อย่าลืมกางเกง ทรงจิ้งเหลนน๊ะครับน้าเบิ้ม เสื้อยังไม่สำคัญเท่ากางเกง แล้วก็ตัดใจ เอาของที่คุณภาพดีๆหน่อย อย่าขี้เหนียวกับกางเกง พวกรองเท้า ใช้รองเท้าธรรมดาได้ หากบันใดไม่ใช่ติดกริ๊ปมา ซึ่งคาดว่ายังไม่จำเป็น หมวก หากอยากเท่ก็ใส่ ไม่ใส่ใช่อิปรือ ถุงมือก็น่าจะต้องใช้ จะได้นุ่มๆ
ปล.ให้ตัดสินใจใช้รถปั่นจากบ้านมาที่ทำงานทุกวันดูครับ ชุดทำงานมาเปลี่ยนที่ทำงานได้ เส้นทางแถวนั้นลัดเลาะมาได้อยู่แล้ว อิๆ เอาเ้ขาจริงน่าจะเร็วกว่าขับรถมาอีกมั้ง ในชั่วโมงเร่งด่วน
ฮ้าย...............เจ็บหัว
อย่าเพิ่งเจ็บหัวครับบักเบิ้ม...
รถถีบอุปกรณ์ประกอบมันเยอะครับ
บางอย่างจะว่าไม่สำคัญก็ไม่ได้
กางเกง ใช้กางเกงธรรมดาก็ได้ ถ้าวารด้านพอ
หมวก ไม่ใส่ก็ได้ถ้านายคิดว่ามันจะไม่เกิดอุบัติเหตุ
เห็นมากับตาเพราะอยู่ในเหตุการณ์ด้วย เขเกาะกันมาเป็นแถว
แล้วเกี่ยวกันล้ม คนหนึ่หัวไถไปกันพื้นถนน หากไม่มีหมวกช่วยเซพไว้ หน้าคงพัง
อีกครั้งหนึ่งปั่นลงมาจากเขาคอหงส์ ความเร็วน่าจะอยู่ที่ประมาณ 40 up รถเสียหลักหล่นคู่ระบายน้ำข้างทาง หัวไปพาดกับอะไรไม่รู้
หมวกร้าว เจ้าตัวเจ็บพอประมาณ แต่หากไม่มีหมวกเซพไว้ ... คงเจ็บเยอะ
ถุงมือไม่ใส่ก็ได้ ถ้าคิดว่าจะไม่ล้ม เพราะเวลาล้มจักรยาน ส่วนมากจะเอามือค้ำ
ถ้าโชคดี มือไม่ค้ำไปที่หิน หรือไม่มีอะไรบาด หรือมือไม่แถไปกับพื้นถนน ก็ไม่เป็นไร
ร้องเท้า ผ้าใบธรรมดาไปก่อน ปั่นไปสักพักแล้วจะรู้เองว่าเราจะต้องพัฒนาไปติดคลิ๊ต หรือไม่
เสื้อ ใช้เสื้อยืดธรรมดาก็ได้ ปั่นออกกำลังกายธรรมดาไม่ใช่พรือนิ แต่หากชอบเสื้อจักรยานจะซื้อก็ไม่ว่ากัน
เป้าคาดเอว ไว้ใส่โน่นใส่นี่ และกันน้องเบิ้มน้อยตุง
อะไรอีกล๊ะ..........
ปั่นไปสักพัก เจอเพื่อน เจอกลุ่มที่ปั่นจักรยาน แล้วจะรู้เองครับ
ขอให้โชคดีในการปั่นนะครับ ปั่นแล้วแข็ง แรงดี และทนครับ จริงๆ ไม่ตอแหล
