ครูเบิ้ลกินอะไรครับ ยิ่งถ่ายรูปยิ่งอวบขึ้นๆ
กำลังก้มหน้าก้มตาโซ้ย ขาหมู "อร่อยที่สุดในโลก"ครับ
โกท้าว....จากหัวไทร นายวิลสันหิ้วมาฝากให้สมาชิกชิมกันถ้วนหน้า
ครูเบิ้ลจ้วงกินแบบไม่สนใจใครเลย...แป๊บเีดียวเกลี้ยงชาม เหลือแต่ชามเปล่าตั้งทิ้งไว้
ตกดึกเวลาประมาณห้าทุ่มก็ขอตัวกลับทันที(จริง ๆ จะกลับตั้งแต่สี่ทุ่ม)
มิใยที่ พี่ ๆ บอกว่าจองลองกองไว้ให้แล้ว แต่ให้ไปรับมากินเอง
แต่พอครูเบิ้ลคล้อยหลังไปนิดเดียว โทรมาฟ้องพี่ๆว่าลองกองบูด
ไม่ได้กิน....
ไม่ทราบว่าไปสำรวจลองกองแล้วหรือยัง...อ้างว่าลองกองบูด...
เพราะหลังจากนั้นที่ครูเบิ้ลออกไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ผม โทรศัพท์ไปหา
ปรากฏว่านอนอยู่ที่บ้านพัทลุงเรียบร้อยแล้ว.....
ไม่รุ้จะรีบกลับบ้านไปทำอะไรกันนักกันหนา...
ก็นัดกันแล้วว่าถ้าครูเสร็จจากกินลองกองแล้วจะกลับมาเจอสมาชิกกันอีก
เรื่องของเรื่องก็คือ เพราะ "บอย ไม่ดื่ม" นั่นแหละ สังเกตอาการตอนอยู่ที่สนามแล้วว่าเริ่มอาการเจ แต่ไม่นึกว่าจะเป็นมากขนาดนี้ ไม่เจอกันหนึ่งปีก็ยังเป็นเหมือนเดิม นั่งรถโดนแอร์เย็น ๆ มาได้สักระยะตีนจะชี้มาที่กระจกบ้าง ตีนจะมาวางข้างพวงมาลัยบ้าง หัวจะมาอยู่ที่กระปุกเกียร์บ้าง แถมต้องระวังมันจะอ๊วกใส่รถที่ยืมมาอีก ไม่นึกว่ามันจะคออ่อนเหมือนเดิม ขับถึงแยกคลองหวะเลยตัดสินใจกลับเมืองลุงในทันทีโดยไม่ได้โทรบอกใคร คราวหน้าตั้งใจไว้แล้วว่าจะใช้ระบบเดิมคือ "ฉายเดี่ยว" จะดีกว่า
