่จากเมื่อคืน ป๋าฮิมโทรมาตาม ตอนเกือบสองทุ่มแล้ว ให้มารีวิว(อีกแล้ว)ตะเกียง สาวเจ้าอายุสี่สิบปี แต่ยังไม่เคยถูกจุด....
ก็บอกว่าไม่ออกดีกว่า พอดีกินข้าวนอนผึ่งพุงแล้ว....
แต่พออีกสักพัก ป๋าโทรมาอีก บอกขอยืมกล้องมาถ่ายตะเกียงซักหน่อย จะขี่มอไซค์ เข้ามาเอากล้องเอง..
ก็แจ้งป๋า ไม่ต้องลำบากขนาดน้าน....ผมไปถ่ายรูปให้ก็ได้...
ไปถึงนั่งรอสักพัก พี่มานิตย์ก็ยกตะเกียงซิงเข้ามา....
ยี่ห้อ รุ่นอะไรหว่า.....
โป๊ะ .... พี่หรอยบอกของแท้....
มาพร้อมกันกับเจ้านี่...... กระป๋องสำหรับเติม แอลกอฮอล์...
ของดีต้องมีชูหัวแม่มือรับประกัน....
ไม่ต้องบอกนะครับว่าเจ้าของหัวแม่มือด้านซ้ายเป็นใคร.....
ป๋าฮิม นั่งมองครุ่นคิดอะไรก็ไม่รู้......
คิดไปคิดมาก็เลย.....
ล้วงควัก...
จับแก้ผ้า นำเอาขาว ๆ มาโชว์..
แค่นั้นยังไม่พอ จับมายกซดอีก.....
ตราที่โป๊ะ และที่ตัวตะเกียง คนละชื่อกัน...
ตกลงมันยี่ห้ออะไรกันเนี่ย....
บรรยากาศแบบอิ่ม ๆ ....... อาหารสั่งมาแบบไม่อั้น...
ขอบคุณ ป๋าฮิม น้องอ๊อฟ พี่แป้ว....ที่ช่วยบริการ และจัดการให้เ็ป็นอย่างดี.....
วันนี้ในวงเงียบ ๆ พี่แป้ว วันนี้แป้ก.....พูดไม่ออก ได้แต่นั่งตาลอย..
ถามพี่แป้ว แกก็ตอบเสียงแหบๆว่า พูดไม่ค่อยสะดวก เพราะว่าเจ็บเท้า.....
หัวหน้าหมู่ก็มา........
หมอเข้มก็มา ....
ตอนแรกโทรไปตามก็บอกไม่มาแล้ว...แต่สุดท้ายก็มาจนได้..
(เพราะเมียไล่ให้มา..........
เออ อย่างงี้ก็มีด้วย)
