.........................................
นั้นแล๊ะ...... น้านงไปนึกเอาแลต่ะ บ้านเอินกะเขาคิดเหมือนน้านงหั้นแล๊ะ ว่าติจ่ายไหรมั่ง ทีนี้ กะนึกแลต่ะ ว่าติทำมาหากินไหร !!!!!
แกจากไป พร้อมทำหน้างง ๆ มันบอกอะไรกูหว่า เห็นมันถามกูตลอด
...........................................................
.
ผ่านไปสักอาทิตย์ พี่สาวผม บอกว่า ..... น้านง ไปกู้เงินสัจจะ สามหมื่น จะเอาไปเสียค่างวดรถหมื่นนึง......
อีกสองหมื่น จะเอามาติดหลังคาผ้าใบรถดีแม็กซ์ของแก ..... ไว้ให้น้าโชค ผัวแกวิ่งรับนักเรียนตอนเปิดเทอมใหม่
หมู่บ้านเรา คนก็เท่านี้.... นักเรียนประถมไปเรียนในเมือง ยี่สิบกว่าคน
อยู่ในรถผม สิบแปด รถผม พาเด็กยี่สิบสองคน เด็กนอกสี่.... เด็กมัธยม ไปสองแถว .... เด็กช่าง ไม่นั่งรถผูก มันขี่รถเครื่อง
แล้ว แล้วน้านงแกจะเอาเด็กมาจากไหนหนอ
...........................................................
..
พี่สาวผม บอกว่า ผมแหละ ไปจุดประกายความคิดให้แก ว่ารถแก จอดอยู่เฉย ๆ กินค่างวดเปล่า ๆ ให้รถมันส่งตัวเองบ้าง
