แต่น แต๊นนนนน....
ลุงปูมาถึงแล้ว.....
พี่เข้มรีบเข้าไปต้อนรับ รินเบียร์ยกไปเสิร์ฟถึงหน้าประตูเลย...
ลุงปูทำหน้าเบ้..ยี้...
แต่พอได้ซด ถึงกะเงียบกริบ....รีบไปเปิดขวดใหม่มากินเป็นของตัวเอง....
และแล้ว ไฮไลท์ของงานก็มาถึง....
พร้อมเพลงแห่ ต้อนรับ...
ตาหนองจงบอกว่า หมูตัวนี้ไปยิกต้อนมาเอง จากที่บ้าน....
แล้วค่อยพาไปให้เค้าทำย่างทีหลัง....
พี่เล็กรีบออกไปเอาหน้าคนเดียว...
ไม่เอ๊า ไม่เอา....ต้องครบทีมดิ....
เห็นดูตาหนองจงจัง....ยกซะหนัก....มันถ่ายรูปหลายรูปไม่เสร็จซักที...
ส่วนผมก็จัดให้ลุงปู เห็นลุงแกถามจิกมาตลอด
ว่ามันเป็นพันพรือ ตอนที่ได้มาใหม่ ๆ ....
แอ่น แอ๊น.....พี่เข้ม ทำหน้าที่จัดการตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย
ส่วนของผม จัดเตรียมอุปกรณ์ไว้ให้....
มีเขียง....มีดสองเล่ม
เป็นปังตอจากกวางเจาเมืองจีนแท้
อีกเล่มเป็นมีดเนสมุค
แต่พี่เข้มคว้าปังตอไปจัดการ....
อย่างคล่องแคล่ว ทะมัดทะแมง....
จัดการให้ผู้อาวุโสก่อนเพื่อน....
โดยส่วนที่สำคัญที่สุด...
ตัวเดียวอันเดียว....
โดยเฉพาะหมูตัวนี้เป็นหมูตัวเมีย...
หางเป็นอวัยวะที่ติดอยู่ใกล้กับอวัยวะอะไรว๊า.....ลุงปูบอกชอบ...
พี่เข้มตัดแบ่งออกมาส่วนนึงประมาณ เศษหนึ่งส่วนสี่ของตัวหมู....
แล้วก็มาสับย่อย เป็นชิ้นเล็ก ๆ อย่างสวยงาม
เพื่อเหมาะกับการแหย่ใส่ปากเคี้ยว...
ของแท้ ต้องมีการเด้ง.....
ดูครับ หมูอายุยังไม่เยอะ.....
ย่างแล้วหนังกรอบ ๆ มันน้อย ๆ
จับหนังที่พี่เข้มสับเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้ว....ใส่ปาก....
กรอบกร๊วบ ๆ ยังกะกินข้าวเกรียบ...แต่หอมเครื่องเทศ
ส่วนบริเวณเนื้อแดง ก็ไม่แข็ง หมักรสเข้มถึงเครื่องเทศ
รสชาดเยี่ยม หรอยอย่างแรง....
และพี่เข้มสุดน่ารัก...
ที่ผมเปรย ๆ ไว้..ว่าหมูย่างหอม ๆ กินแกล้มกะเหล้ากลิ่นมีเอกลักษณ์ชั้นเยี่ยม
พี่เข้มได้จัดเตรียมมาให้ผมกินด้วย
มันเข้ากั๊นเข้ากันจริง ๆ..
ฮาโร่ยยยย....
