โอ.เค. ปลอดคนแระ นิทานซักเรื่องหลาว....
ต่อเนื่องจากกรณีพ่อน้องเนินถูกจับ ที่นำเสนอไปวันก่อน มีคนโดนผลกระทบเต็ม ๆ หลายราย
หนึ่งในนั้น คือ ไอ้โต้ง เด็กอายุ สิบแปด นักเลงน้ำท่อม ยาบ้า และผู้หญิง ลูกของสมทรง กับพี่นงค์
อยู่หมู่บ้านผู่ใหญ่เหลิม แจ้งเกิดครั้งแรก บนป้ายแดงกลางหมู่บ้าน ข้อหาเสพยาบ้า และผู้ว่าฯภานุ อุทัยรัตน์ ขอไถ่ถอนชื่อทั้งหมดออกครั้งก่อน
ต่อมา ก็มีผลงานที่สอง น้ำท่อม กับเพื่อนอีก สิบเอ็ดคน ทั้งสิบสองคน ต้องระเห็จออกนอกหมู่บ้าน เพราะโดนคว่ำบาตร ตามกฏของหมู่บ้าน
ไอ้โต้งไม่ได้ไปไหนไกล มาวิ่งยาให้กับนายทุนเดียวกันกับคำนึงพ่อน้องเนิน
หลังจากเดอะแก๊งค์แพแตก คำนึงกับพวกรวมห้าคนถูกจับ.....ไอ้โต้งรอด รอดจากตำรวจ แต่ไม่รอดจากเดอะแก๊งค์ เพราะมัน คือผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง
มันรู้ตัวตลอด ว่า ยังไง ๆ มันก็คงโดนเก็บ มันเลยพกปืนหักคอไอ้เท่งติดตัวตลอด แล้วก็ ไม่ยอมอยู่ห่างชุมชน
เพราะคำแนะนำของกูรูคนหนึ่ง บอกว่า ถ้าอยู่กลางคน มีตาหลายตา หูหลายหู พวกนั้นจะไม่กล้าทำอะไร
แผนการง่าย ๆ ในหัวค่ำเมื่อวาน ไอ้โต้ง กับเพื่อนสองคน ยืนอยู่ข้างทางแถว ๆ บ้าน ผ.บ. ตรงนั้นมีบ้านคนหลายหลัง
ยืนโทรศัพท์อยู่ดี ๆ นักเลงแว๊นจากไหนก็ไม่รู้ แถรถใกล้เข้ามา ตบหัวไอ้โต้งผั๊วะ เข้าให้ แล้วตะโกนด่าแม่ไปคำหนึ่ง
เข้าแผนเลย ไอ้โต้งกับเพื่อน ขับรถไล่ทันที หายไปทางยอดเหลือง ซึ่งสุดปลายทาง ติดกับอุทยานแห่งชาติ ไม่มีบ้านคนซักหลัง
พยานเล่าว่า สักห้านาทีที่ไอ้โต้งตามเด็กนั่นไป ก็ได้ยินเสียงปืนสามนัด ตำรวจขึ้นไปตรวจสอบ ไอ้โต้งนอนหงายถือซองสั้นอยู่ในมือ นกไม่ได้ง้าง...
หน้าอกเต็มไปด้วยเลือด และก็รูลูกปราย เพื่อนที่ไปด้วยกันโดนหน้าท้องสองรู กับท้ายทอยอีกหลายรู นอนคว่ำหน้าอยู่ริมทาง
มีร่องรอยคนร้าย ซุ่มอยู่ข้างทาง ก้นบุหรี่ รอยเท้า เต็มไปหมด (คู่เขยผมเป็นอาสาฯประชาร่วมใจ ให้เขาเล่า ก็เหมือนไปเห็นเอง)
จะรักจะเกลียด ก็คนบ้านเดียวกัน แค่คนหลงผิด
