ก็ล่อมาหมดทะเลแล้วนี่ อิๆ
โทงใบ (Marlin) เป็นปลาเกมส์ที่ตกได้แรงมาก...ลีลากระโดดขึ้นเล่นใบสบัดเหนือน้ำสวยงามมาก
.....ไม่แน่จริง ฝึมือไม่ถึง อาจไม่ได้ตัว....เอ็นขาดซะก่อน
แต่ละครั้ง อย่างน้อย ๆ สี่สิบนาทีต่อหนึ่งตัว....บางที ปลาลากจนสายหมดหลอด(spool)...ต่อตัดสายออกจากหลอด...
พามาต่อเข้ากับคันเบ็ดอีกคันที่ว่างอยู่ เพื่อให้มีสายให้ปลาลาก...
เมื่อก่อนตกได้ ได้ตัวมาก็ปล่อยครับ....เพราะไม่นิยมเนื้อมัน...(ปลาอื่นน่ากินกว่าเยอะ)
ยกเว้นตกในเกมส์แข่งขันที่ต้องพาปลาไปให้กรรมการดูและชั่งน้ำหนักและวัดขนาด....
แต่เดี๋ยวนี้หากปล่อยแบบน้ำใจนักกีฬา...อาจโดนใต๋เรือโดดถีบพลัดเรือเอาได้....
ไม่รู้ใครนึกเมนูให้ไปทำเค็มแบบปลาอินทรีย์....เห็นว่าหรอยเหมือนกัน
แต่แรกก่อนทำไมไม่คิด....
โทงเหว กระทุงเหว เต๊กเล้ง แบบในภาพนั้น...ก็ไม่นิยมครับ...
แต่เดี๋ยวนี้ลองติดมา...ก็ไม่เหลือ...พาไปทำน้ำแกง แกงส้ม....หรือน้ำยาขนมจีน....
พักหลังนี่ก็ไม่ค่อยเห็นตัวแล้วเหมือนกัน...
ตอนกลางคืน...เวลาเรือวิ่ง (ช่วงเมื่อก่อนโทงเหวมีเยอะ)
ใต๋เรือห้ามไปนั่งตรงกราบเรือ...
เพราะปลานี้ตกใจมันจะกระโดดพุ่งขึ้นผิวน้ำ....ดีไม่ดี มันโดดพุ่งมาเสียบโดนเราได้....
นั่งในเรือก็ใช่ว่าจะปลอดภัย ญาติของเพื่อนที่เกาะลันตาน้อย นั่งดูดยากลางเรือ(เรือขนาด4วา ไม่เล็กนะ) หันมาคุยกับเพื่อนผม
ที่ถือท้าย พอหันกลับมาหน้าเรือ กระโทงก็บัดตัว พุ่งฉึก ที่ลิ้นปี่พอดี คนหงายหลัง ปากปลาก็ปัก ปลาดิ้นแด่วๆ
แต่คนนิ่งทันที
เสียชีวิตครับ
