พลาดเจ็บกับเรื่องพันนี้ มีแต่เพื่อนซ้ำเติมห้าน ไม่มีใครเห็นดูหรอก
สมัยเป็นทหาร เคยลักลูกเอ็มสิบหกหลบบ้านหลายนัด เอาไปฝากเพื่อน เพื่อนส่งต่อไปอีกสองสามทอด
ไปตกในมือไอ้พิเรน มันเอาเหล็กมาคว้านกลึง ใส่ไส้ในหักคอไอ้เท่ง ให้ยิงลูกเอ็มสิบหกได้
นัดแรก ยิงต้นหมากทะลุ ได้ใจ นัดที่สอง ยิงจอมปลวก เว่อออกไปเท่าบาตรพระ คึกคะนอง.....
นัดที่สาม นกสับหักคอไอ้เท่ง หลุดกระเด็นมาเสียบลูกกะตาข้างที่เล็ง...... สยอง....
บอดไม่บอดเปล่า ออกจากโรงบาล เข้าโรงพักต่อ ....
ไม่มีไอ้หน้าใหนเห็นใจ เห็นทุกวันนี้ กลางคืนก็ยังใส่แว่นดำ
ขนาดยิงปืนปกตินี่ ใครไม่ใส่แว่น ผมยังเสียวแทนเลย....
ที่สนามยิงปืนเจอสองครั้ง...
เดินผ่าน เค้ายิงลูกซอง ใส่เป้าเหล็ก สิบเมตร....
ปุ้้ง... รู้สึกมีเศษตะกั่วมาถูกที่หน้า....
อีกครั้งนึง...ไปนั่งเล่นเป็นเพื่อนป๋าฮิม...ที่แนวยิง
เค้ายิงลูกกรด สปีด เป้าเหล็ก...
เช่นเดิม ปิ้ง ปิ๊ง เป้าห่าง สิบห้าเมตร..
ใบหน้า รับรู้ถึงเศษตะกั่ววิ่งมาปะทะ เจ็บ ๆ แสบ ๆ
แต่ไม่เป็นแผล....
ดีที่ใส่แว่นไว้ตลอด
