"ยายพาถูกเบอร์ 125 ร้อยคูณร้อย...."
ในหมู่บ้านเก้ากอ เมื่อช่วงกลางพฤษภาที่ผ่านมา เรื่องอะไรจะดังเท่าเรื่องยายพาถูกเบอร์
เบ่อแกขี้ชิดน่าเห็นดู แกไม่ใช่ค่อยซื้อไหรกินใคร ๆ ก็รู้ การซื้อเบอร์ตั้ง 200 บาทจึงเป็นเรื่องแปลก
และกระพือความฉงนหนักเข้าไปอีก เพราะแกดันซื้อถูก..เลข 125.คูณโต๊ด ได้เงินเจ็ดหมื่นกว่า...
แกอยู่กับหลาน 2 คน (คือ หลานแก 2 คน แกด้วยก็เป็น 3) อยู่อย่างสมถะค่อนไปทางขี้ชิด
แกปลูกผักหญ้าถ้าปลี เก็บหาผักขายไปตามเรื่องตามราว มีหมูขี้พร้า 1 แม่ ออกลูกทีแกก็ได้เงินที
ลูกแกก็เป็นดีไปหมดแล้ว ผัวแกก็ไปที่ชอบหมดแล้วด้วย (ผัว 2 ลูก 13 นะครับ ยายพาน่ะ ใช่ว่าขี้ ๆ )
ลูกแกอยู่สงขลาคนหนึ่ง แกรักมาก แต่มันติดยาก... ไปติดหล่มลำบากกันสองคนผัวเมีย
แกรับลูกมาเลี้ยง แล้วยังส่งเงินให้ใช้อยู่เนือง ๆ
แกก็นับว่า เป็นคนแก่น่านับถือคนหนึ่ง นอกจากตอนแก "ด่าออกยักษ์"....
เขาเรียกกันพันนี้จริง ๆ คือการด่าของแกมีสองสเต็ป คนบ้านใกล้เรือนเคียงรู้ดี
ว่าถ้าด่าธรรมดา ประมาณไก่เข้าบ้าน หมานอนขวางประตู หลานลักหนีไปเที่ยว นี่...สเต็ปหนึ่ง
แต่ถ้าเรื่อง หยับหลักแดน ฉ้อที่ หรือเรื่องหยบมามัดลูกสาวแกตอนนุ่งโจมอกไปอาบน้ำที่ห้วย....นี่ สเต็ปสอง ด่าออกยักษ์
ข่าวว่า แกไปทั้งปาก ทั้งมือ ทั้งไม้ ทั้งอะไรก็ตามที่ฉวยได้คว้าได้
จากคนแก่ปลูกดีปลีกลายเป็นเสือติดแร้วในทันใด....บางเรื่อง ผ่านมาหลายสิบปี ยังมีคนจดจำถึงความดุดันในการด่าของแก
"น้าเล็กพอดี".... บ้านแกอยู่ห่างไปพอควร แต่ที่ทางแกอยู่ติดกับบ้านยายพา
ว่าถึงเรื่องชื่อ..."เล็กพอดี"... ทำไมจึงชื่อแปลก ๆ ยังงั้น
แถวบ้านผม คนชื่อเล็ก มีสิบกว่าคน การจะบอกว่า ชื่อเล็ก มันระบุตัวยาก เขาเลยนิยมใส่สร้อย
สร้อยที่นิยม มักจะเป็นชื่อคู่สมรส ชื่อพ่อแม่ แต่ไม่น้อย ที่ใช้ "วีรกรรม"มาเป็นสร้อย
เล็กสาคู...กินสาคูแทนข้าวอยู่หลายวัน ช่วงติดน้ำท่วมไปไหนไม่ได้
เล็กเอียด...เมียชื่อเอียด
เล็กสม...พ่อชื่อสม
เล็กตาแหก...ทิ่มดินปืนอยู่ดี ๆ ลูกแอบเอาเม็ดทรายโยนใส่ครก...ตูมมมม....ตาแหก..!!
เล็กคลองตีน...บ้านอยู่ฝั่งคลองทางปร้าตีน ทิศเหนือ มีบ้านแค่สามครัวเรือน
เล็กพอดี...สมัยเด็ก ๆ ตัวผอม เขา(ใครก็ไม่รู้)เอาเสื้อผ้าเก่ามาให้เลือก ถ้าใส่พอดีจะยกให้
แกใส่แล้ว แกว่า พอดี ตัวนั้นก็พอดี ตัวโน้นก็พอดี คือพอดีไปหมด หวังว่าเขาจะให้ทั้งหมดที่แกว่าพอดี....
น้าเล็กพอดี แกไม่กินเส้นกับยายพา เพราะยายพาชอบถากปลูกดีปลีเข้ามาในที่ของแก
แกคนใจแคบ แกไม่ชอบ.... (สองคนนี้ พอดีกันแหละ คนนึงขี้ชิดด่าไฟพราว อีกคนใจแคบหัวหมอ)
ย้อนกลับมาเมื่อกลางเดือน พ.ค.ที่ผ่านมา
โหม๋เล่นเบอร์เล่นหวย เขาหากันจนพบ
ยายพา ฟุ้ง ว่าแกได้เลขมาจากเทวดาดิน...(ยังไงฟระ เทวดาดิน??) ข้างบ้านแกเอง
สองงวดแล้ว ที่ให้โชคแก แต่งวดแรก แกไม่เชื่อ
พอเบอร์ออก ตรงเผง ๆ......
ตอนนี้เชื่อแล้วก็เลยลงทุนซื้อ แล้วก็ถูกจริง... กำลังจะเอาลูกทัดไปจุดถวาย
....เทวดาดินของยายพา ใช่ใครที่ไหน
จอมโพน จอมปลวกข้างต้นหนุนทางไปบ่อนั่นแหละ
ผมผ่านทางนั้น เห็นมานานนมแล้ว จากสูงแค่เข่า พักหลัง ๆ สูงเลยเอวแล้ว
เรื่องมันเป็นเรื่อง...เพราะจอมปลวกนั้น อยู่ในที่น้าเล็ก....
ต้นหนุนนั้นก็ด้วย น้าเล็กเอาวัวมาล่ามกลางคืนที่โคนหนุนบ่อย ๆ
น้าเล็กไปฉาวหน้าบ้านร้านค้าที่สี่แยก ว่ายายพาไปจุดลูกทัดในที่แก ข้างที่ล่ามวัวฝูงของแก
ทำวัวแกเพริด วิ่งหมูกขาดไปสองตัว เพิ่งไปจับล่ามคอมาได้.....
พอน้าเล็กพ้น ยายพาก็มา รู้เข้าก็ด่าเช็ดเม็ดไปตามคาด แต่ก็ยังเป็นสเต็ปหนึ่ง
ยายพา แกไม่นำพากับอาการไม่พอใจของน้าเล็ก
จัดการหาผ้าแพรเจ็ดสีมาคล้องเทวดาดิน
กระถางธูป เชิงเทียน ชามใส่ดอกไม้ขาวดอกไม้แดง เรียกว่า จัดเต็มสำหรับคนขี้ชิดเลยแหละ
คอหวยคอเบอร์หลายคน ผ่านเข้าออกบ้านยายพา มาไหว้ขอโชคจอมปลวกในที่ดินน้าเล็ก....
น้าเล็กฉุนขาด ....ประกาศว่า แกจะล้มจอมปลวก.... เพราะมันอยู่ในที่ดินแก
ยายพา แอนด์ล็อตโตกัมปะนี ประกาศเหมือนกัน ......
....ถ้าไอ้เล็กมันพังจอมปลวกวันไหน กูเอามันตายวันนั้น....
มาลบหลู่เทวดาดินที่แกนับถือ มันต้องแหลกกันไปข้าง ......
เล็กพอดีก็ไม่หาญเหมือนกัน
เพราะถึงจะไม่กินเส้นกัน แต่ก็เป็นญาติห่าง ๆ และอาวุโสกว่ากันร่วมยี่สิบปี
20 พ.ค.56 ยายพาหอบหลานไปสงขลา ไปจัดการเรื่องเปลี่ยนหลังคาให้ลูก จากสังกะสีเป็นกระเบื้อง...
21 พ.ค.56 น้าเล็กเอาท่อพีวีซีสีเขียว ขนาดลูกมะพร้าวทั้งเปลือกยังหลวม ...ยาวสักคืบ
เอามาครอบบน เทวดาดิน ของยายพา
แล้วเอาเกลือเม็ด ร่วม ๆ ครึ่งกระสอบ มาเทใส่ท่อนั่นจนเต็ม
ทีแรก แกคงกะจะรดน้ำ เพราะลากแป๊บอ่อนมาด้วย แต่เผอิญ ฝนตกพรำ ๆ อยู่หลายวัน
28 พ.ค.56......เกลือในท่อ ละลายเกลี้ยง.... น้าเล็กเอาท่อนั้นออกไป
อ่านจบด้วยใจจดจ่อครับ
