กลับมาถึงบ้านแล้วครับ
มิตติ้งงานลูกเขือโลกครั้งนี้ผ่านลุล่วงไปได้ด้วยดีทุกประการ ทุกท่านคงเชื่อกันแล้วใช่ไหมครับ ว่าผมนะซี้กับพระพิรุณท่านขนาดไหน
สมาชิกในทีมหลายคน รู้สึกดีใจมาก ที่ได้ร่วมด้วยช่วยกันแกล้งลุงปู ชนิดคงต้องเข็ดไปอีกนาน แม้จะทำปากแข็งสักเท่าไรก็ตาม วันหลังจะได้ไม่เที่ยวทิ้งปืนเรี่ยราดอีก
เพิ่งทราบว่ากีฬายิงปืนนั้นมันส์มาก โดยเฉพาะประเภท ปืนสั้นยาวชาวบ้าน กับ ปืนยืมลูกขอ เมื่อสักครู่ลองทาบพานท้ายปืนเข้ากับร่องไหล่ดู รู้สึกปวด ๆ จึงรู้ว่าเมื่อวานยิงไปหลายนัด
ขอบพระคุณในน้ำใจทุกท่านที่พะอืดพะอมหยิบยื่นปืนและกระสุนให้ด้วยความจำยอม
รอบนี้โชคดีที่พี่บุญไม่พาเหล้าเถื่อนต่างประเทศมาบังคับให้กินรอบวงกันอีก
ดีใจที่ได้เจอทุกคน แม้ว่าจะรู้สึกเสียดายอยู่บ้าง ที่สมาชิกหลายท่านติดภารกิจไม่สามารถมาร่วมงานประจำปีได้ แต่มิตรภาพของเราก็ยังคงอยู่เช่นเดิมมิเคยเปลี่ยนไป
รอบนี้รู้สึกว่าปริมาณแฮลกอฮอล์นั้นจะมากกว่าครั้งก่อน ๆ เยอะ แต่ก็ทำท่าจะไม่พอ ทั้ง ๆ ที่ช่วยกันขนกันไปหลายขวด รอบหน้าคงต้องมีการบังคับให้ถือกันไปคนละ ๑ ขวดครึ่ง ขึ้นไป เดี๋ยวจะมีคนมาเที่ยวถามหาก๊อกสามกันอยู่อีก
พี่แพะเมือง กับ เจ้าต้อมหมีน้อย คงจะประทับใจไม่มีวันลืม และคงรู้ว่าพวกเราในกลุ่มรักกันมากชนิดทิ้งกันไม่ได้ ขนาดใครคนหนึ่งจอดรถเพื่อปล่อยอุนจิที่ปั๊ม พวกเราทั้งขบวนพร้อมใจกันหยุดรถรอเขาคนนั้น
รางวัลการแข่งขันยกน้ำหนัก ประเภทรุ่งเช้า รางวัลชนะเลิศได้แก่ เขือพจน์แลน ซึ่งครองตำแหน่งแชมป์เป็นสมัยที่ ๒ ส่วนขาโจ๋หัวไทร โจ้ตีสี่ ได้รับรางวัลรองชนะเลิศ
รางวัลการลายเคงยอดเยี่ยม รางวัลชนะเลิศได้แก่ เขือโจ้ตีสี่ เนื่องจากหลังปฏิบัติการคว่ำหม้อข้าวแล้ว เขาสามารถทำเป็นทองไม่รู้ร้อน หยิบน้ำแข็งใส่แก้ว เดินซดหายไปในห้องคาราโอเกะ ได้แบบแนบเนียน
ขอบพระคุณ VIP ทั้งสามท่าน ได้แก่ พี่บุญ พี่รัตตา พี่จรูญ สำหรับไมตรีที่มีให้กันด้วยดีเสมอมา
ขอให้ทุกท่านเดินทางกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ โอกาสหน้าค่อยพบเจอกันอีกครับ
ป.ล. ขอตัวไปอาบน้ำแต่งตัว เพื่อไปทำภารกิจเกี่ยวกับหน้าที่การงาน กับพระบิดาก่อนครับ
