สมัยหนึ่ง มันจะมีกิจกรรมเข้าค่ายให้เด็กนักเรียนดูดาวตอนกลางคืน...
ผมเคยลองเซ็ตให้กล้องตามดาว พอจับดาวตามดาวได้ แทนที่จะเอาลูกกะตาจ่อ ผมก็เอากล้องดิจิตอลจ่อแทน
ผลที่ได้ คือ ภาพดาวอังคารของจริง ที่ถ่ายด้วยตัวเอง โคลสอัพมาประมาณว่ามันอยู่แถว ๆ หาดใหญ่ในงั้นแหละ
ผลที่เสียก็คือ หน้าเลนส์... ขูดกับรูกล้องดูดาวเป็นรอย (ปรกติมันจะมียางนิ่ม ๆ อยู่ แต่ตอนนั้นต้องถอดออกเพราะกล้องจี้ไม่ได้)
กล้องดูดาวนั่นชุดเท่าไหร่
ต้นทุนจิ๊บ ๆ ครับ
ตัวที่ตามดาวระบบแมนนวล ไม่มีจีพีเอส ซื้องบพัฒนาการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ ปี ๕๐ ราคา ๒๓๐,๐๐๐ บาท
ตัวใหญ่ ระบบหาพิกัดเอง มีจีพีเอส ป้อนและโปรแกรมกลุ่มดาวตามฤดูกาลได้ ซื้องบ SP 2 (งบกระตุ้นเศรษฐกิน ปชป.) ปี ๕๓ ๔๘๐,๐๐๐ บาท
....ทำไมต้อง ตามดาว.....
เพราะโลกหมุนตลอดเวลา เราอาจจะมองดาวอยู่ตำแหน่งเดิม แต่พอขยายภาพ พิสัยการมองเห็นจะแคบลง
เราไม่เห็นทั้งท้องฟ้าเหมือนเดิม เห็นแต่ดาวดวงเดียวนั้น... การหมุนของโลกเลยมีผลมหาศาล ยิ่งขยายเท่าไหร่ ดาวยิ่งหายไปเร็วเท่านั้น
เราก็เลยต้องหมุนกล้องตาม แต่แมนนวลนี่ ไม่ง่ายเลยนะครับ
กล้องแมนนวล เลยดูได้แต่ดาวใกล้ ๆ เช่น ดวงจันทร์ ดาวอังคาร ดาว ม. ๕/๑ ดาวหอหญิงพุดซ้อน ดาวศุกร์ เป็นต้น
ส่วนการดูดวงอาทิตย์ จะมีชุดคิท เป็นฟิลเตอร์ยูวี รีเฟลกซ์ภาพลงบนพื้นผิวก่อนดู ไม่ได้จ้องตรง ๆ
