กาแฟ 2 ถ้วยแล้ว.... นอนไม่หลับ เพราะคลี่ผ้าห่มตั้งกะสองทุ่มครึ่ง เพื่อจะตื่นตอนเที่ยงคืนครึ่ง มาฟังเสียงฟ้าฝนรำพันซู่ ๆ ลงมา
ผลุดลุก ผลุดนั่ง จะปลุกเมียมานั่งปรึกษา ก็กลัวเมียด่า ค่าที่ หล่อนเพิ่งนอน เห็น ดงมรณะ เล่ม 2 มีกระดาษคั่นอยู่ท้าย ๆ เล่ม ตั้งอยู่หัวเตียง
ตีหนึ่ง ลุกขึ้นมาชงกาแฟกิน.... เผื่อว่า ปฏิกิริยาผกผัน จะทำให้มันหลับลงได้..... ปรากฏว่า ได้ผล.... กาแฟที่กินเข้าไปน่ะ ได้ผล.. ไม่ใช่ทฤษฎีผม ..
ตีสามครึ่ง ฝนขาดเม็ด มาเวียนหน้าร้านน้ำชาในตลาด.. ลุงยม เปิดประตูไม้พับแบบแต่แรกของแกออกมา เห็นผมนั่งสูบใบจากอยู่ก็ตกใจ
คำแรกที่แกทักผม "นู้ พันผรื้อหนุ เมียยิกทุบมาหึหว่าผรื้อ??"
ชาด.... ในสายตาเติ้น เห็นผมเป็นคนวิ่งเมีย พันนั้นเห้อ....
นั่งร้านน้ำชา ตีห้าครึ่ง กลับบ้าน ล่อน้ำร้อนไป หก หรือเจ็ดกา เห็นจะได้.. พุงขลุกขลิกเลย...
ตอนนี้ ก็เลยมานั่งถอง"แตออ" อยู่หน้าคอมฯ
