แน่ใจว่าเหตุจากแข่งขันสูง
มันเป็นมรดกตกทอดตั้งแต่สมัยทักขรี้ ที่ยังมีอำนาจอยู่แล้วบอกว่า การบินไทยเป็นธุรกิจที่ไม่ควร
นำเอาสินทรัพย์มาใส่ในงบฯดุลย์
ทีนี้สินทรัพย์ของการบินไทยไม่ใช่เท่าแต่เครื่องคอมพิวเตอร์หรือรถยนต์นะครับ เครื่องบินลำหนึ่ง
ราคาเท่าใดแล้ว น่าจะแพงหวาเครื่องคอมป์กับรถยนต์นะ
เมื่อไม่เอามาใส่ในงบดุลย์ ยังไงๆ เลขในบัญชีต้องขาดทุนวันยังค่ำ ขาดทุนทีเป็นพันล้านเท่ากับ
ราคาทรัพย์สินที่เรียกว่า"เครื่องบิน"แหละครับ
หลังจากทำให้ระับบบัญชีการบินไทยถอดเอาทรัีพย์สินออกจากงบดุลย์ได้ ก็ทำให้ทักขรี้เปิดสาย-
การบินขึ้นมาแข่งขัน
มิหนำยังเอาการบินไทยไปแลกเปลี่ยนกับประโยชน์ส่วนตัวในต่างประเทศอีก
บางทีก็ต้องไปเปิดสายการบินในที่ ที่รู้ว่าต้องขาดทุนแน่ๆ เพราะทักขรี้สั่งในขณะเขามีอำนาจ
เพื่อแลกกับให้ทักขรี้ได้สัมปทานธุรกิจในประเทศนั้น
ทำไมมันเหรี้ยได้ถ้วยขนาดนี้...
หน่วยงานผมก็ได้ผลกระทบตกต่ำจนปัจจุบันนี้....
เพราะมันเหมือนกัน... เปลี่ยนแปลงระเบียบกฏหมายให้เข้าข้างตัวเองซะ
โกงทุจริตทางนโยบาย...
เป็นรัฐวิสาหกิจ เปิดให้แข่งขันกะเอกชน....ให้แข่งขันนะครับ..
แต่จะทำอะไร ลงทุนอะไร ต้องผ่าน คณะกรรมการ ไอ้กอ กอ ชอ ชอ นั่น..
(ตั้งมาเพื่อกดหัวคู่แข่งขัน...เอื้ออำนวยให้พวกตัวเอง และผลประโยชน์มัน)
ไม่รวมถึง กก.บอร์ด ซึ่งเป็นพวกมันอีก...
รวมหัวกันเหยียบหัว ไม่ให้โต ไม่ให้ทำอะไรง่าย ๆ สะดวก...
แต่สำหรับพวกเอกชนแทบจะทูนหัวยกสนับสนุนอย่างดี....แม่ง..แล้วมาเรียกว่า ให้แข่งขัน...
