ไปกันจริงไหมละพี่ชัช ผมสนับสุนนอีกหนึ่งเสียง
รอบแรกไปสำรวจเส้นทางกันก่อน ไม่ต้องไปกันมาก ไปสักหนึ่งคันรถก็เหลือเฟือแล้ว เมา ๑ มื้อยาว ๆ เมาเสร็จนอนที่โน้น ตอนเช้าตื่นมาก็ไปกินบักกุดแต๋ หลังจากนั้นก็กลับเข้าหาดใหญ่โดยสวัสดิภาพ
ไปกันวันไหนดีเอ๋ย
แต่ต้องรอให้น้ำหายท่วมก่อนนะจ๊ะ ไปตอนนี้ลองกองลอยน้ำหมดแว้วววว
สงสัยตาเบิ้ลกลับบ้านไม่ค่อยมีเพื่อนกินเหล้า เลยนึกถึงลุงแพะ ลุงชาย แล้วน้ำลายไหล
ที่นี่มีเพื่อนกินเหล้าสองลักษณะครับ
แบบแรกเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่ทำงาน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงวัย ท่านเหล่านั้นเน้นกิน เน้นคุยเรื่องสาระ เน้นร้องเพลง เป็นส่วนใหญ่ กระผมเลยออกลิงออกค่างได้ไม่ค่อยเต็มที่
แบบสองเป็นเพื่อนสมัยเรียน แต่ส่วนใหญ่ทำงานอยู่ต่างจังหวัดกันทั้งนั้น เหลืออยู่ที่เมืองลุง ๕ คน และใน ๕ คนนี้มันคิดสั้น (แต่งงาน) กันแล้วทั้งนั้น ชุดนี้ได้ทุกประเภท ออกลิงออกค่างได้เต็มที่ เพราะคบกันมาตั้งแต่ปี ๓๖ แต่ด้วยที่พวกมันคิดสั้น(แต่งงาน) เราก็เลยต้องมีจรรยาบรรณในการเมา(ที่บ้าน) เพื่อรักษาความดีของวงสุราเราให้ดูน่ารักในสายตาของคุณแม่บ้านตลอดไป แต่ถ้าออกนอกบ้านเมื่อใดก็เหมือนปล่อยผี
ปกติแล้ว ถ้าไม่ใช่คนรู้ใจกันจริง ผมจะไม่นั่งกินเหล้าด้วยครับ มันก็เลยวนเวียนอยู่ระหว่างชุดแรกกับชุดสอง แต่เวลาเราว่างเขาไม่ว่าง พอเขาว่างเราดันไม่ว่าง
ส่วนที่อยากไปโกลกนั้น เพราะนอกจากมีทีมงานรู้ใจแล้ว บรรยากาศมันได้แรงอกจริง ๆ นิ
[/quote]
อธิบายเรื่องกินเหล้าแบบนักวิชาการเลย
[/quote]
