เคยสิ
ไม่งั้นไม่เดินตรีนเปล่าอยู่ยังงี้หรอก
นั่งรถเมล์ สาย 70 บางซื่อ มาแจ้งวัฒนะ ขึ้นรถต้นสาย เกือกคับชิหาย อยู่บ้านใช่หอนใส่ มากรุงเทพ.. ใส่เกือก.... ให้หัวเกือกรบนิ้วก้อย
เกือกก็เพิ่งซื้อ ยี่ห้อแมนวูด ลาเบลราคาตรงส้น ก็ไม่เอาออกที.... นั่งรถเมล์ มันน่าหลับจริง ๆ ต้นสายตอนเช้ามืดซะด้วย.....
ว่าแล้ว ก็ถอดเกือก หลับ........
.........
ตื่นอีกที ถึงหลักสี่แล้ว เตรียมตัวลง..... หมู่บ้านการบินไทย.... จำได้ ....เคยมา....
กดออด พอรถจอด ต้องแขบลง โหม๋ขึ้น เขาติขึ้นมั่ง....
ลงมาเหยียบพื้นกรวด ๆ ข้างฟุตบาทปุ๊บ นึกได้ทันที เกือกตรู....ยังอยู่บนรถเหลย.....
วิ่งขึ้นไปบนรถอีกที...... แทรกคนเข้าไปหาเกือก อยู่ไหนแล้วหว่า.... คนแลกันจัง ชั่งมัน ใครใช่รู้จักตรู..
พบแล้ว อยู่ที่เดิม.......ข้างเดียว อีกข้าง....ไม่รู้ไปไหน
สุดท้าย เดิน 3 เที่ยว เพื่อนเริ่มเกลียด ก็....ต้องลง หิ้วเกือกข้างเดียวเดินหลบ 2 ป้าย .....
ก้มลงแลเกือกข้างเดียวที่ถืออยู่ ที่ป้ายราคาตรงส้น ยังติด "499.-" อยู่เหลย
ฮาย..เพื่อนโร้หมดว่ามาจากในหม๋ง ทีหลังใส่เสื้อสกรีนข้างหลังกันต้าว่า
ผมเด็กคอน...เดี๋ยวมันติ๊เสียเช่อมาถึงจังหวัดอื่น เขาเห็นเป็นเด็กใต้ ติ๊เหมาทุกจังหวัดเหม็ดหล่าว....
