ในเบื้องต้นนี้ไม่รู้จักนะครับ แต่จากรายละเอียดที่ให้มาบอกว่าเป็นการออกแบบของคนไทย
หลักการก็ง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก มีมอเตอร์เป็นต้นกำลังไปขับเกียร์ทดรอบเพิ่มกำลังเพื่อขับลูกรีด
ออกแบบเพื่อการใช้งานรีดยางตามนั้นไม่จำเป็นต้องไฮเทคสูงส่งอะไร ทั้งทางกลและทางไฟฟ้า
คือทางกลก็คำณวนหาค่าแรงของลูกรีด ค่าเกียร์เรโช (อัตตราทดเกียร์) ไฟฟ้าก็ง่ายๆ ไม่ว่าจะใช้
มอเตอร์เฟสเดียวหรือสามเฟสก็ได้ วงจรสตาร์ทสต็อบ ก็ง่ายๆ ดูตามตู้คอนโทรลแบบเล็กๆอุปกรณ์ไม่มาก
ถ้ามันใช้ได้ผลจริงก็สนับสนุนได้ครับ
ถ้าจะเอายุ่งยาก ปลอดภัย วิ่งแบบอัตโนมัติเต็มๆ ก็ออกแบบให้มีหลายแท่นรีดเป็นไลน์ต่อเนื่องกันไป
โดยป้อนก้อนยางที่แท่นแรกอย่างเดียวจากนั้นวิ่งผ่านสายพานไปแท่นรีดต่อๆไปเพื่อรีดละเอียดจนกลายเป็นแผ่นยาง
ยาวๆ จบไลน์ด้วยแท่นตัดแผ่นให้ได้ตามขนาด
แท่นแรกใช้ป้อนยางก้อนเท่านั้นต้องทำเป็นบ่อเหล็กปากกว้างขึ้นมาแล้วโยนก้อนยางใส่เท่านั้นเพื่อป้องกันลูกรีดหนีบมือ
แท่นรีดเดียวแบบนี้อันตรายตรงที่ ไม่สามารถออกแบบหลีกเลี่ยงการหนีบมือได้ดีเพราะมีแท่นเดียว จำเป็นต้องโผล่ลูกรีด
ให้มันดึงก้อนยางเข้าไป แล้ววนซ้ำๆ กันไปด้วยมือคน
ลองนึกถึงยางก้อนที่จับกันหลายก้อน แล้วมือที่กำลังป้อนซุกเข้าระหว่างก้อนยาง และก้อนยางนั้นกำลังโดนดึงและหนีบ
มันจะบีบมือที่ซุกระหว่างก้อนได้ดีนัก
ด้วยเหตุนี้แท่นรีดแท่นแรกจึงต้องเป็นแบบให้โยนลงไปในปากบ่อเท่านั้น
สรุปแว่..แค่นี้แท่นรีดนี้ก็ใช้ได้แล้ว สำหรับการใช้งานแบบครัวเรือน
