เด่วค่อยมาอ่านเรื่องเพื่อนนะ
พี่ชายโทรมาจากเมกาตะกี้ คุยอยู่ครึ่งชั่วโมง(ปานพี่ซับ)ถามได้ข่าวเอ็งมีนั่นมีนี่ มีไรให้พี่ทำมั้งว่ะ พี่ก็อยากกลับเมืองไทยละ พี่ก็มีลูก3คน ลำบากว่ะ พี่ไม่ค่ิอยมีดวงธุรกิจ.........$%^+$&&&+&&+&#$&$$$#^^#&&&................ฯลฯ
ผมก็ฟัง งืมๆๆ.....ดวงก็ดวง (ไปอยู่20ปี ยังโทษดวง) อืมมม.....ค่อยเล่านะ ไปละ ไปหาซื้อของกินก่อน เด็จแม่รอไส้กิ่วแล้ว 
ถ้าจำไม่ผิด แกต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูบุตรตามคำสั่งศาลอยู่ด้วยไม่ใช่เหรอ
น่าสนใจนะ ลองหาทำเลให้แกเปิดร้านอาหารประเภทตามสั่งดูสิ....เหนื่อยกว่า เงินน้อยกว่า แต่ไต่เพดานฐานะได้เรื่อย ๆ
แถมแรงงานบ้านเราราคาถูกกว่าอเมริกาเยอะ
ทำเถ้าแล้วหลาวตรู ตัวเองร่วงเป็นนกปีกหักมาตะกี้ ยังไม่หลาบ
ที่เขาโทษดวง ว่าไม่มีงั้นงี้ อันนี้ผมก็บอกว่า มันมีส่วน แต่น้อยมากๆ คนเรามันต้องมีหลายอย่าง เช่น ขยัน,ประหยัด,อดทนฯ
ตัดกลับมา คุยกะเขาแค่นั้น ก็ฟังเขาระบายไป
การทำมาหากินสมัยนี้มันก็ไม่ใช่ง่ายๆแล้ว ยิ่งเมืองใหญ่ ยิ่งยากทวีคูณ ภูเก็ตค่าครองชีพแทบจะสูงสุดของประเทศ มีมาไม่กี่หมื่นกี่แสน ไม่เกิน2-3เดือน ม้วนเสื่อแน่นวน ไหนจะยังพวกที่ไม่มีความรู้ หรืิอไม่ค่อยคิดขวนขวายหาความรู้ใส่สมองสม่ำเสมอทุกๆวัน จะทำธุรกิจ ทำการค้า รู้จัก4Pรึเปล่า,รู้จักการฎิสัมพันธ์กับลูกค้ารึเปล่า,การพูดจามารยาท,การสร้างจุดขาย,สร้างแบรนท์........ฯลฯ จะให้ผมป้อนใส่หัวใคร ผมไม่กล้าหรอก เคยลองแล้ว เจ๊งครับ สมองคนอื่นคิดไม่เหมือนเรา อึดไม่เท่าเรา 
ยากครับ ที่จะไปเข็ญ ไปสอนยิ่งไม่ได้เลย ยิ่งแก่ยิ่งดื้อ ผมไม่รู้จะช่วยไง ได้แต่บอกว่ามาดูก่อน สมัยนี้มันไม่มีอะไรง่ายแล้ว 
ขำอย่าง เขายังเชื่อดวง เชื่อว่าผมฟลุ๊ค เอ่อ....นะ คนเรามันจะฟลุ๊คมาเป็นสิบปีได้่เหรอ รู้มั้ยตรูกินข้าวแกงถุงอยู่กี่ปี กินน้ำแข็งใส่ติกอยู่กีปี 
เหมือนน้องผมเลย(ลูกพี่ลูกน้อง)มรันทำมาหลายอย่างล่ะ..
รอนแรกมรันลงทุนขายข้าวสารที่อ.ท่าชนะ ได้สองเดือนมั้งเจ๊ง..
มารับซื้อยางแผ่นปากซอย...ได้ปีกว่า ลงทุนไปไม่รู้เท่าไหร่น้าๆให้ยืมอีกเป็นล้าน...เจ๊งอีก..
ตอนนี้ซื้อขี้ยางแถวบ้านกะทำท่าไปไม่รอด...แถมตอนนี้มรันกู้เงินธนาคารมาซื้อที่สร้างบ้านเกือบสามล้าน..
อิทำร้านให้เหมือนของผม..ตายแหละเมิงบ้านยังไม่ทันเสร็จต้องผ่อนธนาคารแล้ว..
เมิงไม่รู้กว่าตรูจะมายืนตรงนี้..ตรูอดทน..ขายมาม่าทีล่ะสองสามซอง...ลงทุนจากหมื่นเป็นแสนไม่กู้ซักบาท
มรันลงทุนกู้เป็นล้าน ไม่ดูรายได้ตัวเอง วันวิ่งรอกหาแต่หมอดู โทษแต่ดวง...
