เขาเรียกเม็ดมะม่วงหิมพานต์ หรือ ไอ้เม็ดร้อยชื่อไปเลย ชื่อเยอะ ฉิ..เป๋ง
ที่อร่อยๆต้องแบบนี้คั่วเฉยๆไม่ต้องฉาบ ไม่ต้องปรุง
เคยกินแล้วครับ....
บางเม็ด(มากกว่าครึ่ง)เยื่อมันหลุดยากครับ....
บี้ ๆ ให้เยื่อมันหลุดแล้วเม็ดในมันชอบหัก...
แต่กินดีครับ...มัน ๆ ซ่อนหวานนิด ๆ ...
กรอบดีด้วย....กินแล้วขี้ฟันเยอะนักแล...
นั่นแล...ผมว่ากินยากนิ....
โม่งหัวครก คั่วเนยใส่เกลือ แล้วโรยต้นหอมซอยเล็ก ๆ หน่อย ๆ ผมว่าหรอยกว่าเยอะ...
แล้วก็ข้าวเกรียบปลาน้าหลวงที่พาไปวังแว่นนั้นอีกรายการนึงก็เลิศรสแล้ว...
อืม...............วันนี้ทำงานไปหมั๊กไปทั้งวัน
ตะรูว่าแล้ว ตะรูอยู่เฉยๆ มันก็นินทาฮิบหายวายป่วง..........
ส่วน ของกินเล่น เราก็แค่เสนอเฉยๆ หากสังคมไม่ยอมรับ และไม่ผ่านพิจารณาหัวหน้าฝ่ายอาหาร เราก็อิว่าปรือได้นิ๊ครับ
ที่แหลงไป เดี๋ยวหากไม่แหลงไหร๋มั่ง เดี๋ยวเพื่อนอิว่าเอาหล่าว ว่าไม่เห็นแหลงไหร๋นิ๊
