คงเพราะว่า พวกเราหลายคน ใช้ชูชีพไม่เป็นกันแน่เลย ตกใจพอเรือคว่ำ ไปเกาะโน่นนี่ ตัวมันก็พาลจะจม ซึ่งจริงแล้ว มันจะไม่จม ยังไงๆชูชีพมันจะพยุงส่วนหัวให้ลอยขึ้นมา บางคนกลัวว่าเรือจะคว่ำติดอยู่ ซึ่งก็ที่จริงหากว่าเรือคว่ำปิดอยู่ ก็ไม่ได้อันตราย เพราะเรือมันจะมีที่ว่าง หายใจได้ ประกอบกับชูชีพมันก็จะดันตัวเราลอยอยู่แล้ว ยังไงก็ไม่จม แต่ที่จมเพราะเราพยามดิ้น มันก็จะพลุบๆโพล่ๆ จังหวะนั้นแหละที่จะกินน้ำ คริๆๆ
หากมีอีก ต่อไปเมื่อเรือจม ก็เพียงแค่ ปล่อยตัวเองให้ลอยตามน้ำไป หรือพลิกตัวอย่าให้หน้าจมน้ำ จะได้เห็นว่า เราลอยไปใหน จะปะทะอะไรบ้าง ก็คอยเอาเท้าหยันใว้ ระวัง มือเท้า อย่าไปจับ หรือดึงอะไรๆที่อาจเป็นอันตรายกับเราได้เช่น ต้นไม้ที่มีหนาม อะไรประมาณนี้ ลอยไปตามน้ำ เมื่อเห็นอะไรที่พอจะยึดจับได้ปลอดภัย ก็ค่อยจับใว้ โดยพยาม ทำตัวให้ลอย หันหน้าสู้น้ำ จะไม่ทำให้ตัวเองขวางน้ำมาก เพราะจะหนัก น้ำมันก็จะยิ่งกระทบตัวเรา ปล่อยให้ลอยอยู่บนน้ำ คอยให้เพื่อนหรือเจ้าหน้าที่เข้ามาช่วย เท่านี้ ก็สบายๆแล้ว อิๆๆ
ปล.ไม่ต้องไปห่วง เรือห่วงพาย มันไม่ไปใหน เดี๋ยวเขาก็จะตามเก็บมาให้เอง
นั่นแหละพี่เข้มเห้อ...
คว่ำครั้งแรก....มัวแต่ห่วงเรือห่วงพายกันอยู่...
แต่พอสต๊าฟเขาตะโกนบอกให้ปล่อยไปเลยไม่ต้องห่วง
ก็เลยปล่อยเรือไป...
คราวนี้เหลือแต่ตัวเราเองตุ๊บป่อง ตุ๊บป่องอยู่...
ประคองตัวให้หน้าพ้นน้ำ แต่ลอยไปแบบคว่ำตัวไป...
อูย ข้างล่าง น้ำพาตัวไปปะทะหินใต้น้ำ หัวเข่า มือ ศอก...โป๊กเป๊กมั่วไปหมด..
พอเรือคว่ำครั้งต่อไป ไม่เอาแล้วคว่ำตัวลอยน้ำ...
หงายหวา...
ไอ้หย่า...คราวนี้โมงรับไปเต็ม ๆ ....
เคล็ดยังไม่หายทีนิ....
