เอาล่ะ เริ่มเป็นตอนๆนะครับ
จากที่ได้นัดหมายพี่ซับและน้าเอ วานาซามิ พี่แพนด้าพบปะสังสรรค์ พูดคุย เมาโม้ตามประสา ที่สุราษฏร์ธานี
ซึ่งพี่ซับได้ประสานงานมาแล้วว่าจะถึงสุราษฏร์ประมาณบ่ายโมงกว่า และจะไปยิงปืนที่สนามค่ายวิภาวดีรังสิต
ส่วนน้าเอ๋ คาดว่าจะมาถึงช่วงเย็น
ต่อมาประมาณ บ่ายสองกว่าๆพี่แพนด้าโทรมาแจ้งว่า พร้อมที่สนามและยิงกันแล้ว (ขอบคุณมากๆครับ พี่ ไม่งั้นผมคงไม่ทราบว่ามาถึงพร้อมกันแล้ว)
ส่วนน้าเอ๋ เข้าเขตจังหวัดสุราษฏร์ธานีแล้ว แต่ยังไม่ถึง ผมจึงเดินทางออกจากสำนักงานไปสนามทันที
รูปที่ผมก็มีเท่านี้ครับ
หลังจากยิงกันเสร็จและพูดคุยกันพอหอมคอ พี่แพนด้าขอตัวกลับ เพราะต้องไปรับเยาวชนของชาติ
น้ายอดขอตัวกลับไปเอาใบคุมปืนที่ทำงาน เพราะลืมไว้แล้วจะตามไปที่ร้าน ซึ่งขณะนั้นเพลาสี่โมงเย็น
ผมและน้าซับไม่รู้จะไปไหนก็เลยเดินทางไปที่ครัวเจ้าเม่น และเผาหัวด้วยรีเจนซี่กลมแรก ที่ผมจัดไว้เตรียมต้อนรับน้าซับและน้าเอ๋ แต่ขณะนั้น ยังไม่มีใครมาสมทบเลยเผาหัวกันสองคน.....จนฝนต้องตกมาดับความร้อน
ต่อมาประมาณ เกือบหกโมงเย็น น้าเอ๋เดินทางมาถึงที่ร้านด้วย GPS (ดังขนาดไหนร้านครัวเจ้าเม่น..ในGPS ยังมีระบุไว้)
ผมเลยขอตัวกลับไปรับลูกเกตุก่อน เพราะก่อนหน้านี้ หากไปรับ น้าซับต้องนั่งคนเดียว เดี๋ยวใครฉุดเอาไป
จากนั้นไม่นาน น้ายอดก็ตามมาสมทบ
ระหว่างรอน้าเอ๋และเมื่อน้าเอ๋มาแล้ว ผมก็สั่งอาหารมารับประทาน ทานข้าวรองท้อง และสำหรับสาวๆได้ทานข้าว
เมนูเดิมๆ อาหารธรรมดาพื้นๆ
อายจริงๆ
เริ่มด้วยปลาหมึกไข่ยำครับ
ตามมาด้วยไก่ผัดเม็ดมะม่วง ครับ
และยำถั่วพลูทะเลครับ
ผมและพี่ซับสั่งมาแกล้ม รอน้าเอ๋เดินทางมาถึง
จากนั้นเกือบโมงเย็น เมื่อทุกคนมาพร้อมกันแล้ว ก็จัดอาหารมาเพิ่่ม และทานข้าว ดื่มไปด้วย สนุกสนานครับ
ปลากระพงทอดพริกไทยดำ
ไก่ผัดเม็ดมะม่วงอีกจานครับ สั่งเพิ่ม
หมูทอดใบมะกรูดครับ
นี้น้าเอ๋ พี่สุ พี่ซับ ชมว่าอร่อยครับ หลนเต้าเจี๊ยว
และ ใบเหลียงผัดไข่ครับ
ส่วนต้มหอยขาวใครสั่งไม่รู้
เริ่มคุยอย่างออกรสชาติ พี่ซับเริ่มองค์ลง ส่วนน้าเอ๋น่าจะยังไม่กรึมที
ลูกเกตุ
น้ายอด เปลือกหอยเต็มจานเชียว
คู่รักคู่นี้น่ารักมากๆครับ น้าเอ๋และพี่สุ ผบ ทบ
เริ่มเมานิดๆแล้วครับ จากนั้นก็เปิดรีเจนซี่ กลมที่่สองที่ผมเตรียมมา ความสนุกสนานจึงเกิดขึ้น
เอาแล้ว องค์ลงแล้วๆๆ
๓๕๗ ของพี่ซับ โดยนายแบบสุดหล่อ
พออิ่มหนำสำราญแล้ว เกือบสี่ทุ่มมั้งครับ เดินทาไปต่อร้านพูบาร์
บรรยากาศชมตามภาพครับ
หมดเท่านี้ครับ เกือบเที่ยงคืน จึงเลิกราเพราะน้าเอ๋และพี่สุ ต้องเดินทางไปพัทลุงต่อในรุ่งเช้า
ส่วนน้าซับกับผมและลูกเกตุ ไปทานข้าวต้มร้านผักบุ้งลอยฟ้ากันต่อ จากนั้นจึงขับรถหาโรงแรมที่พัก เมื่อหาโรแรมได้แล้ว รอจนน้าซับเช็คอินเรียบร้อย จึงขอตัวกลับครับ
ประทับใจมากๆครับ
พี่ซับ น้าเอ๋ และพี่สุเป็นคนสนุกมากครับ ไม่ถือตัวเลย มีโอกาสแวะมาใหม่นะครับผมม
