การเจริญมรณสติ คือ การระลึกหรือเตือนตนว่า
(1) เราต้องตายอย่างแน่นอน
(2) ความตายสามารถเกิดขึ้นกับเราได้ทุกเมื่อ อาจเป็นปีหน้า เดือนหน้า พรุ่งนี้ คืนนี้ หรืออีกไม่กี่นาทีข้างหน้าก็ได้ เมื่อระลึกได้เช่นนี้แล้ว ก็ต้องสำรวจหรือถามตนเองว่า
(3) เราพร้อมที่จะตายหรือยัง เราได้ทำสิ่งที่ควรทำเสร็จสิ้นแล้วหรือยัง และพร้อมที่จะปล่อยวางสิ่งทั้งปวงแล้วหรือยัง
(4) หากยังไม่พร้อม เราควรใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้เกิดประโยชน์อย่างเต็มที่ เร่งทำสิ่งที่ควรทำให้เสร็จสิ้น อย่าปล่อยเวลาให้สูญเปล่า หาไม่แล้ว เราอาจไม่มีโอกาสได้ทำสิ่งเหล่านั้นเลยก็ได้
ข้อ (1) และ (2) คือความจริงหรือเป็นกฎธรรมชาติที่เราไม่อาจปฏิเสธหรือขัดขืนต้านทานได้ ส่วนข้อ (3) และ (4) คือสิ่งที่อยู่ในวิสัยที่เราจะจัดการได้ เป็นการกระทำที่อยู่ในความรับผิดชอบของเราโดยตรง
กวนโอ๊ย นิดเดียว จะฆ่า จะแกง น้องเลิฟเลยหรือ
งั้นไปดูและปฏิบัติในข้อ 4
การเจริญมรณสติ รวมทั้งการฝึกตาย หากทำอย่างสม่ำเสมอมากเท่าไร จะมีผลดีต่อจิตใจมากเท่านั้น วิธีที่จะทำให้การฝึกตาย
เป็นไปอย่างสม่ำเสมอก็ คือ การทำให้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ท่านอาจารย์พุทธทาสภิกขุ ได้เสนอแนะ วิธีการการฝึกตาย
ที่กลมกลืนไปกับการดำเนินชีวิต นั่นคือ
ตายก่อนตาย หมายถึง ฝึกการตายจากกิเลส หรือ ตายจากการยึดมั่นในตัวตน คือ
ทำให้ตัวตนตายไปก่อนที่จะหมดลม 
