ก่อนอื่นผมต้องขอแนะนำตัวก่อน ครับ ผมเป็นข้าราชการพลเรือนสามัญสังกัดกระทรวงสาธารณสุข อายุ 35 ปี ครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้เข้าร่วมโครงการซื้ออาวุธปืน ของ สน.สก.นี่แหละครับ เป็นปืนขนาด .45
ตอนนี้ปืนก็มารออยู่แล้ว รอ พรบ.ฉุกเฉิน รอสถานการณ์คลี่คลายก็น่าจะจ่ายได้ ผมก็เลยดำเนินเรื่องตามใบแจ้งหนี้ของ สน.สก. คือ ขอใบรับรองความประพฤติ
จากหัวหน้า และเขียน ป.1 , ปค.14 เพื่อยื่นนายทะเบียนตามขั้นตอนปกติ.... คิดว่า ขอ ป.3 แล้วถึงจะจ่าย 90% ที่เหลือคงเรียบร้อย..รับปืนช่วงหลังสงกรานต์
วันนี้พอได้หนังสือรับรองจากผู้บังคับบัญชา+เอกสารอื่นๆ เรียบร้อย ก็เอาไปยื่นที่งานทะเบียนอาวุธปืน ที่อำเภอท้องที่ตามปกติ...อีกนั่นแหละครับ
เรื่องของเอกสารนี่ผมคิดว่า น่าจะครบครับ เพราะผมเคยขอ ป.3 ขนาด 9 มม.เมื่อ 2 ปีก่อน ก็เรียบร้อยดีใช้เวลา 2 อาทิตย์
นายทะเบียนก็เซ็นต์ให้ เจ้าหน้าที่หน้าห้องก็โทรตามให้ไปรับเรียบร้อยน่าชื่นชมมาก(ความเห็นของผมในขณะนั้น)
แต่ว่า....รอบนี้
พอผมยื่นเอกสารปั๊บ จนท.ที่รับเรื่องก็จำได้
จนท. : หวัดดีค่ะ วันนี้มาอะไรค๋ะ
ผม : หวัดดีครับพี่ครับ คือผมมายื่น ป.1 ว่าจะขอ ป.3 ครับ
จนท.: เอ....น้องเคยมาครั้งนึงแล้วนี่(ความจำดีมาก 2 ปียังจำได้แสดงว่า มีคนมาขอไม่บ่อยนัก)จะขอปืนอะไร ขนาดใหนเหรอ
ผม : (กล้าๆ กลัวๆ) .45 ครับพี่ พอดีจองปืนโครงการไว้
จนท. : โนๆๆๆๆๆ ไม่ได้หรอกน้อง(เริ่มคิ้วขมวด) ขนาด .45 นายคนนี้ไม่ให้เด็ดขาด เชื่อพี่ ไม่ต้องเขียนขอมาหรอก ยังงัยๆ นายก็ไม่ให้ ถ้าเป็นนายคนก่อนนี่ไม่แน่
แกเซ็นต์ง่าย แต่คนนี้ไม่ได้เด็ดขาด เคยมีคนขอไปคนนึงขนาดว่าเค้าเป็นนักกีฬา ยังต้องมีโล่ มีรางวัล มีหนังสือรับรองมาคุยตั้งนาน 4-5 เดือน ถึงจะได้
แถมยังต้องมีหลักทรัพย์ มีสมุดบัญชี มีเงินเท่าไหร่ๆ แนบอีก อีกอย่าง .45 นี้เป็นอาวุธสงคราม อาวุธร้ายแรง นายเค้าไม่เซ็นต์ให้แน่ๆ
เชื่อพี่ ยังงัยๆ ก็ไม่ได้เด็ดขาด ขนาดน้องพี่เป็นนายช่างฯชำนาญการ อยากได้พี่ยังไม่ให้มันขอเลย
ผม : (เหงื่อตก เพราะร้อนใจ+อากาศก็ร้อน) อ่า........ (เอ...เราไม่ได้มาขอ ป.12 นี่นา มันต้องขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย)
จนท. : นี่มันมีหนังสือ.... บอกไว้อยู่ว่า ขนาด .45 เนี่ย เค้าไม่ให้ออกให้ประชาชนทั่วไปเดี๋ยวพี่หาให้ดู
ผม : (ซีด)เป็น พรบ. เหรอครับ หรือเป็นหนังสือสั่งการ
จนท. : ไม่ใช่ พรบ. แต่เป็นหนังสือ...ของกระทรวง....เดี๋ยวๆๆ พี่หาให้ดู(ยกตำรา 3 เล่มมาเปิด)
ผม : งั้นผมขอดูหน่อยได้มั๊ยครับ
จนท. : น้องเป็นอะไร
จนท. ??!!!?
(อึ้ง) อะไรนะครับพี่
จนท. : น้องเป็นอะไร เป็นตำรวจรึว่าทหาร
ผม : อ่า...เป็นข้าราชการพลเรือน อ่า....เป็น จนท.สาสุขครับ
จนท.
เปิดหนังสือไปด้วยส่ายหัวไปด้วย) ไม่ได้หรอกน้อง นายแกจะให้เฉพาะตำรวจรึไม่ก้อทหาร เอางี้ ถ้าอยากจะยื่นก็ยื่นไว้เลย เดี๋ยวพี่จะเสนอให้
แล้วนายแทงเรื่องออกมาพี่จะถ่ายเอกสาร หนังสือที่ว่าให้ .....ไม่ได้เปิดนานแล้วไม่รู้ว่ามันอยู่เล่มใหน ....อยู่แถวๆ นี้แหละ
ผม : งั้นผมยื่น ป.1 ไว้ก่อนนะครับ เดี๋ยวถ้านานแทงเรื่องออกมายังงัยผมจะได้เอาไปอ้างอิงไว้ขอเงินคืนครับ
(จริงๆ แล้วไม่ได้คิดจะเอาไว้ไปทำเรื่องขอเงินคืนนะครับ แต่จะเอาไว้เป็นหลักฐานในชั้นอุทรณ์)
ไม่ทราบเคสของผมท่านใดพอจะมีคำแนะนำให้ผมได้บ้างครับว่าผมต้องทำงัยต่อ
คือ ไม่อยากทำใจครับ
ขอขอบพระคุณล่วงหน้าทุกความเห็นเป็นอย่างสูงครับ
นายทะเบียนมากกว่าที่จะออกมาจากนายทะเบียนเองนะครับ น่าจะเห็นว่าเป็นของรำคาญกับการเขียนใบอนุญาต
(คือผมเป็นคณะกรรมการคะแนนของที่ว่าการอำเภอประจำตำบลของผมครับ เวลามีเลือกกำนัน ผญบ. มีการใช้บริการผมประจำ) จนซี้กัน เวลาเราไปขอ ป.3 พี่แกจะบ่นมาก และขู่ว่า กรูจะบอกนาย ว่ามรึงมีหลายกระบอกแล้ว และมรึงเป็นพ่อค้าปืนแน่ๆเลย ว่าเข้าไปนั่น แต่แกก็ทำใบป.1 ให้ และระบุใน ป.1 ว่า ผมไม่เคยมีปืนมาก่อน แกบอกว่า ถ้านายถามมรึง ๆ ต้องบอกอย่างนี้นะ
