เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

เตือนภัย

การวางจานอาหารจองโต๊ะที่ Food Center ไว้ แล้วไปซื้ออย่างอื่นเพิ่มเติม อาจเป็นอันตราย
เนื่องจากมิจฉาชีพจะทำทีมาหยิบทิชชู แล้วแอบใส่ยานอนหลับอย่างแรงแล้วออกไป
จากนั้นแกล้งเข้ามาถามทาง เมื่อเห็นอาการเราแล้วสง สา ร
จึงอา สา พาส่งโรงพยาบาลประคองขึ้นรถไปปลด ทร ัพย์ และข่มขืน เน้นว่าต้องข่มขืน
เพื่อให้อับอายไม่กล้าแจ้งตำรวจ
---------------------------------------------------------------
นางผาสุก อายุ ๒๘ ปี เข้าไปจับจ่ายซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เมื่อรู้สึกหิว
จึงแวะที่ศูนย์อาหารของห้าง ที่นั่นมีผู้คนพลุกพล่าน
เธอจึงไม่ทันสังเกตถึง สา ยตาประสงค์ร้ายสองคู่กำลังจับจ้องตนเองอยู่
โดยมีเครื่องประดับมีค่าบนตัวเป็นเป้าหมา ย ผาสุกทิ้งอาหารไว้บนโต๊ะเพื่อไปซื้อเครื่องดื่ม
จึงเป็นโอกาสของคนร้ายที่จะลงมือปฏิบัติการ
จริยา(นางนกต่อ) 1 ในแก็งฟ้าสฟู้ด
ซึ่งนั่งห่างออกไปไม่ไกลนักรีบเดินมาที่โต๊ะของผาสุกทำทีเป็นหยิบทิชชูบนโต๊ะ
ด้วยความรวดเร็วแอบเทยานอนหลับอย่างแรง ใส่ลงไปในอาหารที่ผาสุกวางทิ้งไว้
แล้วทำทีเป็นเดินเลือกซื้ออาหารตามร้าน ผาสุกกลับมาที่โต๊ะพร้อมน้ำดื่มและเริ่มต้นรับประทานอาหาร
ขณะที่จริยาก็หาที่นั่งที่ใกล้ที่สุด....ทำทีดื่มน้ำ
' ตอนนั้นไม่ได้สงสัยอะไร ที่ผู้หญิงคนนั้นเขามานั่งใกล้ๆ
เพราะ Food Center มันก็เป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว
อีกอย่างเห็นว่าเขาเป็นผู้หญิงด้วยกัน ' ผาสุกให้การกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ
เพียงเวลาไม่นานที่ผาสุกรับประทานอาหารผสมยานอนหลับเข้าไป
เธอก็เริ่มง่วงและมึนศีรษะ และนั่นคือโอกาสของแก็งมิจฉาชีพ
จริยาตรงรี่เข้าไปทันที ' ขอโทษคะ คืออยากจะถามว่าแผนกเครื่องสำอางนี่อยู่ชั้นไหน '
ผาสุกพยายามตั้งสติแต่ความง่วงมึนงงมั นก่อตัวขึ้นรวดเร็วจนควบคุมไม่ได้
' คุณเป็นอะไรไปคะ...ไม่สบายหรือคะ ' จริยารีบเข้าประคองผาสุกให้ลุกขึ้น ซึ่งเธอก็หมดแรงจะขัดขืน
' ฉันจะพยุงไปนะคะ สงสัยต้องไปโรงพยาบาลแล้วล่ะค่ะ '
จริยา (นกต่อ) ประคองกึ่งลากผาสุกออกไปจากบริเวณนั้น
โดยมี สา ยตาหลายคู่จ้องตามไป แต่ไม่มีใครสงสัย
เพราะภาพที่เห็นทำให้คิดว่าผู้หญิงคนหนึ่งไม่สบายและเพื่อนกำลังพาออกไปเท่านั้น
ไม่มีใครสังเกตก่อนหน้านี้ว่าใครเป็นใคร มาคนเดียวหรือมากับใคร นอกจากมิจฉาชีพเท่านั้น!
ผาสุกให้การกับเจ้าหน้าที่ตำรวจต่อไปว่า
' ตอนนั้นเท่าที่จำได้ก็คือรู้สึกมึนงง เ วี ยนหัว คล้ายจะเป็นลม หนังตามันจะปิดซะให้ได้
ฉันพยายามสู้กับมัน พยายามจะไม่หลับ แต่ก็ไม่มีแรง รู้แต่ว่ามีคนประคอง '
จริยานางนกต่อพยายามพยุงเหยื่อที่ใกล้หมดสติไปยังจุดนัดพบ
ซึ่งที่นั้นไกรสร สมาชิกร่วมแก็งทำทีเป็นคนขับ วิ นรถจักรยานยนต์รับจ้าง คอยท่าอยู่แล้ว
ไกรสรตะโกนถาม “ มอเตอร ์ไซค์มั้ยพี่ ” จริยารีบตอบ “ ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ”
เพียงเท่านี้ก็ขจัดความสงสัยของคนรอบๆ ไปได้
แล้วจริยาก็พยุงผาสุกขึ้นรถจักรยานยนต์ซ้อน สา มไปด้วยกัน
( บางแก๊งก็เป็นรถโดย สา รประเภทอื่น) แน่นอน คนร้ายมิได้นำเธอส่งโรงพยาบาล
แต่กลับพาไปยังบ้านพักของตนเองที่ถนนลาดหญ้า เขตคลอง สา น
เมื่อมาถึงผาสุกพยายามลืมตามองรอบๆ ก่อนจะอาเจียนออกมาจนหมด
สองมิจฉาชีพรีบประคองผาสุกเข้าไปภายใน
มงคลหัวหน้าแก็งซึ่งรออยู่แล้วละลายยานอนหลับให้หญิง สา วดื่มอีก
แต่คราวนี้เธอปัดป้องจึงถูกจับกรอกแทน ทั้งคู่ช่วยกันปลด ทร ัพย์
จริยา(นางนกต่อ) หยิบกระเป๋าสตางค์ของผาสุกออกดูบัตรประชาชน
“ อยู่ไหน ” เสียงมงคลถาม
“ แถวเยาวราช ” จริยาตอบ มงคลพยักเพยิกให้จริยาออกไป
แล้วจัดการปลดกระดุมเสื้อผาสุกหมายจะข่มขืน
ซึ่งพวกมันมักจะทำเป็นประจำภายหลังจากรูด ทร ัพย์แล้ว
แต่ครั้งนี้เหยื่อไม่มีท่าทีจะหมดสติเอาง่ายๆ
“ ที่ฉันจำสถานที่ได้ เพราะฉันเคยไปมาก่อน และ คงเป็นเพราะฉันอาเจียนออกมาหมดด้วย ”
ผาสุกให้การต่อไป “ ตอนที่มาถึงบ้านคนร้าย ก็พยายามสำรวจว่าเราอยู่ที่ไหน
รู้สึกว่ามันผิดปกติแล้ว แต่ไม่มีแรง พวกมันเอาน้ำมาให้กิน
แต่คิดว่าเป็นยานอนหลับอีก ไอ้คนที่เป็นหัวหน้าพยายามลวนลาม
ฉันเลยรวบรวมสติขัดขืน มันก็คงร้อนตัว ' เมื่อเห็นว่าเหยื่อยังมีสติ
คนร้ายจึงรีบร้อนพาเหยื่อออกจากบ้านโดยเร็ว คราวนี้ด้วยรถแท๊กซี่ซึ่งเป็นพวกเดียวกัน
นำเธอไปทิ้งไว้ไม่ไกลจากบ้านของเธอเอง
“ ตอนนั้นฉันเกือบจะไม่ได้สติแล้ว แต่ยังจำได้ว่าเป็นซอยบ้าน
จึงพยายามเดินไปให้ถึง พอถึงบ้าน ก็หลับเป็นตายเลย ”
ผาสุกสรุปคำให้การ.......เมื่อรู้สึกตัวอีกครั้ง ภายหลังจากที่พยายามทบทวนเหตุการณ์อย่างหนัก
เธอก็จำได้ว่าสถานที่ที่ถูกพาไปรูด ทร ัพย์นั้น ตนเองเคยไปทำธุระมาก่อนเมื่อไม่นานมานี้
เธอจึงชวนน้อง สา วไปแอบดูสถานที่เพื่อความแน่ใจ
“ ใช่ ใช่ แน่แน่ นั่นไงมอเตอร์ไซค์ คันนั้น นั่นไงรอยอ้วกของพี่ ”
พฤติกรรมของมิจฉาชีพเหล่านี้ จะยัง สา มารถกระทำกับเหยื่อรายอื่นต่อไปได้อีกหลายครั้ง
ถ้านางผาสุกไม่ตัดสินใจเข้าแจ้งความกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ แก็งคนร้ายพวกนี้ความจริง
ตำรวจกำลังตามจับ เพราะก็ได้ข้อมูลพฤติกรรมพวกนี้อยู่ แต่ที่ผ่านมาไม่มีการแจ้งความ
บางคนเป็นพยาบาล บางคนเป็นนักธุรกิจ ยิ่งถ้าโดนข่มขืนด้วยก็คงรู้สึกอับอาย เลยไม่มาแจ้งความ
คราวนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจรวบตัวได้ทั้งแก็ง พร้อมคำ สา รภาพ
“ ผมจะคอยเฝ้าดูอยู่ที่ Food Center ตามห้างต่างๆ
คอยดูคนที่มีทองเยอะ ๆ ท่าทางฐานะดี ทำมาหลายครั้ง กว่า ๒๐ ครั้งได้ ยานอนหลับจะใช้อย่างแรงเลย
ซื้อจากร้านขายยาที่บางแค เอามาบดผสมน้ำ
ที่ผ่านมามักจะเป็นผู้หญิง รูด ทร ัพย์แล้วก็ข่มขืนด้วย เพื่อให้เขาไม่กล้าแจ้งความ ”

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน (อ่าน 25530894 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 451 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้