มีเรื่องมาเล่าให้ฟังครับ เมื่อวานนี้ตอนเวลาประมาณ5ทุ่ม ผมกำลังจะกลับบ้าน พอถึงสี่แยกผมจะเลี้ยวซ้ายเลยชลอเพื่อมองด้านขวา มีมอไซมาชนด้านหลังผมๆก็ลงไปดูกันชนเป็นลอยนิดนึง
คนขับมอไซเมาด้วยผมงี้เซ็งเลยพึ่งขัดเคลือบสีมาใหม่ แกก็ขอโทษผมใหญ่เลย ผมเห็นว่าถ้าจะเอาตังคงไม่มีแน่ก็เลยช่างมัน ผมใช้เวลาลงมาดูไม่เกิณ 30 วินาทีจริงๆ แล้วผมก็ขึ้นรถจะขับกลับบ้าน แล้วจู่ๆก็มีไอ้รถเก๋งด้านหลังมันก็บีบแตรน่าเกลียดมากตบไฟสูง มันขับแซงขึ้นมาแล้วโชว์ปืนให้ผมดู
แล้วมันก็ขับปาดหน้าขวางถนนห่างจากผมประมาณ30เมตร จังหวะนั้นผมคิดถึงปืนผมขึ้นมาทันที
แต่โทษที ไม่ได้เอามาผมก็หยุดจอดมอไซที่ชนผมก็หยุดด้วย ทีแรกผมก็งงนึกว่าเป็นพวกเดียวกันหรือเปล่า แล้วไอ้รถที่ปาดหน้าผมมันก็ยิงปืนขึ้นฟ้า ผมไม่ได้นับแต่คิดว่าคงเกิน10 นัด แบบรัวเลย แล้วมันก็ไป ผมเลยลงไปคุยกับมอไซ ได้ความว่าคนที่ขี่มอไซมองหน้ากับไอ้รถเก๋งตั้งแต่ตอนที่มันกินเหล้าอยู่ที่ร้านคาราโอเกะ พอคนขี่มอไซกลับบ้านมันเลยตามมา ผมสงสัยว่าตอนที่ผมโดนชนผมลงไปคุยกับพี่มอไซ ไอ้รถเก๋งมันคงนึกว่าพวกเดียวกันมั้งผมงี้ฮาเลย
เป็นรถวอลโว้สีน้ำเงิน ทะเบียนจำได้แต่ตัวหลัง 442 ขนาดใน กทม.นะครับ สี่แยกตัดใหม่ตรงทางที่ตรงไปสะพานสาธร ทีแรกผมจะชวนพี่มอไซไปแจ้งความแต่พี่แกบอกช่างมันเถอะขี้เกียจ ผมก็ คิดในใจ กูเกือบตายเพราะมรึงนะแต่มรึงตอบกรูขี้เกียจไป ไอ้เวรเอ้ย อยากตบกะโหลกมันจัง กรูไม่เอาเงินที่มรึงมาชนกรูก็ดีแล้ว (ขอระบายหน่อยครับ) แล้วมันก็ไปบอกต้องรีบไป จะไปงานวันเกิดเพื่อน
(คิดได้ไงวะเนี้ย)ผมงี้ฮาอีกแล้ว ผมก็เดินไปดูปลอกกระสุนที่ตกเป็นขนาด 9มม. เก็บมาดูเป็นที่ระลึกปลอกนึง เกือบซวยโดยไม่ทราบสาเหตุซะแล้ว ฮาๆๆๆ
