เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[Sig228-kolok]

รู้เรื่องเพื่อนหมดแระ บายใจ
ขอบคุณน้าดุลย์และครอบครัวมากครับ สำหรับทริปหัวเดียว เดี่ยวไปชลฯ ของผม
ทีแรกกะว่าไปแค่เยียมเยือน นั่งเมาโม้ ได้รู้จักบ้าน ของน้าดุลย์เท่านั้น
แต่ที่ได้รับจากน้าดุลย์ และ ผบ.เล็ก(แต่ใหญ่สุดในบ้าน) คือ ความจุกความ และสุขหฤหรร เกินความคาดหมายครับ
ทั้งพากินร้านอาหารอร่อย กลับมาเมาต่อที่บ้าน เช้าพาเที่ยวเกาะสีชัง ซึ่งน้าดุลย์เองก็พึ่งจะไปเหมือนกัน
ถ้าใครได้มาเจอแบบนี้ รับรอง คนๆนั้น ก็จะต้องเป็นคนค้นคิด คำว่า "มิตรภาพ" ได้เป็นคนแรกทุกคนไป
ขอบคุณมากมายครับน้าดุลย์ และ ครอบครัว  สำหรับ  "มิตรภาพ"
 
 

โชคดีร่ำรวย
 

SeeCang.AVI

เห็นพี่ใหญ่สุขใจ เราอยู่ทางนี้กะบายใจแล้วครับ ขอบคุณลุงดุลอีกแรงกัน  

ปล. แต่ตอนเราไปทำหยบ เราสู้อุส่าเดินทางเป็นพันโล ไปถึงที่แล้ว แต่กลับไปกินข้าวกะสาวซะงั้น ปล่อยเราหัวเดียว กะเทียมลีบอยู่เมืองชลทั้งคืน โป้งงงงงงงงงงง

ปล2. อย่างว่า เราบารมีไม่เท่าพี่ใหญ่ กลับมาโกลก เด็กที่เราเล็งไว้พี่ใหญ่กะยังมาแย่งไปอีก เฮ้ออออออออออ...แต่เพื่อพี่ใหญ่ น้องรองคนนี้ ยอมได้เสมอครับ  

ฮายแหลงเรื่องจริงบ้างต่ะ ขี้หกจนเพื่อน ฮงเหม็ดแล้วว่าไหนเล่น ว่าไหนจริง    ... โชคดีร่ำรวย 

[เบิ้ม]

ถ่ายปีก่อนครับน้ายอด 

[ชายเจษฎ์]

โหล โหล น้าเบิ้ม ถามความเห็น้าเบิ้มหิดถิ น้าเบิ้มเคยลองชิมบะกุดเต่ของโกลกหรือป่าวไม่รู้ แต่ผมมีความคิดว่า ถ้าจะหาที่เปิดขายในเมืองภูเก็ต น้าเบิ้มว่าจะเวิคร์มั้ยอ่ะ ที่ผมมั่นใจคือถ้าเราเอาทัวร์ฮ่องกง จีน มาเลย์ มาลงได้ อยู่ได้สบายเลย 

ผมก็มองธุรกิจอาหารมาตลอดนะครับพี่ชายเจษ(แต่ไม่มีกำลังคนทำช่วย) พูดจริงๆ ภูเก็ตธุรกิจอาหารยังต้องการอีกมาก ตลาดใหญ่มาก คนมาอยู่มากขึ้นทุกปี นักท่องเที่ยวมีตลอดทั้งปี ทั้งไทย ทั้งต่างชาติ (ปีนึงหลายล้านคน)

แต่คนทำมีน้อย ร้านที่ทำอร่อย แทบนับร้านได้

พูดง่ายๆ คือช่องว่าง ทางธุรกิจนี้มีกว้างมาก เด็กรุ่นใหม่ไม่ชอบงานเหนื่อย ต้องลงไม่ลงมือ ทำงานโรงแรมสบายกว่าเยอะ ไม่ต้องเสี่ยง ไม่ต้องเหนื่อย

ถ้าพี่มั่นใจว่ามีสูตรเด็ด อร่อย ราคาเหมาะสม ผมว่ามีช่องทางอีกมากครับ กำลังซื้อไม่ต้องห่วง เหลือเฟือ

สิ่งที่สำคัญอาจจะต้องวางแผน เช่นทำเล การตกแต่งหน้าร้าน ป้ายต่างๆ วิธีดึงลูกค้า อาจจะใช้วิธีง่ายๆเช่นใบปลิวแจกตามบ้านหรือโฆษณาทางวิทยุช่วงแรกๆ

ถ้าวางแผน ทำดีๆ มีสิทธิ์รุ่งครับ

ครับเบิ้ม ผมคิดอยู่เหมือนกันครับ ภูเก็ตไม่ขาดแคลนผู้คน สำคัญที่ทำเล เรื่องรสชาดก็ถูกปากชาวจีนครับ(ไม่ว่าประเทศใหน) แต่ว่าเรามีโอกาสลุ้นตลาดฝรั่ง(คนยุโรปที่มาทำกินภูเก็ต) ที่สำคัญอีกอย่างคือแรงงานครับ ไม่รู้ภูเก็ตหาคนงานยากป่าว   กะว่าช่วงมีตติ้งจะลองเซอร์เวดูตรับ  

[ชายเจษฎ์]

รู้เรื่องเพื่อนหมดแระ บายใจ
ขอบคุณน้าดุลย์และครอบครัวมากครับ สำหรับทริปหัวเดียว เดี่ยวไปชลฯ ของผม
ทีแรกกะว่าไปแค่เยียมเยือน นั่งเมาโม้ ได้รู้จักบ้าน ของน้าดุลย์เท่านั้น
แต่ที่ได้รับจากน้าดุลย์ และ ผบ.เล็ก(แต่ใหญ่สุดในบ้าน) คือ ความจุกความ และสุขหฤหรร เกินความคาดหมายครับ
ทั้งพากินร้านอาหารอร่อย กลับมาเมาต่อที่บ้าน เช้าพาเที่ยวเกาะสีชัง ซึ่งน้าดุลย์เองก็พึ่งจะไปเหมือนกัน
ถ้าใครได้มาเจอแบบนี้ รับรอง คนๆนั้น ก็จะต้องเป็นคนค้นคิด คำว่า "มิตรภาพ" ได้เป็นคนแรกทุกคนไป
ขอบคุณมากมายครับน้าดุลย์ และ ครอบครัว  สำหรับ  "มิตรภาพ"
 
 

โชคดีร่ำรวย
 

SeeCang.AVI

เห็นพี่ใหญ่สุขใจ เราอยู่ทางนี้กะบายใจแล้วครับ ขอบคุณลุงดุลอีกแรงกัน  

ปล. แต่ตอนเราไปทำหยบ เราสู้อุส่าเดินทางเป็นพันโล ไปถึงที่แล้ว แต่กลับไปกินข้าวกะสาวซะงั้น ปล่อยเราหัวเดียว กะเทียมลีบอยู่เมืองชลทั้งคืน โป้งงงงงงงงงงง

ปล2. อย่างว่า เราบารมีไม่เท่าพี่ใหญ่ กลับมาโกลก เด็กที่เราเล็งไว้พี่ใหญ่กะยังมาแย่งไปอีก เฮ้ออออออออออ...แต่เพื่อพี่ใหญ่ น้องรองคนนี้ ยอมได้เสมอครับ  

ฮายแหลงเรื่องจริงบ้างต่ะ ขี้หกจนเพื่อน ฮงเหม็ดแล้วว่าไหนเล่น ว่าไหนจริง    ... โชคดีร่ำรวย 

ที่ผมแหลงไปทั้งสามประโยค พี่ใหญ่บอกมาทีถิว่าใหนที่ผมแหลงหก ยิ่งประโยคสุดท้ายนี่หกตรงใหน ว่ามา.....

[ชายเจษฎ์]

  ไม่ได้ดูเวลา ห้าทุ่มหวาแล้ว พรุ้งนี้เด็กๆต้องไปโรงเรียน ได้เวลานอนแล้วเรา


ราตรีสวัสดีทุกสถานีครับพี่น้อง 

 

[Sig228-kolok]

ไม่รู้จะถ่ายอะไร...ดวงจันทร์ดวงเดียว...ถ่ายยากอิบอ๋าย...

ต้องมีขาตั้งกล้อง แล้วก็เลนส์ซูมครับน้ายอด  ...  โชคดีร่ำรวย  

ภาพนี้ถ่ายตอนไม่มืดที กับเลนส์ 70-300 ขอบแดง แล้วค็อปมาอีกที บักน้อยซ์กระจาย   ครับน้อยอด

[golek]

ขออนุญาต โฆษณา ครับ



http://www.pixgang.com/webboard/showthread.php?t=225    ......... ติดตามได้ที่นี่ ครับ

เดี๋ยว ปีนี้กำลังวางแผน ว่าจะไปบันทึกถาพแถวบ้านน้าเบิ้ม มาแลมั่ง ครับ

[เบิ้ม]

โหล โหล น้าเบิ้ม ถามความเห็น้าเบิ้มหิดถิ น้าเบิ้มเคยลองชิมบะกุดเต่ของโกลกหรือป่าวไม่รู้ แต่ผมมีความคิดว่า ถ้าจะหาที่เปิดขายในเมืองภูเก็ต น้าเบิ้มว่าจะเวิคร์มั้ยอ่ะ ที่ผมมั่นใจคือถ้าเราเอาทัวร์ฮ่องกง จีน มาเลย์ มาลงได้ อยู่ได้สบายเลย 

ผมก็มองธุรกิจอาหารมาตลอดนะครับพี่ชายเจษ(แต่ไม่มีกำลังคนทำช่วย) พูดจริงๆ ภูเก็ตธุรกิจอาหารยังต้องการอีกมาก ตลาดใหญ่มาก คนมาอยู่มากขึ้นทุกปี นักท่องเที่ยวมีตลอดทั้งปี ทั้งไทย ทั้งต่างชาติ (ปีนึงหลายล้านคน)

แต่คนทำมีน้อย ร้านที่ทำอร่อย แทบนับร้านได้

พูดง่ายๆ คือช่องว่าง ทางธุรกิจนี้มีกว้างมาก เด็กรุ่นใหม่ไม่ชอบงานเหนื่อย ต้องลงไม่ลงมือ ทำงานโรงแรมสบายกว่าเยอะ ไม่ต้องเสี่ยง ไม่ต้องเหนื่อย

ถ้าพี่มั่นใจว่ามีสูตรเด็ด อร่อย ราคาเหมาะสม ผมว่ามีช่องทางอีกมากครับ กำลังซื้อไม่ต้องห่วง เหลือเฟือ

สิ่งที่สำคัญอาจจะต้องวางแผน เช่นทำเล การตกแต่งหน้าร้าน ป้ายต่างๆ วิธีดึงลูกค้า อาจจะใช้วิธีง่ายๆเช่นใบปลิวแจกตามบ้านหรือโฆษณาทางวิทยุช่วงแรกๆ

ถ้าวางแผน ทำดีๆ มีสิทธิ์รุ่งครับ

ครับเบิ้ม ผมคิดอยู่เหมือนกันครับ ภูเก็ตไม่ขาดแคลนผู้คน สำคัญที่ทำเล เรื่องรสชาดก็ถูกปากชาวจีนครับ(ไม่ว่าประเทศใหน) แต่ว่าเรามีโอกาสลุ้นตลาดฝรั่ง(คนยุโรปที่มาทำกินภูเก็ต) ที่สำคัญอีกอย่างคือแรงงานครับ ไม่รู้ภูเก็ตหาคนงานยากป่าว   กะว่าช่วงมีตติ้งจะลองเซอร์เวดูตรับ  

แรงงานคนไทยน่าจะยากนิด ที่สู้งาน นอกจากพม่า ส่วนใหญ่ตอนนี้ใช้แรงงานพม่า ถ้าคนมีวุฒิ เขาจะทำพวกโรงแรมหรือห้างมากกว่า งานโรงแรมรายได้ดี วันหยุดพร้อม ไม่เหนื่อยด้วย ถ้าพวกขนมจีบ บ๊ะกูเต๋ เจ้าเก่าแก่ก็มีหลายราย ขายตอนเช้าๆสายๆ(ผมไม่ค่อยได้กิน เพราะตื่นสาย)

การลงทุนมันมีปัจจัยหลายอย่างครับ เช่นต้นทุน ค่าเช่า ถ้าในเมืองไม่ถูกครับ อย่างห้องแถวชั้นเดียวหมื่นนึง+ ตึกแถวห้องนึง15000อัพ ถ้าสองห้อง30000 ถ้าย่านธุรกิจจะแพงกว่านี้มาก

พี่ลองมาดูซักวันสองวันครับ นั่งคุยกะเค้าดู 

[pscn]

โหล โหล น้าเบิ้ม ถามความเห็น้าเบิ้มหิดถิ น้าเบิ้มเคยลองชิมบะกุดเต่ของโกลกหรือป่าวไม่รู้ แต่ผมมีความคิดว่า ถ้าจะหาที่เปิดขายในเมืองภูเก็ต น้าเบิ้มว่าจะเวิคร์มั้ยอ่ะ ที่ผมมั่นใจคือถ้าเราเอาทัวร์ฮ่องกง จีน มาเลย์ มาลงได้ อยู่ได้สบายเลย 

ผมก็มองธุรกิจอาหารมาตลอดนะครับพี่ชายเจษ(แต่ไม่มีกำลังคนทำช่วย) พูดจริงๆ ภูเก็ตธุรกิจอาหารยังต้องการอีกมาก ตลาดใหญ่มาก คนมาอยู่มากขึ้นทุกปี นักท่องเที่ยวมีตลอดทั้งปี ทั้งไทย ทั้งต่างชาติ (ปีนึงหลายล้านคน)

แต่คนทำมีน้อย ร้านที่ทำอร่อย แทบนับร้านได้

พูดง่ายๆ คือช่องว่าง ทางธุรกิจนี้มีกว้างมาก เด็กรุ่นใหม่ไม่ชอบงานเหนื่อย ต้องลงไม่ลงมือ ทำงานโรงแรมสบายกว่าเยอะ ไม่ต้องเสี่ยง ไม่ต้องเหนื่อย

ถ้าพี่มั่นใจว่ามีสูตรเด็ด อร่อย ราคาเหมาะสม ผมว่ามีช่องทางอีกมากครับ กำลังซื้อไม่ต้องห่วง เหลือเฟือ

สิ่งที่สำคัญอาจจะต้องวางแผน เช่นทำเล การตกแต่งหน้าร้าน ป้ายต่างๆ วิธีดึงลูกค้า อาจจะใช้วิธีง่ายๆเช่นใบปลิวแจกตามบ้านหรือโฆษณาทางวิทยุช่วงแรกๆ

ถ้าวางแผน ทำดีๆ มีสิทธิ์รุ่งครับ

ครับเบิ้ม ผมคิดอยู่เหมือนกันครับ ภูเก็ตไม่ขาดแคลนผู้คน สำคัญที่ทำเล เรื่องรสชาดก็ถูกปากชาวจีนครับ(ไม่ว่าประเทศใหน) แต่ว่าเรามีโอกาสลุ้นตลาดฝรั่ง(คนยุโรปที่มาทำกินภูเก็ต) ที่สำคัญอีกอย่างคือแรงงานครับ ไม่รู้ภูเก็ตหาคนงานยากป่าว   กะว่าช่วงมีตติ้งจะลองเซอร์เวดูตรับ  

เปิดร้านอาหารมั่งหว๋า ชอบค้าขายเหมือนกัน ... เห็นเพื่อนรวย อยากรวยๆมั่ง 

[pscn]

นอนล่ะครับพี่น้อง      

[Sig228-kolok]

เอารูปมาฝากน้าดุลย์ คนถามผมว่าน่าตาเป็นเช่นไร เชิญทัศนา
โชคดีร่ำรวย
 

[เบิ้ม]

โหล โหล น้าเบิ้ม ถามความเห็น้าเบิ้มหิดถิ น้าเบิ้มเคยลองชิมบะกุดเต่ของโกลกหรือป่าวไม่รู้ แต่ผมมีความคิดว่า ถ้าจะหาที่เปิดขายในเมืองภูเก็ต น้าเบิ้มว่าจะเวิคร์มั้ยอ่ะ ที่ผมมั่นใจคือถ้าเราเอาทัวร์ฮ่องกง จีน มาเลย์ มาลงได้ อยู่ได้สบายเลย 

ผมก็มองธุรกิจอาหารมาตลอดนะครับพี่ชายเจษ(แต่ไม่มีกำลังคนทำช่วย) พูดจริงๆ ภูเก็ตธุรกิจอาหารยังต้องการอีกมาก ตลาดใหญ่มาก คนมาอยู่มากขึ้นทุกปี นักท่องเที่ยวมีตลอดทั้งปี ทั้งไทย ทั้งต่างชาติ (ปีนึงหลายล้านคน)

แต่คนทำมีน้อย ร้านที่ทำอร่อย แทบนับร้านได้

พูดง่ายๆ คือช่องว่าง ทางธุรกิจนี้มีกว้างมาก เด็กรุ่นใหม่ไม่ชอบงานเหนื่อย ต้องลงไม่ลงมือ ทำงานโรงแรมสบายกว่าเยอะ ไม่ต้องเสี่ยง ไม่ต้องเหนื่อย

ถ้าพี่มั่นใจว่ามีสูตรเด็ด อร่อย ราคาเหมาะสม ผมว่ามีช่องทางอีกมากครับ กำลังซื้อไม่ต้องห่วง เหลือเฟือ

สิ่งที่สำคัญอาจจะต้องวางแผน เช่นทำเล การตกแต่งหน้าร้าน ป้ายต่างๆ วิธีดึงลูกค้า อาจจะใช้วิธีง่ายๆเช่นใบปลิวแจกตามบ้านหรือโฆษณาทางวิทยุช่วงแรกๆ

ถ้าวางแผน ทำดีๆ มีสิทธิ์รุ่งครับ

ครับเบิ้ม ผมคิดอยู่เหมือนกันครับ ภูเก็ตไม่ขาดแคลนผู้คน สำคัญที่ทำเล เรื่องรสชาดก็ถูกปากชาวจีนครับ(ไม่ว่าประเทศใหน) แต่ว่าเรามีโอกาสลุ้นตลาดฝรั่ง(คนยุโรปที่มาทำกินภูเก็ต) ที่สำคัญอีกอย่างคือแรงงานครับ ไม่รู้ภูเก็ตหาคนงานยากป่าว   กะว่าช่วงมีตติ้งจะลองเซอร์เวดูตรับ  

เปิดร้านอาหารมั่งหว๋า ชอบค้าขายเหมือนกัน ... เห็นเพื่อนรวย อยากรวยๆมั่ง 

มันยากที่สุด แต่ถ้าทำติดตลาด กินยาวถึงลูกครับ มั่นคงมาก 

ที่สำคัญ กำไรธุรกิจอาหารสูง กำไรต่อหน่วยนับร้อย% ซึ่งหายากในธุรกิจอื่นครับ 

[Sig228-kolok]

โหล โหล น้าเบิ้ม ถามความเห็น้าเบิ้มหิดถิ น้าเบิ้มเคยลองชิมบะกุดเต่ของโกลกหรือป่าวไม่รู้ แต่ผมมีความคิดว่า ถ้าจะหาที่เปิดขายในเมืองภูเก็ต น้าเบิ้มว่าจะเวิคร์มั้ยอ่ะ ที่ผมมั่นใจคือถ้าเราเอาทัวร์ฮ่องกง จีน มาเลย์ มาลงได้ อยู่ได้สบายเลย 

ผมก็มองธุรกิจอาหารมาตลอดนะครับพี่ชายเจษ(แต่ไม่มีกำลังคนทำช่วย) พูดจริงๆ ภูเก็ตธุรกิจอาหารยังต้องการอีกมาก ตลาดใหญ่มาก คนมาอยู่มากขึ้นทุกปี นักท่องเที่ยวมีตลอดทั้งปี ทั้งไทย ทั้งต่างชาติ (ปีนึงหลายล้านคน)

แต่คนทำมีน้อย ร้านที่ทำอร่อย แทบนับร้านได้

พูดง่ายๆ คือช่องว่าง ทางธุรกิจนี้มีกว้างมาก เด็กรุ่นใหม่ไม่ชอบงานเหนื่อย ต้องลงไม่ลงมือ ทำงานโรงแรมสบายกว่าเยอะ ไม่ต้องเสี่ยง ไม่ต้องเหนื่อย

ถ้าพี่มั่นใจว่ามีสูตรเด็ด อร่อย ราคาเหมาะสม ผมว่ามีช่องทางอีกมากครับ กำลังซื้อไม่ต้องห่วง เหลือเฟือ

สิ่งที่สำคัญอาจจะต้องวางแผน เช่นทำเล การตกแต่งหน้าร้าน ป้ายต่างๆ วิธีดึงลูกค้า อาจจะใช้วิธีง่ายๆเช่นใบปลิวแจกตามบ้านหรือโฆษณาทางวิทยุช่วงแรกๆ

ถ้าวางแผน ทำดีๆ มีสิทธิ์รุ่งครับ

ครับเบิ้ม ผมคิดอยู่เหมือนกันครับ ภูเก็ตไม่ขาดแคลนผู้คน สำคัญที่ทำเล เรื่องรสชาดก็ถูกปากชาวจีนครับ(ไม่ว่าประเทศใหน) แต่ว่าเรามีโอกาสลุ้นตลาดฝรั่ง(คนยุโรปที่มาทำกินภูเก็ต) ที่สำคัญอีกอย่างคือแรงงานครับ ไม่รู้ภูเก็ตหาคนงานยากป่าว   กะว่าช่วงมีตติ้งจะลองเซอร์เวดูตรับ  

เปิดร้านอาหารมั่งหว๋า ชอบค้าขายเหมือนกัน ... เห็นเพื่อนรวย อยากรวยๆมั่ง 

ดีครับน้องสาม กินอาหารร้านนี้ แถมหนมหวานฟรี(หนมถ้วย)  ... โชคดีร่ำรวย 

[Sig228-kolok]

[golek]

ไม่รู้จะถ่ายอะไร...ดวงจันทร์ดวงเดียว...ถ่ายยากอิบอ๋าย...

อันนี้ลองกล้องเลยครับ ถ่ายตอนต้นปี 52 ซื้อกล้องมาใหม่  หนอน SX10IS
ใช้ขาเป็นที่ตั้งกล้อง ออโต้ ซูมสุด แล้วก็กดเรยยยยยยย



Uploaded with ImageShack.us