นึกถึงตอนย่ายังอยู่ตระกูลผมที่ประกอบด้วย2-3สกุลใหญ่ๆมารวมตัวกันที่บ้านย่า
พอย่าสิ้น ก็ค่อยๆหายหน้าหายตากันไป ผมเลยใช้วิธีไล่เยี่ยมเยียนหลังต่อหลัง เริ่มจากชุมพรยันนครฯ...แต่ไม่หมดหรอก
หูย ยังงั้นง่ายครับ
ยืมตังค์ไห้เต็มศักยภาพเลย แล้วปลิ้น
รับรอง เดี๋ยวพี่น้องก็หมด
เก็บไว้แวะจอดรถเยี่ยมเวลาขี้แตกกันมั่ง
ปล.วันก่อนไปบ้านญาติที่หลังสวนเจอร้านหนึ่งขายเลื่อยยนต์ของ STIHL วางโชว์ในร้านเยอะเลย
แต่ร้านนี้ถ้าขับมามองหาไม่เจอหรอก เพราะมันอยู่ถนนสายเอเชียก็จริง
แต่ร้านเก่าตั้งแต่ไม่ขยายถนน พอเขาทำสะพานข้ามแม่น้ำหลังสวนใหม่ใหญ่ขึ้นสูงขึ้นจนร้านเข้ามุมตาบอด
ต้องแยกออกทางขนานแล้วมันใกล้อยู่ตรงทางที่ยูเทิร์นใต้สะพานข้ามแม่น้ำอีกที
