัดได้นี่ครับ

        อาจารย์หันหน้ามามองผม ...แล้วยิ้ม....................ทำไมล่ะ?

ผม        :  ผมบอกว่า อาหาร 3 มื้อ ..อาจารย์ก็จัดให้..เรียบร้อย
               เสื้อผ้า..อาจารย์ก็ซื้อให้ใหม่..ปีละ 3 ชุด ..เรียบร้อย
               เจ็บป่วย ไม่สบาย ..อาจารย์ก็พาหมอมาฉีดยาให้ เรียบร้อย
              เพราะฉะนั้น เงินเดือน 300 นี่ ตัดได้ครับ   

อาจารย์ท่านบอกว่า   
“ตัดไม่ได้เด็ดขาด”...คุณทองคำ   300 บาทนี่ สำคัญที่สุด  สำคัญยังไง? 
 เงิน 300 บาทนี่ เป็นเงินสำหรับ เลี้ยงหัวใจแม่…
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กุมภาพันธ์ 12, 2007, 07:42:56 AM โดย Nattapol » บันทึกการเข้า
Nattapol
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #1 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 12:03:11 PM »

ผมฟังแล้ว...สะอึก

โอ...นี่เป็นเงินเลี้ยงหัวใจแม่
พวกเรา เคยได้ยินไหมครับ?
ผมนึกว่า ให้อาหาร...เสื้อผ้า.. เจ็บป่วยก็เอาหมอมารักษา น่าจะพอแล้ว
อาจารย์ท่านบอกว่า 
อาหารกินแล้วก็ไปส้วม
เสื้อผ้าเก่าแล้ว ก็เป็นผ้าขี้ริ้ว
หมอรักษา ก็รักษาอาการทางกาย
สิ่งต่างๆที่เราจัดให้ทั้งหมดนี้เป็นอาหารกาย   

แต่ 300 บาทนี่เป็นอาหารเลี้ยงหัวใจแม่
หัวใจต้องการอาหารที่มาหล่อเลี้ยงให้..เอิบอิ่ม...เบิกบาน...เป็นสุข

อาจารย์  :คุณทองคำ ลองนึกดู
              คนที่ไม่มีเงินอยู่ในตัวเลยนี่ เป็นยังไง? 
            “หัวใจมันแฟบ”  หัวใจมันเหี่ยวเฉา ...เหมือนดอกไม้ยามเย็น
             ใครที่เป็นข้าราชการจะรู้ พอเลยวันที่ 25 ไปแล้วนี่ มันเหี่ยว ๆ ยังไงชอบกล
             ไม่มีเงินค่ารถไม่มีเงินค่าอาหาร ไม่มีเงินซื้อข้าวสาร มันเหี่ยวไปจนถึงสิ้นเดือน
             แม่อยู่กับเราก็จริง  แต่ถ้าแม่ ไม่มีเงินอยู่ในมือนี่      หัวใจท่านเหี่ยว...
             พอถึงวันเงินเดือนออก 
             ทุกคนหน้าบาน..เหมือนดอกไม้ยามเช้า
             จิตใจสดชื่น...เบิกบาน...มีความสุข
             รับเงินเดือนมาใหม่ๆ หน้าสดใส  สั่งกาแฟยังเสียงดังฟังชัด

            ทุกสิ้นเดือน พอเงินเดือนออก ผมเข้าไปกราบแม่
            บอกแม่ว่า วันนี้เงินเดือนออกครับ
            ผมนำเงินมาบูชาพระคุณแม่ 300 บาทครับ
            เอาเงิน 300 บาทใส่มือแม่ แม่ก็ให้ศีล ให้พร
            ยกหมอนขึ้น เอาเงินวาง แล้ววางหมอนทับมีความสุข
            เดือนละ 300 สามสี่เดือน ก็เป็นพันใช่ไหมครับ

แล้วเงินนี่สำคัญยังไง เลี้ยงหัวใจแม่อย่างไร?
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กุมภาพันธ์ 12, 2007, 07:40:41 AM โดย Nattapol » บันทึกการเข้า
Nattapol
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #2 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 12:03:49 PM »

... คุณย่าให้...

ท่านเล่าต่อว่าตอนนั้น ท่านมีลูก 2 คนเป็นผู้หญิงทั้งคู่กำลังท้องคนที่ 3
วันหนึ่ง ก็พาเมียไปโรงพยาบาล
แม่ถามว่า คลอดหรือยัง?
ยังครับแม่
วันต่อมาถามอีก คลอดหรือยัง
คลอดแล้วครับแม่
ผู้หญิงหรือผู้ชาย?
ผู้ชายครับ
โอ๊ย...แม่ดีใจจังเลย ได้หลานไว้สืบสกุล

•แต่ก่อนทองคำบาทละ 400
•อาจารย์รีบไปซื้อทองมาให้
•วันรุ่งขึ้นแม่เขาอุ้มลูกขึ้นมาหาย่า

ย่ากอดหลานชาย...
สวมสายสร้อยให้เป่าหัวให้เสร็จ
พอเด็กคนนี้โต พูดได้
มีคนถามว่าสายสร้อยนี้ใครซื้อให้
คุณย่าซื้อให้
ชี้มือไปที่คนตาบอด
คนที่ใหญ่ที่สุดในบ้านคือคุณย่า
ไม่ใช่พ่อแม่

เพราะเงิน 300 บาทนี่เสกให้คนตาบอดขลัง
ถ้าคุณย่าไม่มีเงิน
จะรับขวัญหลานได้อย่างไร ?
เห็นไหมครับ ?

ไม่ใช่ว่า..  พอโตขึ้น..
มีคนถามว่า..
คนนี้เป็นใคร..บอกว่า ...
ยายแก่ตาบอดนี่..   มาอาศัยพ่อแม่ฉันอยู่..

เห็นหรือยังคุณทองคำ
เงินเดือนๆ ละ 300 บาทนี่ทำให้คนแก่ตาบอด  กลายเป็นเทพเจ้า
..สร้อยนี่   คุณย่าให้...

วันดีคืนดีนะ  คุณทองคำแม่ครัว ล้างชามเสร็จ  คุณย่าก็บอกให้มานวดขาให้
แม่ครัวหน้ามุ่ย ทำงานเหนื่อยจะตายยังต้องมานวดให้อีก นั่งขยำ ๆ หน้าคว่ำ
พอนวดเสร็จคุณย่าหยิบเงินให้ 30 บาท
แม่ครัวยิ้มหน้าบาน
ยกมือไหว้ขอบคุณค่ะ
วันรุ่งขึ้นพอล้างจานเสร็จรีบวิ่งมานั่งใกล้ๆ
วันนี้นวด...อีกไหมคะ..คุณย่า 

เห็นไหมเงินเดือน300 บาท  ที่เราให้แม่เรานี่  มันมีฤทธิ์
มีคน.. มายกมือไหว้
มีคนมาปรนนิบัต  มีคนมานวดให้
ถ้าไม่มีเงินเดือนๆ ละ300 บาทนี้แม่เราจะมีฤทธิ์ได้อย่างไร
บันทึกการเข้า
Nattapol
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #3 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 12:04:18 PM »

...บันไดไปสวรรค์...

วันหนึ่ง พระมาเรี่ยไร จะสร้างโบสถ์
อาจารย์นิมนต์พระเข้ามาแล้วชี้มือ ...บอกมรรคทายก..ว่า..
โน่นไปเรี่ยไรกับคุณย่าโน่น
มรรคทายกบรรยายว่าจะสร้างโบสถ์...กว้างเท่านั้น..ยาวเท่านี้ สูงเท่าไร...สวยงามยัง...ราคาเท่าไร...
คุณย่ายกหมอนขึ้น นับเงินมา 500 พนมมือ
อธิษฐานขอให้ศาสนาของพระองค์ยืนยงไปอีก 5 พันปี นิพพานปัจโยโหตุ
ทำบุญ...สร้างโบสถ์ไว้เป็นมิ่งขวัญในพระศาสนา

ตกลงเงินเดือน ๆละ 300 ที่เราให้เป็นบันไดพาแม่ไปสวรรค์
“นี่ถ้าแม่ไม่มีเงินในมือ แม่จะได้ทำบุญไหม”
พอพระให้พรเสร็จก็เดินผ่านไปบ้านถัดไป

ยายแก่บ้านโน้น  กำลังเก็บผ้าอยู่หลังบ้าน
มรรคทกยก  ตะโกนข้ามรั้ว
ทำบุญสร้างโบสถ์ไหม  คุณยาย
สร้างที่วัดนครนายก
...หลวงพ่อมาด้วย  มาบอกบุญเองเลย
เดี๋ยวอีกสักครู่  วกกลับมาใหม่ได้ไหมล่ะ
ยายไม่มีเงินหรอก  ยายอาศัยลูกสาวเขาอยู่
เดี๋ยวเผื่อลูกสาวเขากลับมาทันจะขอเงินเขาทำบุญ
ยายแก่คนนี้ ไม่มีเงินเพราะลูก  เอามาเลี้ยงแปะๆ  แมะๆ  ไว้ข้างรั้วบ้าน เอาไว้คอยเก็บผ้า
บันทึกการเข้า
sigsax
Hero Member
*****

คะแนน 206
ออฟไลน์

กระทู้: 1778


ขึ้นลำแล้วลดนก


« ตอบ #4 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 12:05:30 PM »

ขอบคุณครับ .. .. .  .
บันทึกการเข้า

กะเเด่ว
Full Member
***

คะแนน 1
ออฟไลน์

กระทู้: 315



« ตอบ #5 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 12:11:22 PM »

วาเลนไทน์ =  Huh 

คิดถึงคุณแม่ ดีกว่า  หัวเราะร่าน้ำตาริน
บันทึกการเข้า

บางครั้งมิตรภาพในอินเตอร์เนท มันก็ยั่งยืนมากกว่าในมิตรภาพในโลกความจริง
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 3692
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 62457



« ตอบ #6 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 12:42:10 PM »

อาทิตย์นี้คุณณัฐพนธ์ให้สิ่งดีๆไว้มากมายทีเดียว ขอบคุณมากครับ
บันทึกการเข้า

                
NatthaphoN_
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 987
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 13071

https://lh5.googleusercontent.com/-3fxkffwgtBc/AAA


« ตอบ #7 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 12:57:47 PM »

ขอบคุณ ขอบคุณ Cheesy
บันทึกการเข้า
SEK
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #8 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 01:24:09 PM »

.....ขอขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆแบบนี้ครับ...คุณแม่ผมท่านยังเก็บเงินเดือน เดือนแรกที่ผมให้ท่านหมด ไว้ทุกวันนี้ครับ...
บันทึกการเข้า
toygun
Hero Member
*****

คะแนน 194
ออฟไลน์

กระทู้: 3027



« ตอบ #9 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 01:28:52 PM »

อืม..แม่ ..แม่..แม่ครับ
บันทึกการเข้า
JJ-รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 386
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 9425


« ตอบ #10 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 01:30:43 PM »

ขอบคุณครับ
บันทึกการเข้า
BADBOY
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #11 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 01:41:52 PM »

...เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ.....ทุกวันนี้ อยู่กับแม่  ดูแลแม่ ...รับเงินเดือนมา ก็ให้แม่ ทุกเดือน....แม่ก็ชอบ.......ช้อปฯ.....สนั่น....  แม่มีความสุข  เราก็มีความสุข..... ครับ    Grin
บันทึกการเข้า
P 5906
ชาว อวป.
Full Member
****

คะแนน 21
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 283



« ตอบ #12 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 07:51:49 PM »

อยากให้รัก คิดถึง มีเวลาให้ และ เคารพ " พ่อ " " แม่ " ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ให้มากๆ
เพราะหลายคนรักและคิดถึงตอนที่ " พ่อ " " แม่ " ท่านอยู่คนละโลกกับเราแล้ว และมันก็สายเกินไป

บางคนไม่มีเวลาทานข้าวกับ " พ่อ " " แม่ " แค่ครึ่งชั่วโมง
แต่มีเวลาไปนั่งดื่มเหล้ากับพรรคพวก ครึ่งคืน

บางคนไม่มีเวลาพา " พ่อ " " แม่ " ไปหาหมอ
แต่มีเวลาไปเล่นสนุก์ ไปตีกลอฟ์ ครึ่งวัน

มันเป็นการกระทำที่ไม่ดีเลยไม่สมควรกระทำ


รวมทั้งตัวผมเองด้วย

ซึ่งผมเองก็เสียใจจนทุกวันนี้






บันทึกการเข้า

พกแล้วไม่ได้ใช้  ดีกว่าจะใช้แล้วไม่ได้พก
หนานปั๋น
Hero Member
*****

คะแนน 33
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2374


« ตอบ #13 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 09:40:04 PM »

ขอบคุณครับ ดีครับ
บันทึกการเข้า
ARTWORK
สำนักวิชาวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
Hero Member
*****

คะแนน 5
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1182


« ตอบ #14 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2007, 10:18:40 PM »

.....ขอบคุณครับ.....
บันทึกการเข้า

สองขาข้าเที่ยวท่อง สองตาจ้องข้าจดจำ หนึ่งชีวิตลิขิตนำ ตามเส้นทางข้าเลือกเอง
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.047 วินาที กับ 22 คำสั่ง