เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[Pandanus]

ผ้าขาวดำที่เจ้าภาพนำมาขึงขวางทางลมไว้นั่นแหละ

ลำพังผ้าอย่างเดียวโดนลมตีโป่ง เจ้าภาพเลยเอาไม้ระแนงหลายอันมามัดกับเสาเต็นท์



ลมแรงกระโชกผ้า พาเต็นท์ขนาดกลางขึ้นทั้งหลัง



พอเต็นท์เปิด ลมแทรกเข้ามาทางใต้หลังคาได้ ก็หอบเอาเต็นท์ทั้งหลังปลิวไปติดต้นไม้ชายบ้าน





ทั้งหีบศพ ทั้งเตียงพระ ก็โล่งโจ้งกลางหาว อยู่ท่ามกลางแรงลมและฝนสาด....

[Pandanus]

ในความวุ่นวายโกลาหล ไม่มีใครคิดหาวิธีแก้ปัญหาได้เลย

เคราะห์ซ้ำกระหน่ำซัด  ลมกระโชกซ้ำแล้วซ้ำอีก

ช่อดอกไม้บนหีบศพ ซึ่งขนาดไม่ใช่เล็ก ๆ  ปลิวลงมา แตกกระจายยับเยิน

พาให้กระถางธูป เทียน และเครื่องเคารพศพกระจายเกลื่อนไปด้วย



พระทั้งสี่รูปบนเตียงสวดก็ลุกขึ้นเอาตัวรอด

จะสำรวมอยู่ก็ใช่ที่ เพราะตอนนี้ทั้งลมทั้งฝนทำเอาจีวร สบง เปียกจนไม่เหลือดี

ทุกคนวิ่งเข้ามาอยู่ใต้ถุนบ้าน ทั้งพระทั้งฆราวาส

ปล่อยให้หีบศพ โล่งโจ้งท้าทายลมฝนอยู่ลำพัง


ท่ามกลางเศษซากของสิ่งที่แรงลมทำลายไปก่อนหน้านั้น

[Pandanus]

ในงานศพ ช่วงที่คนอยู่ในงานเยอะที่สุด คือช่วงที่พระสวด

คืนนั้นก็เช่นกัน  แถมสวดสองเจ้าภาพ ผู้คนเลยมากกว่าที่ควรจะมาก

พอเต็นท์เปิด ฝนสาด ผู้คนเลยไปหาที่ปลอดภัย

แล้วไปกระจุกกันอยู่ที่เต็นท์ในมุมอับ ที่ลุงกลิ่นผู้ตายได้กำหนดเอาไว้ให้ตั้งหีบศพ

......



แล้วทุกคน โดยเฉพาะเจ้าภาพ ก็เข้าใจในบัดนั้น

ว่าทำไม ลุงกลิ่นถึงกำหนดที่ตั้งหีบศพไว้ตรงนั้น....

[Pandanus]

ลุงกลิ่นอยู่บ้านตรงนั้นมาร่วม ๆ ห้าสิบปี ตั้งแต่มาสร้างบ้าน

ก่อนที่พี่ณีเมียเณรเชียรซึ่งเป็นลูกคนโตของลุงกลิ่นจะเกิดเสียอีก

แกต้องรู้ธรรมชาติ ทิศทางลม ความหนักเบา และฤดูกาลของลมฝนเป็นอย่างดี

แล้วแกก็เป็นคนมีปัญญา.... เป็นคนรู้จักใช้ปัญญา

รู้ว่าด้วยสภาพที่เป็นโรคร้าย แกจะไปช่วงไหน และช่วงนั้น  ลมฝนเป็นอย่างไร



แต่ลุงรึก ผู้ที่มีอาวุโส และใช้ความอาวุโสของแก ทำให้ใครต่อใครฟังคำแก...

เจอเข้าไปแบบนี้ ลุงรึกเสียรังวัดไปบานเลย

[Pandanus]

คืนนั้น พอลมสงบ เจ้าภาพก็ชวนแขกเหรื่อในงาน ย้ายที่ตั้งหีบศพ มาอยู่ในจุดที่ลุงกลิ่นกำหนดตั้งแต่ต้น  

พี่ปราณีลูกคนโตนั่งร้องให้สะอึกสะอื้น

โกรธตัวเองที่ไม่เชื่อคำพ่อ โกรธลุงจารึกที่เข้ามาสาระแนจนเกิดเรื่อง

ตลอดทั้งงาน มีแต่คนพูดถึงเรื่องนี้ เรื่องที่ลุงกลิ่นรู้ล่วงหน้าว่าลมจะแรง จึงให้ตั้งศพด้านใน

เรื่องที่ลุงรึกสาระแนจนเป็นเรื่อง เรื่องเก่าวีรกรรมวีรเวรของลุงจารึก เรื่องที่แกทำเอาไว้ตลอดช่วงชีวิต

ถูกขุดเอามาเล่าสู่กันฟังอย่างไม่เหลือชิ้นดี

ตลอดงาน ไม่มีใครเห็นหน้าลุงจารึก

จนถึงวันเผา  เจ้าภาพให้เกียรติอ่านชื่อแกขึ้นมาทอดผ้า

แกก้าวออกมาจากมุมอับแห่งหนึ่ง ขึ้นมาทอดผ้าแล้วก็หายไป


ถึงเวลาวางดอกไม้จันทน์ก็มาอีกรอบหนึ่ง แล้วก็หายไปอีก

[golek]

    ................ 

[golek]

  แปดครึ่งเหลือแล้วเด้ ... แขบต่ะ เดี๋ยวตีเก้าธุรการจะมาขีดเส้นเก็บสมุดไปไว้ห้อง ผอ. แล้ว

[Pandanus]

แขบไหร จบแบบอินดี้แล้วนิ

[Pandanus]

ผมกะจบพันนี้ทุกที ยังไม่ชินอีกเหรอ ??

[GUNRUNNER]

ผมกะจบพันนี้ทุกที ยังไม่ชินอีกเหรอ ??

ท่านPandanus เช็คเมล์แล้วกระมังครับ   

[Pandanus]

ยังครับยัง

รีบปั่นต้นฉบับให้เสร็จก่อน

[R2D2]

(ผมต้องหนีอีบ้านั่นมาห้องนี้ซึ่งแคบกว่า)ใครมีเทปมวยไทยที่เตะสนั่นบ้างคับ..ช่วยแบ่งปันหน่อย ผมชอบมวยเตะ /color]

[golek]

    ................... 

[GUNRUNNER]

ชวนท่องไปในเมืองน่ารัก “นบพิตำ”
สัมผัสวิถีคนกับป่าที่ “ป่าประ” ผืนใหญ่ที่สุดของไทย

https://mgronline.com/travel/detail/9620000106532

[golek]

      ............ 

ลุงกันเห้อ ถ้ามีคนชวนไปเที่ยวกินลูกประ พอเชื่อแล้วไปเที่ยวได้ครับ
แต่ ... ถ้าชวนบอกว่า "ไปชมทะเลหมอก" .. ต้องถามกันให้ดีก่อนนะครับ ..