เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

ยามรู้สึกเหน็ดเหนื่อย ต่อ ชีวิตที่ผันแปร ตกต่ำ และ ลำบาก

ต้มน้ำให้เดือดในหม้อสามใบ ใบแรก ใส่แครอท ,ใบที่สอง ใส่ไข่ ,ใบที่สาม ใส่กาแฟ .. เมื่อผ่านไป 20 นาทีจึงยกลง เรา “เห็นอะไรบ้าง”

เราได้กระทำต่อ 3 สิ่งนี้ภายใต้เงื่อนไขเดียวกัน นั่นคือ น้ำเดือด แต่ผลลัพธ์มันกลับแตกต่างกัน จากเดิม

แครอท ดูแข็งๆ และไม่โอนอ่อนผ่อนตามพอผ่านการต้ม มันกลับนิ่ม และดูอ่อนปวกเปียก

ไข่ ซึ่งดูบอบบาง มีเพียงเปลือกบางๆ คอยห่อหุ้มของเหลวภายใน แต่น้ำเดือดทำให้ของเหลวนั้นกลับแข็งขึ้น

กาแฟ กลับมีลักษณะเฉพาะตัวตลอดกาล เมื่อมาเจอน้ำเดือด น้ำต่างหากที่แปรเปลี่ยนไป

ถ้าเป็น “แครอท” แม้จะดูแข็งโป๊ก แต่เมื่อต้องเผชิญกับความทุกข์ยากนานาก็จะเฉา อ่อนแอ และสูญเสียเรี่ยวแรง และกำลังไป

หรือจะเป็น “ไข่” ซึ่งดูสามารถปรับสภาพได้ในตอนแรก แต่หลังจากที่ต้องเผชิญกับความเป็นความตาย การแตกแยก แม้เปลือกภายนอกยังคงเดิม
แต่หัวใจ และ จิตวิญญาณของมันอาจปวดร้าว และ แข็งแกร่งขึ้นก็เป็นไปได้

หากคุณเหมือน “กาแฟ” เมื่อเจอน้ำเดือดอันนำมาซึ่งความเจ็บปวด แต่ ณ อุณหภูมิสูงสุด 100 องศาเซลเซียส กาแฟกลับมีรสชาติดีขึ้นยามนั้น
หากเป็นดั่งกาแฟ เมื่อถึงภาวะที่เลวร้ายที่สุด นอกจากจะสามารถจัดการชีวิตตนเองได้แล้ว ยังสามารถทำสิ่งรอบข้างให้ดีขึ้นได้ด้วย

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน (อ่าน 25455475 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 97 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้