เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[ชายเจษฎ์]

กลั้นใจ หลับหูหลับตา ถามไปอีกครั้ง....

มีอะไร ที่พอจะให้ คนทางนี้ ช่วย เพื่อลดทอนความรู้สึก ว่า ได้ทิ้งให้เพื่อน อยู่ในสถานการลำบาก บ้างครับ





ได้โปรด....

แค่ท่านขับรถมาเมากับผมที่หาดใหญ่ ผมก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง มาต๊ะ คร่าวอยู่นิ๊

ชาด....ถือว่าบ้านน้ำไม่หาญเข้าท่วม....

ออกเวรเมื่อไหร่ละ เย็นนี้เอาไม๊ "ปลอบใจน้ำท่วม"

ขอตัวอยู่เน่ง ๆ ซักพักก่อนครับ...
แล้วก็เดือนนี้อยู่เวรกลาง...ว่างคืนศุกร์กะเสาร์   

งั้นวันศุกร์จองตัวได้มั๊ยลุงตุ้ม เสา-ทิตนี้ขนของหนีจากเมืองหาดใหญ่แล้วคับ

เฮ้ยยยยยย.....บิ๊ก ไปวันใหน มาเลี้ยงส่งที่โก-ลกก่อนดิ ที่สำคัญงานเมียยังไม่ส่งทีนิ  

[Udomkd]

ขออภัยทุกท่าน ผมอาจจะร้อนรนจนศักดาไปนิด ที่ถามไปสองสามครั้งแล้วเงียบ

ผมเองนั้น วันที่น้ำเริ่มท่วมหาดใหญ่ ผมออกไปไหนไม่ได้ เพราะพายุพัดเอาต้นไม้หักโค่นปิดทางออกจากบ้านทั้งซ้ายทั้งขวา

ระบบโทรศัพท์(ซึ่งปรกติก็ไม่ค่อยมีคลื่นอยู่แล้ว)ก็ล่ม ไฟฟ้าดับ แบตฯยูพีเอส ที่เหลือไว้พอชาร์จมือถือ และตามหลอดตะเกียบ ก็หมด

น้ำมันก้าด มีอยู่แค่ลิตรครึ่ง ในตะเกียงสองลูก ข้างบ้านก็มายืมไปลูกนึง (เมื่อวานเอามาคืนแล้ว โป๊ะแตก ใส้ขาด มันหมด ถังถลอก)

หลังบ้าน น้ำแค่เข่า  ตอนนั้น คิดว่า ความเดือดร้อนของเราตอนนี้ ต้องเล่าให้เพื่อนฟัง แล้วทำน้อยใจให้หนัก ๆ ว่า เพื่อนไม่สนใจถามข่าว....



สองวันต่อมา หลังจากระดมกันตัดโค่นกิ่งไม้ขวางทางออกหมด รถวิ่งได้ ผมก็เข้าเมือง และได้ทราบข่าว ว่า หาดใหญ่น้ำท่วมหนัก

เพื่อน ๆ ผม กำลังลำบาก แต่ผมติดต่อใครไม่ได้เลย

ตกค่ำ ผมถึงติดต่อพี่เล็กได้ หลังจากพยายามติดต่อใคร ๆ หลายคนไม่เป็นผล จึงพอได้ทราบข่าวคราวในหาดใหญ่บ้าง

ตอนนั้น ผมเป็นห่วงพี่หรอยที่สุด เพราะแกสุขภาพไม่ดีนัก และอัตถบริขารของแก ก็อยู่ชั้นล่างเสียส่วนใหญ่  ส่วนน้าไผ่ ผมเพิ่งรู้ ว่าแกก็อยู่แถวนั้น

พี่หนิงผมก็ห่วง เพราะรับทราบจากลุงเล็กว่า ลุงตุ้มไม่ได้อยู่ที่บ้าน

ผมหวังเหวิดคนโน้นคนนี้สารพัด ลืมก้มมองสารรูปตัวเอง ว่า ตัวเองก็เท่านี้ ข่าวสารข้อมูลก็ไม่มีอะไรเลย จะไปช่วยใครเขาได้

แล้วผมก็โมโห.....  ไม่รู้โมโหอะไร   เป็นมาอาทิตย์กว่าแล้ว.....

โถๆๆ โธ่ๆๆๆ ไปสงสารแคว๊ตเหอะ ป่านนี้หลุมมันคงทั้งกว้างและลึกกว่าเดิมอีกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

คริๆๆ

[pscn]

ขออภัยทุกท่าน ผมอาจจะร้อนรนจนศักดาไปนิด ที่ถามไปสองสามครั้งแล้วเงียบ

ผมเองนั้น วันที่น้ำเริ่มท่วมหาดใหญ่ ผมออกไปไหนไม่ได้ เพราะพายุพัดเอาต้นไม้หักโค่นปิดทางออกจากบ้านทั้งซ้ายทั้งขวา

ระบบโทรศัพท์(ซึ่งปรกติก็ไม่ค่อยมีคลื่นอยู่แล้ว)ก็ล่ม ไฟฟ้าดับ แบตฯยูพีเอส ที่เหลือไว้พอชาร์จมือถือ และตามหลอดตะเกียบ ก็หมด

น้ำมันก้าด มีอยู่แค่ลิตรครึ่ง ในตะเกียงสองลูก ข้างบ้านก็มายืมไปลูกนึง (เมื่อวานเอามาคืนแล้ว โป๊ะแตก ใส้ขาด มันหมด ถังถลอก)

หลังบ้าน น้ำแค่เข่า  ตอนนั้น คิดว่า ความเดือดร้อนของเราตอนนี้ ต้องเล่าให้เพื่อนฟัง แล้วทำน้อยใจให้หนัก ๆ ว่า เพื่อนไม่สนใจถามข่าว....



สองวันต่อมา หลังจากระดมกันตัดโค่นกิ่งไม้ขวางทางออกหมด รถวิ่งได้ ผมก็เข้าเมือง และได้ทราบข่าว ว่า หาดใหญ่น้ำท่วมหนัก

เพื่อน ๆ ผม กำลังลำบาก แต่ผมติดต่อใครไม่ได้เลย

ตกค่ำ ผมถึงติดต่อพี่เล็กได้ หลังจากพยายามติดต่อใคร ๆ หลายคนไม่เป็นผล จึงพอได้ทราบข่าวคราวในหาดใหญ่บ้าง

ตอนนั้น ผมเป็นห่วงพี่หรอยที่สุด เพราะแกสุขภาพไม่ดีนัก และอัตถบริขารของแก ก็อยู่ชั้นล่างเสียส่วนใหญ่  ส่วนน้าไผ่ ผมเพิ่งรู้ ว่าแกก็อยู่แถวนั้น

พี่หนิงผมก็ห่วง เพราะรับทราบจากลุงเล็กว่า ลุงตุ้มไม่ได้อยู่ที่บ้าน

ผมหวังเหวิดคนโน้นคนนี้สารพัด ลืมก้มมองสารรูปตัวเอง ว่า ตัวเองก็เท่านี้ ข่าวสารข้อมูลก็ไม่มีอะไรเลย จะไปช่วยใครเขาได้

แล้วผมก็โมโห.....  ไม่รู้โมโหอะไร   เป็นมาอาทิตย์กว่าแล้ว.....

ซาบซึ้งมากๆ ... เพื่อนเอ๋ย

[Biggaju]

กลั้นใจ หลับหูหลับตา ถามไปอีกครั้ง....

มีอะไร ที่พอจะให้ คนทางนี้ ช่วย เพื่อลดทอนความรู้สึก ว่า ได้ทิ้งให้เพื่อน อยู่ในสถานการลำบาก บ้างครับ





ได้โปรด....

แค่ท่านขับรถมาเมากับผมที่หาดใหญ่ ผมก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง มาต๊ะ คร่าวอยู่นิ๊

ชาด....ถือว่าบ้านน้ำไม่หาญเข้าท่วม....

ออกเวรเมื่อไหร่ละ เย็นนี้เอาไม๊ "ปลอบใจน้ำท่วม"

ขอตัวอยู่เน่ง ๆ ซักพักก่อนครับ...
แล้วก็เดือนนี้อยู่เวรกลาง...ว่างคืนศุกร์กะเสาร์   

งั้นวันศุกร์จองตัวได้มั๊ยลุงตุ้ม เสา-ทิตนี้ขนของหนีจากเมืองหาดใหญ่แล้วคับ

เฮ้ยยยยยย.....บิ๊ก ไปวันใหน มาเลี้ยงส่งที่โก-ลกก่อนดิ ที่สำคัญงานเมียยังไม่ส่งทีนิ  

ครับท่านชาย  จะหาเวลาว่างแว็ปไปส่งงานให้ถึงที่เลยครับ

[Iron]

ขออภัยทุกท่าน ผมอาจจะร้อนรถจนศักดาไปนิด ที่ถามไปสองสามครั้งแล้วเงียบ

ผมเองนั้น วันที่น้ำเริ่มท่วมหาดใหญ่ ผมออกไปไหนไม่ได้ เพราะพายุพัดเอาต้นไม้หักโค่นปิดทางออกจากบ้านทั้งซ้ายทั้งขวา

ระบบโทรศัพท์(ซึ่งปรกติก็ไม่ค่อยมีคลื่นอยู่แล้ว)ก็ล่ม ไฟฟ้าดับ แบตฯยูพีเอส ที่เหลือไว้พอชาร์จมือถือ และตามหลอดตะเกียบ ก็หมด

น้ำมันก้าด มีอยู่แค่ลิตรครึ่ง ในตะเกียงสองลูก ข้างบ้านก็มายืมไปลูกนึง (เมื่อวานเอามาคืนแล้ว โป๊ะแตก ใส้ขาด มันหมด ถังถลอก)

หลังบ้าน น้ำแค่เข่า  ตอนนั้น คิดว่า ความเดือดร้อนของเราตอนนี้ ต้องเล่าให้เพื่อนฟัง แล้วทำน้อยใจให้หนัก ๆ ว่า เพื่อนไม่สนใจถามข่าว....



สองวันต่อมา หลังจากระดมกันตัดโค่นกิ่งไม้ขวางทางออกหมด รถวิ่งได้ ผมก็เข้าเมือง และได้ทราบข่าว ว่า หาดใหญ่น้ำท่วมหนัก

เพื่อน ๆ ผม กำลังลำบาก แต่ผมติดต่อใครไม่ได้เลย

ตกค่ำ ผมถึงติดต่อพี่เล็กได้ หลังจากพยายามติดต่อใคร ๆ หลายคนไม่เป็นผล จึงพอได้ทราบข่าวคราวในหาดใหญ่บ้าง

ตอนนั้น ผมเป็นห่วงพี่หรอยที่สุด เพราะแกสุขภาพไม่ดีนัก และอัตถบริขารของแก ก็อยู่ชั้นล่างเสียส่วนใหญ่  ส่วนน้าไผ่ ผมเพิ่งรู้ ว่าแกก็อยู่แถวนั้น

พี่หนิงผมก็ห่วง เพราะรับทราบจากลุงเล็กว่า ลุงตุ้มไม่ได้อยู่ที่บ้าน

ผมหวังเหวิดคนโน้นคนนี้สารพัด ลืมก้มมองสารรูปตัวเอง ว่า ตัวเองก็เท่านี้ ข่าวสารข้อมูลก็ไม่มีอะไรเลย จะไปช่วยใครเขาได้

แล้วผมก็โมโห.....  ไม่รู้โมโหอะไร   เป็นมาอาทิตย์กว่าแล้ว.....

อย่าน้อยใจไปเลยครับ คนอื่นอาจจะโดนหนักกว่าเราแต่เลือกที่จะไม่เล่าให้เพื่อนไม่สบายใจก็ได้

วันที่ 1 ผมขับรถตกข้างทาง น้ำเข้ามาในรถท่วมจนถึงพวงมาลัย ในขณะที่ทางเลี่ยวไม่มีบ้านคนไม่มีใครช่วย

ต้องให้ลูกๆปีนออกทางหน้าต่างและ ผบ.หนีออกมาทุลักทุเล แต่ผมเลือกที่จะไม่เล่าให้เพื่อนหนักใจ เพราะเชื่อว่าเพื่อนๆ

หลายคนโดนหนักกว่าผม วันที่ 2 ติดต่อทางโทรศัพท์หาใครไม่ได้เลยเพราะระบบล่ม เน็ทและเคเบิ้ลก็ใช้ไม่ได้หลายวันเลย

ใจเย็นๆครับ หนักแน่นเข้าไว้ ผมเชื่อว่าเพื่อนๆ ห่วงเพื่อนกันทุกคน แต่ทุกคนก็คงหนักกันทั้งนั้น 

[submachine -รักในหลวง-]

ว่าจะเอาตัวนี้ มาปะทะกับนังจู๋ลุงปูซักหน่อย....เลยอด..

ด้ามตัดๆปาดๆ ลาดๆแบบนี้ โอกาสที่หางปลาจะมากระแทกง่ามนิ้วมีสูงครับ คุณน้อย17 เคยโดนมาแล้ว
ทำด้ามแบบงอลงล่างใกล้เคียงด้ามปืนสั้น ปืนอาจเปลี่ยนบุคลิกไปแต่ปลอดภัยกับง่ามนิ้วครับ

[Udomkd]

ไม่รู้ว่ามันเสียจริงเสียปลอม ละครับ หุๆ


Uploaded with ImageShack.us

[submachine -รักในหลวง-]

แล้วผมก็โมโห.....  ไม่รู้โมโหอะไร   เป็นมาอาทิตย์กว่าแล้ว.....

ลองไปคุยปรึกษาน้องเมียดู....โชคดี ร่ำรวย...

[รัตตรา]

ใครหัวล้านฟะ...

[Iron]

ขออภัยทุกท่าน ผมอาจจะร้อนรนจนศักดาไปนิด ที่ถามไปสองสามครั้งแล้วเงียบ

ผมเองนั้น วันที่น้ำเริ่มท่วมหาดใหญ่ ผมออกไปไหนไม่ได้ เพราะพายุพัดเอาต้นไม้หักโค่นปิดทางออกจากบ้านทั้งซ้ายทั้งขวา

ระบบโทรศัพท์(ซึ่งปรกติก็ไม่ค่อยมีคลื่นอยู่แล้ว)ก็ล่ม ไฟฟ้าดับ แบตฯยูพีเอส ที่เหลือไว้พอชาร์จมือถือ และตามหลอดตะเกียบ ก็หมด

น้ำมันก้าด มีอยู่แค่ลิตรครึ่ง ในตะเกียงสองลูก ข้างบ้านก็มายืมไปลูกนึง (เมื่อวานเอามาคืนแล้ว โป๊ะแตก ใส้ขาด มันหมด ถังถลอก)

หลังบ้าน น้ำแค่เข่า  ตอนนั้น คิดว่า ความเดือดร้อนของเราตอนนี้ ต้องเล่าให้เพื่อนฟัง แล้วทำน้อยใจให้หนัก ๆ ว่า เพื่อนไม่สนใจถามข่าว....



สองวันต่อมา หลังจากระดมกันตัดโค่นกิ่งไม้ขวางทางออกหมด รถวิ่งได้ ผมก็เข้าเมือง และได้ทราบข่าว ว่า หาดใหญ่น้ำท่วมหนัก

เพื่อน ๆ ผม กำลังลำบาก แต่ผมติดต่อใครไม่ได้เลย

ตกค่ำ ผมถึงติดต่อพี่เล็กได้ หลังจากพยายามติดต่อใคร ๆ หลายคนไม่เป็นผล จึงพอได้ทราบข่าวคราวในหาดใหญ่บ้าง

ตอนนั้น ผมเป็นห่วงพี่หรอยที่สุด เพราะแกสุขภาพไม่ดีนัก และอัตถบริขารของแก ก็อยู่ชั้นล่างเสียส่วนใหญ่  ส่วนน้าไผ่ ผมเพิ่งรู้ ว่าแกก็อยู่แถวนั้น

พี่หนิงผมก็ห่วง เพราะรับทราบจากลุงเล็กว่า ลุงตุ้มไม่ได้อยู่ที่บ้าน

ผมหวังเหวิดคนโน้นคนนี้สารพัด ลืมก้มมองสารรูปตัวเอง ว่า ตัวเองก็เท่านี้ ข่าวสารข้อมูลก็ไม่มีอะไรเลย จะไปช่วยใครเขาได้

แล้วผมก็โมโห.....  ไม่รู้โมโหอะไร   เป็นมาอาทิตย์กว่าแล้ว.....

อย่าคิดมากเลยขนาดผมติดอยู่ในหาดใหญ่ก็ยังไปไหนไม่ได้จนน้ำลดแล้วนั่นแหละถึงได้ออกมา
โทรติดยากมาก วันสุดท้ายน้ำหมดต้องแอบตักในบ่อปลา รร. ไปล้างขรี ไม่ได้อาบน้ำ 1วัน 1 คืน

ภาษาไหรหล่าวลุงดุล 

[เบิ้ม]

ขออภัยทุกท่าน ผมอาจจะร้อนรถจนศักดาไปนิด ที่ถามไปสองสามครั้งแล้วเงียบ

ผมเองนั้น วันที่น้ำเริ่มท่วมหาดใหญ่ ผมออกไปไหนไม่ได้ เพราะพายุพัดเอาต้นไม้หักโค่นปิดทางออกจากบ้านทั้งซ้ายทั้งขวา

ระบบโทรศัพท์(ซึ่งปรกติก็ไม่ค่อยมีคลื่นอยู่แล้ว)ก็ล่ม ไฟฟ้าดับ แบตฯยูพีเอส ที่เหลือไว้พอชาร์จมือถือ และตามหลอดตะเกียบ ก็หมด

น้ำมันก้าด มีอยู่แค่ลิตรครึ่ง ในตะเกียงสองลูก ข้างบ้านก็มายืมไปลูกนึง (เมื่อวานเอามาคืนแล้ว โป๊ะแตก ใส้ขาด มันหมด ถังถลอก)

หลังบ้าน น้ำแค่เข่า  ตอนนั้น คิดว่า ความเดือดร้อนของเราตอนนี้ ต้องเล่าให้เพื่อนฟัง แล้วทำน้อยใจให้หนัก ๆ ว่า เพื่อนไม่สนใจถามข่าว....



สองวันต่อมา หลังจากระดมกันตัดโค่นกิ่งไม้ขวางทางออกหมด รถวิ่งได้ ผมก็เข้าเมือง และได้ทราบข่าว ว่า หาดใหญ่น้ำท่วมหนัก

เพื่อน ๆ ผม กำลังลำบาก แต่ผมติดต่อใครไม่ได้เลย

ตกค่ำ ผมถึงติดต่อพี่เล็กได้ หลังจากพยายามติดต่อใคร ๆ หลายคนไม่เป็นผล จึงพอได้ทราบข่าวคราวในหาดใหญ่บ้าง

ตอนนั้น ผมเป็นห่วงพี่หรอยที่สุด เพราะแกสุขภาพไม่ดีนัก และอัตถบริขารของแก ก็อยู่ชั้นล่างเสียส่วนใหญ่  ส่วนน้าไผ่ ผมเพิ่งรู้ ว่าแกก็อยู่แถวนั้น

พี่หนิงผมก็ห่วง เพราะรับทราบจากลุงเล็กว่า ลุงตุ้มไม่ได้อยู่ที่บ้าน

ผมหวังเหวิดคนโน้นคนนี้สารพัด ลืมก้มมองสารรูปตัวเอง ว่า ตัวเองก็เท่านี้ ข่าวสารข้อมูลก็ไม่มีอะไรเลย จะไปช่วยใครเขาได้

แล้วผมก็โมโห.....  ไม่รู้โมโหอะไร   เป็นมาอาทิตย์กว่าแล้ว.....

อย่าน้อยใจไปเลยครับ คนอื่นอาจจะโดนหนักกว่าเราแต่เลือกที่จะไม่เล่าให้เพื่อนไม่สบายใจก็ได้

วันที่ 1 ผมขับรถตกข้างทาง น้ำเข้ามาในรถท่วมจนถึงพวงมาลัย ในขณะที่ทางเลี่ยวไม่มีบ้านคนไม่มีใครช่วย

ต้องให้ลูกๆปีนออกทางหน้าต่างและ ผบ.หนีออกมาทุลักทุเล แต่ผมเลือกที่จะไม่เล่าให้เพื่อนหนักใจ เพราะเชื่อว่าเพื่อนๆ

หลายคนโดนหนักกว่าผม วันที่ 2 ติดต่อทางโทรศัพท์หาใครไม่ได้เลยเพราะระบบล่ม เน็ทและเคเบิ้ลก็ใช้ไม่ได้หลายวันเลย

ใจเย็นๆครับ หนักแน่นเข้าไว้ ผมเชื่อว่าเพื่อนๆ ห่วงเพื่อนกันทุกคน แต่ทุกคนก็คงหนักกันทั้งนั้น 

 

[tum610]

อย่าน้อยใจไปเลยครับ คนอื่นอาจจะโดนหนักกว่าเราแต่เลือกที่จะไม่เล่าให้เพื่อนไม่สบายใจก็ได้

วันที่ 1 ผมขับรถตกข้างทาง น้ำเข้ามาในรถท่วมจนถึงพวงมาลัย ในขณะที่ทางเลี่ยวไม่มีบ้านคนไม่มีใครช่วย

ต้องให้ลูกๆปีนออกทางหน้าต่างและ ผบ.หนีออกมาทุลักทุเล แต่ผมเลือกที่จะไม่เล่าให้เพื่อนหนักใจ เพราะเชื่อว่าเพื่อนๆ

หลายคนโดนหนักกว่าผม วันที่ 2 ติดต่อทางโทรศัพท์หาใครไม่ได้เลยเพราะระบบล่ม เน็ทและเคเบิ้ลก็ใช้ไม่ได้หลายวันเลย

ใจเย็นๆครับ หนักแน่นเข้าไว้ ผมเชื่อว่าเพื่อนๆ ห่วงเพื่อนกันทุกคน แต่ทุกคนก็คงหนักกันทั้งนั้น 

รถเป็นไรเยอะไหมครับ...หากมีประกันชั้นหนึ่ง ก็พอทุเลาค่าใช้จ่ายไปได้บ้าง....


เจ้าปราโมทย์ของผมมันท่วมถึงพื้นพรมมาไม่ถึงนิ้ว....พอให้พรมแฉะ....ฮ่วย
ท่วมให้เจ็บใจเล่น..
ตอนนี้พาเข้าคาร์แคร์ล้างพรมแล้ว....รอรถเสร็จพร้อมบิล ไปเคลมประกันครับ...


ว่าง ๆ พี่เข้มไปหยบแลก็ได้นะ...ร้านอยู่ปากทางเข้าซอยซีฟู้ดบ้านพี่เ้ข้มน่ะ....

[รัตตรา]

ด้ามตัดๆปาดๆ ลาดๆแบบนี้ โอกาสที่หางปลาจะมากระแทกง่ามนิ้วมีสูงครับ คุณน้อย17 เคยโดนมาแล้ว
ทำด้ามแบบงอลงล่างใกล้เคียงด้ามปืนสั้น ปืนอาจเปลี่ยนบุคลิกไปแต่ปลอดภัยกับง่ามนิ้วครับ..

ผมลองมาเป็นกล่องแล้วครับ  บ่..เป็นหยังดอก  ไอ้ที่แหกน่ะ เขากริ๊ปสูงไป

และไอ้คนชอบรวบคู่ด้วย มือแหกคาตามาแล้ว ยิ่งกว่าตาน้อยอีก...
 


.

[Iron]

ขออภัยทุกท่าน ผมอาจจะร้อนรถจนศักดาไปนิด ที่ถามไปสองสามครั้งแล้วเงียบ

ผมเองนั้น วันที่น้ำเริ่มท่วมหาดใหญ่ ผมออกไปไหนไม่ได้ เพราะพายุพัดเอาต้นไม้หักโค่นปิดทางออกจากบ้านทั้งซ้ายทั้งขวา

ระบบโทรศัพท์(ซึ่งปรกติก็ไม่ค่อยมีคลื่นอยู่แล้ว)ก็ล่ม ไฟฟ้าดับ แบตฯยูพีเอส ที่เหลือไว้พอชาร์จมือถือ และตามหลอดตะเกียบ ก็หมด

น้ำมันก้าด มีอยู่แค่ลิตรครึ่ง ในตะเกียงสองลูก ข้างบ้านก็มายืมไปลูกนึง (เมื่อวานเอามาคืนแล้ว โป๊ะแตก ใส้ขาด มันหมด ถังถลอก)

หลังบ้าน น้ำแค่เข่า  ตอนนั้น คิดว่า ความเดือดร้อนของเราตอนนี้ ต้องเล่าให้เพื่อนฟัง แล้วทำน้อยใจให้หนัก ๆ ว่า เพื่อนไม่สนใจถามข่าว....



สองวันต่อมา หลังจากระดมกันตัดโค่นกิ่งไม้ขวางทางออกหมด รถวิ่งได้ ผมก็เข้าเมือง และได้ทราบข่าว ว่า หาดใหญ่น้ำท่วมหนัก

เพื่อน ๆ ผม กำลังลำบาก แต่ผมติดต่อใครไม่ได้เลย

ตกค่ำ ผมถึงติดต่อพี่เล็กได้ หลังจากพยายามติดต่อใคร ๆ หลายคนไม่เป็นผล จึงพอได้ทราบข่าวคราวในหาดใหญ่บ้าง

ตอนนั้น ผมเป็นห่วงพี่หรอยที่สุด เพราะแกสุขภาพไม่ดีนัก และอัตถบริขารของแก ก็อยู่ชั้นล่างเสียส่วนใหญ่  ส่วนน้าไผ่ ผมเพิ่งรู้ ว่าแกก็อยู่แถวนั้น

พี่หนิงผมก็ห่วง เพราะรับทราบจากลุงเล็กว่า ลุงตุ้มไม่ได้อยู่ที่บ้าน

ผมหวังเหวิดคนโน้นคนนี้สารพัด ลืมก้มมองสารรูปตัวเอง ว่า ตัวเองก็เท่านี้ ข่าวสารข้อมูลก็ไม่มีอะไรเลย จะไปช่วยใครเขาได้

แล้วผมก็โมโห.....  ไม่รู้โมโหอะไร   เป็นมาอาทิตย์กว่าแล้ว.....

อย่าน้อยใจไปเลยครับ คนอื่นอาจจะโดนหนักกว่าเราแต่เลือกที่จะไม่เล่าให้เพื่อนไม่สบายใจก็ได้

วันที่ 1 ผมขับรถตกข้างทาง น้ำเข้ามาในรถท่วมจนถึงพวงมาลัย ในขณะที่ทางเลี่ยวไม่มีบ้านคนไม่มีใครช่วย

ต้องให้ลูกๆปีนออกทางหน้าต่างและ ผบ.หนีออกมาทุลักทุเล แต่ผมเลือกที่จะไม่เล่าให้เพื่อนหนักใจ เพราะเชื่อว่าเพื่อนๆ

หลายคนโดนหนักกว่าผม วันที่ 2 ติดต่อทางโทรศัพท์หาใครไม่ได้เลยเพราะระบบล่ม เน็ทและเคเบิ้ลก็ใช้ไม่ได้หลายวันเลย

ใจเย็นๆครับ หนักแน่นเข้าไว้ ผมเชื่อว่าเพื่อนๆ ห่วงเพื่อนกันทุกคน แต่ทุกคนก็คงหนักกันทั้งนั้น 

 

 

[salinee19]

  ...........