ส่วนราชการให้จานปราชเล่าครับ
ไม่รู้ครับ กำลังจะไปเรียนรู้อยู่เนี่ย แขบจั๊ง...
การเกษตร ทุกวันนี้ ต้องพยายามข่มใจกันลำบากเชียวครับ
ยกตัวอย่างลูกค้ารับส่งของผมคนนึง เกิดมาในตระกูลพอได้ แต่เขาทำท่าลำบากกว่าคนอื่น
มีที่ทางพอควร แต่เป็นสวนยางล้วน มีตำแหน่งทางสังคมเป็นประธานองค์กรณ์ชุมชน
พี่น้องคนอื่น ๆ ล้วนสร้างบ้าน ซื้อรถป้ายแดงกันหมดแล้ว เขาก็เลยเอาบ้าง
จัดรถกระบะป้ายแดงมาคันนึง เกือบเจ็ดแสน ผ่อนเดือนละเก้าพันห้าปี....
ลูกสองเรียนประถมในเมืองทั้งคู่ เมียจบ ป.ตรี แต่มากรีดยาง
มีรายได้จากเงินเดือน หมื่นสอง รายได้จากยางแบบกระท่อนกระแท่นราวหมื่นสองหมื่นต่อเดือน
นั่นหมายถึง...ภาวะล่องจุ๊น ต่อให้กินแต่ผักหญ้าข้างเรือนก็ล่องจุ๊น....
เมียก็เลยพยายามไปสอบเข้าเป็นลูกจ้าง อบต. ตอนนี้อยู่ระหว่างดำเนินการ
พลาดตรงไหนครับ พลาดตรงรถคันนั้นแหละ.....
...ไม่มีได้ไหม ได้อยู่ แต่ทำใจลำบาก....อายเพื่อน อายพี่น้อง
ข่มความอายความอิจฉาได้ก็จบปิ๊ง แต่มันทำไม่ได้นี่สิ.....
