น้าไผ่....
ถามอีกที...ใครถึงก่อนเพื่อนนะ...
นอกจากถึงก่อนเพื่อนแล้ว อำเสร็จแล้ว ก็โกยก่อนเพื่อนด้วย..
อืม....จริงด้วยๆ คนที่ถึงก่อนเพื่อนต้องเป็นพี่แพนด้าซิครับ
ก็พี่เล่นจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว ทำเอาผมงงเลย
อ่า....น้องไผ่ รู้จักด้วยเหรอ คนที่นำของจากนครฯมาส่งน่ะ...
เห็นน้องไผ่ได้ยินเขาบอกว่าถ้าบอกชื่อไปแล้วก็ไม่รู้จักหรอก....คิก คิก.....
นั่นอ่ะดิพี่ตุ้ม
นี่คือบทสนทนา ระหว่าง ไผ่เล่นลม และ บุรุษลึกลับจากนคร
บรุษลึกลับ : ผมฝากของให้กับพวกเพื่อนๆหน่อยครับ เค้าจะมากันตอนบ่าย
ไผ่ : ได้ครับ เพื่อนพี่มากันตอนบ่ายนะครับ ไม่ทราบพี่อยู่ทึ่ไหนครับ
บรุษลึกลับ: ผมอยู่นครฯครับ(พร้อมยิ้มให้ผม 1 ที)
ผมก็นึกอยู่ว่าเอ๋ มีใครบ้างอยู่นครฯ นอกจากพี่โจ้วิลสัน นึกไม่ออก
ไผ่ : พี่อยู่ใน อ.ว.ป.รึเปล่าครับ
บรุษลึกลับ : ไม่ได้อยู่ครับ (พร้อมยิ้มให้ผมอีก 1 ที )
ไผ่ : ไม่ทราบชื่ออะไรครับ
บรุษลึกลับ : ผมบอกไปก็ไม่รู้จักหรอกครับ (พร้อมยิ้มให้ผมอีก 1 ที )
ไผ่ :
แล้วของพี่ฝากให้กับใครครับ
บรุษลึกลับ : ให้พวกพี่เข้มครับ พี่เค้าจะมากันช่วงบ่ายๆ
(ไผ่เริ่มงงมากขึ้น
**พวกพี่เข้ม**
ก็มันพวกเรานี่หว่า
)
ไผ่ : แล้วจะให้ผมบอกกับพวกพี่เข้มว่าใครฝากมาครับ
บรุษลึกลับ : มีโน๊ตอยู่ที่กล่องแล้วครับ
จากนั้น บรุษลึกลับก็ยิ้มให้ผมอีก 1 ทีพร้อมทั้งเดินจากไปขึ้นรถ ขับออกไป ทิ้งให้ผมยืน
อยู่หน้าบ้าน
พอเปิดโน๊ตออกอ่านดู ร้องดัง อ้อ......
มามุขนี้ ฝากไว้ก่อนนะพี่แพนด้า
อืมม....
วันนั้น.. รู้สึกเครื่องดักฟังก็ไม่มีนะ...... เคื่องบันทึกเสียงก็ไม่น่ามี....
ทำไมน้าไผ่จำได้ทุกคำเลยหว่า...........
