ส่วนข้อหาพกพาปืนโดยไม่มีใบพก ก็จะตกไป เพราะถือว่าในกรณีนี้
มีเหตุจำเป็นเร่งด่วนตามควรแก่พฤติการณ์ ที่จะต้องใช้ปืนแล้วละครับ
เพราะหากเราไม่มีปืน เราก็คงไม่เข้าช่วยเหลือ / เข้าจับกุม
และอาจเกิดผลร้ายกับเหยื่อของคนร้ายได้ครับ .. .. ..
เขาคงไม่รอดครับ ..
ตรงจุดที่ผมเน้นสีเหลืองเอาไว้ ยังมีข้อสงสัยที่ยังไม่กระจ่างใจครับ
ถ้าเราจะไม่ต้องรับโทษฆ่าคนตายหรือทำร้ายคนร้ายให้บาดเจ็บเนื่องจากเข้าหลักเกณฑ์มาตราที่ 68 ของประมวลกฏหมายอาญา
แต่ว่าการที่เราพกปืนอยู่มันผิดพรบ.อาวุธปืนมิใช่หรือครับ
จะมาหักล้างกันได้หรือ
(ความจริงผมเชื่อว่าศาลท่านคงไม่ลงโทษกรณีพาอาวุธปืนหนักมากนักหรอก อาจจะเป็นการปรับ หรือรอลงอาญา เพราะอุตส่าห์เสี่ยงชีวิตช่วยคนจากภยันตรายซึ่งหน้าอันหลีกเลี่ยงมิได้แล้ว แต่อยากได้คำชี้แจงในแง่กฏหมายว่าความผิดกรณีพาอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้นสามารถยกเว้นให้ตกไปได้หรือ ในการพิจารณาคดีของศาลน่ะครับ)
ขอบคุณครับ คุณ a lone wolf ที่ช่วยท้วงติงในประเด็นตรงนี้ให้
คำว่า ตกไป หมายถึงว่า น่าจะฟังว่าไม่ผิดในข้อกฎหมาย +ข้อเท็จจริงครับ
ยังไม่ใช่หมายถึงว่าตกไป ( ไม่มีเลย ) แต่อย่างใด ยังคงมีให้ศาลได้วินิจฉัยอยู่
จริงๆแล้วเรื่องนี้อยู่ที่ว่า เราจะตีความเป็นแบบไหน
ถ้าตีความแบบตาเถรตรงเผง ก็ว่ายังผิดอยู่ แต่ถ้าตีความถึงความ
ยุติธรรมที่อยู่เหนือตัวบทกฎหมาย ก็ไม่น่าจะผิด
เพราะประชาชนพกปืน ได้ก็โดยอาศัยข้อยกเว้นของกฎหมาย
ตาม พรบ.อาวุธปืน พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๘ ทวิ ที่ว่าห้ามมิให้ผู้ใด
พาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับ
ใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว ( ป.๑๒ )
เว้นแต่เป็นกรณีที่ต้องมีติดตัว
เมื่อมีเหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์ ปัญหาว่า กรณีอย่างนี้ เราจะฟังให้เขาได้ไหมว่า ในเมื่อเขาช่วยเหลือตนเอง
/ผู้อื่น อันเป็นการกระทำที่เป็นป้องกันตัวที่พอสมควรแก่เหตุแล้วเนี่ย
จะถือได้ไหมว่า เขามีเหตุที่จะต้องพาปืนมาแล้วหละ ซึ่งมันก็จะยุติธรรมดี
เนื่องจากมีเหตุจำเป็น+เร่งด่วนเกิดขึ้นมาจริงๆ ที่จะต้องใช้ปืน
แม้จะเป็นเหตุการณ์ล่วงหน้าที่ไม่อาจคาดเดาได้ก็ตาม
หากไม่รับฟังตรงนี้ ก็คงต้องสู้เหตุอื่นๆ มาตั้งแต่ต้นก่อนที่จะออกจากบ้าน
แล้วเอาปืนมาด้วย เช่นเหตุว่า พกเงินหลายหมื่น มีคนปองร้าย มีศัตรู
อาวุธปืนเอาออกจากบ้านก็เอาใส่ไว้ท้ายรถ เมื่อมาพบเหตุเข้าช่วยเหลือ/จับกุม
ถึงได้วิ่งไปหยิบเอามาจากกระเป๋าท้ายรถ มีครอบครัวมาด้วย เส้นทางเปลี่ยว
กลางคืนอันตราย ฯลฯ สู้ให้มันเข้าเหตุจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องเอาปืนมาให้ได้
อยู่ที่มุมมองของศาลละครับ ว่าจะมองแบบไหน + เราสู้แบบไหน
หากมองว่ายังผิดฐานพกพา ก็ยอมรับครับ ..
มุมมองของผม ผมว่าหากมีเคสนี้ เกิดขึ้นแล้วเป็นการป้องกันตัวที่ชอบด้วยกฎหมาย
ผมมองว่าน่าจะให้ความยุติธรรมกับเขาในข้อหาพกพาปืนนี้ด้วยครับ
( แต่ปืนที่พาไปแล้วใช้ป้องกันตัวต้องไม่เถื่อนด้วยนะครับ )
อย่างไรก็ตาม มีคำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๑๐๘ / ๒๕๓๙ ตัดสินว่ายังผิดครับ
แม้เป็นป้องกันตัวโดยชอบด้วยกฎหมาย แต่ปืนนั้นเป็นปืนเถื่อนด้วย
โดยสรุปใจความได้ว่า จำเลยเขามีปืนเถื่อนพาติดตัวไปด้วย แล้วใช้ปืนเถื่อน
กระบอกนั้นยิงเพื่อป้องกันตัวเอง ศาลฎีกาตัดสินว่าไม่มีความผิดฐานพยายามฆ่า
หรือทำร้ายผู้อื่น ให้ยกฟ้องในข้อหานี้เสียเพราะเป็นป้องกันตาม มาตรา ๖๘
แต่มีความผิดฐานมีปืนเถื่อนไว้ในครอบครอง จำคุก ๒ ปี ปรับ ๔,๐๐๐ บาท
ส่วนฐานพกพาปืนเถื่อน ปรับ ๔,๐๐๐ บาท แล้วรอการลงโทษไว้ ๒ ปีครับ
พร้อมคุมประพฤติ
ถึงผิดจริง ขนาดปืนเถื่อนในคดีนี้ ฐานพกพาโทษก็ยังแค่ปรับ ๔,๐๐๐ บาท เองครับ
จึงไม่น่ากังวลมากนัก
ขอบคุณ คุณ a lone wolf อีกครั้งครับ ..
