ใช้เดินป่า ส่องสว่างทั่วไปคงเจ๋ง แต่ไม่น่าจะเหมาะกัยการใส่ตัดยาง
เวลาตัดยาง ตาเราจะต้องปรับให้รับแสงได้สองแบบ แบบหนึ่ง คือตอนเดิน ตาจะต้องมองไกลตัวสัก สองถึงห้าเมตร
แบบที่สอง ตอนตัดยาง ตาเรามองภาพห่างจากตาประมาณฟุตกว่า ๆ ทั้งสองแบบ สลับกันไปมาภายในหนึ่งนาที ประมาณ ห้าหกครั้ง
จากการทดลองใช้แสงอิเลกทรอนิกส์ พบว่า แสงสีขาว ตาจะปรับยากกว่าแสงเผาใส้แบบหลอดธรรมดา หรือเผาใหม้แบบเกียงแก๊ส
ผมมีตะเกียงตัดยางสามแบบ แบบแรก คือ ตะเกียงแก๊ส หรือเกียงฉอด พักหลังไม่ค่อยได้ใช่ เพราะเวลาจำกัด เกียงฉอดมันจุดช้า
แบบที่สอง สปอร์ตไลต์จีน แบบใช้แบ็ตฯโทรศัพท์มือถือ ใช้สะดวก แต่ข้อเสียคือ มันมาจากจีน คุณภาพไม่คงเส้นคงวา บางทีชาร์จไม่เข้าซะงั้น
อีกแบบ คือหลอดเผาใส้ ใช้แบตฯ หกโวลท์ สะพายกันเซ็งเอวเลย แต่ คุณภาพเชื่อได้ เสียแต่ ถ้าใช้หลอดราคาถูก ก็ต้องเปลี่ยนบ่อย
