เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[tum610]

หางชี้แบบคด ๆ บอกไม่ได้หรอกลุงตุ้ม

แต่ถ้าน้าซับฯเอารูปมา ผมว่า เหมีย....

          ... เอารูป  ...    


                      

[Pandanus]

          ... เอารูป  ...   


                       

ผมเองชักสงสัยนะ เห็นแกปรกติดี คงไม่ถึงกับวิตถารขนาดนั้นมั๊ง

[babor]

          ... เอารูป  ...   


                       

ผมเองชักสงสัยนะ เห็นแกปรกติดี คงไม่ถึงกับวิตถารขนาดนั้นมั๊ง

สิ่งที่เห็น อาจไม่ใช่สิ่งที่จริงก็ได้นาน้าฉ็อง

[Southlander]

สงสัยจังน้าซับ(ไข่แลน)หรือยังนะน่าจับมัดแลสักทีนะ

[Pandanus]

สงสัยจังน้าซับ(ไข่แลน)หรือยังนะน่าจับมัดแลสักทีนะ

หนังโขนละคอนม่ายอิแลแล้วหรือลุง

[pscn]

เสียงร้องขอชีวิตจิตหวาดหวั่น เสียงห้ำหั่นเข่นฆ่าน่าสยอง

เสียงซวบซวบคมดาบเชือดเลือดไหลนอง เสียงกรีดร้องสะท้านจิตสะกิดใจ

เสียงสัพเพสัตตาพาให้คิด ว่าชีวิตนี้มีค่ากว่าสิ่งไหน

อเวราอย่ามีเวรอย่ามีภัย ชีวิตใครใครก็หวงอย่าล่วงเกิน

ท่องสัพเพสัตตามาแต่ไหน ยังเข้าใจเนื้อแท้แค่ผิวเผิน

ยังฆ่าบ้างกินบ้างอย่างเพลิดเพลิน ยังใช้เงินซื้อชีวิตอนิจจา

สัตว์เกิดกายมาใช้กรรมที่ทำไว้ เป็นเป็ดไก่กุ้งปูเป็นหมูหมา

ตามเหตุต้นผลกรรมที่ทำมา มิใช่ฟ้าประทานไว้ให้คนกิน

มีปัญญาแต่ไหนจึงไม่คิด มองชีวิตกลับเห็นเป็นทรัพย์สิน

เสียงกรีดร้องก่อนตายใครได้ยิน น้ำตารินเมื่อถูกเชือดเลือดกระเซ็น

พูดว่าเขาเกิดมาเป็นอาหาร เขาลนลานหนีตายมีใครเห็น

เขาจนใจสู้ไม่ได้เถียงไม่เป็น ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าไม่ปรานี

มีพืชผักมากมายนับไม่หมด ทุกกลิ่นรสสดใสหลากหลายสี

ธรรมชาติจัดวางอย่างดิบดี สัตว์วิ่งหนีพืชเต็มใจให้กินมัน

เพราะเรากินเขาจึงฆ่าเอามาขาย เราสบายแต่สัตว์โลกต้องโศกศัลย์

ท่องสัพเพสัตตามาทุกวัน เมตตากันโปรดอย่าฆ่าและอย่ากิน

แต่งดีจังแฮะ กลอนนี้

เห็นครั้งแรก ที่โรงเจ. สิชล   มาเห็นอีกที ตอนรื้อโต๊ะครูนาง เห็นอยู่ในลิ้นชัก

ลูกเขือปีนี้ ได้กินผักกินหญ้ากันซักที  

[Southlander]

สงสัยนิเห็นแกร่านตูจังแต่ไม่ยอมหาเมียสักที

[อาร์ พี จี.]

เสียงร้องขอชีวิตจิตหวาดหวั่น เสียงห้ำหั่นเข่นฆ่าน่าสยอง

เสียงซวบซวบคมดาบเชือดเลือดไหลนอง เสียงกรีดร้องสะท้านจิตสะกิดใจ

เสียงสัพเพสัตตาพาให้คิด ว่าชีวิตนี้มีค่ากว่าสิ่งไหน

อเวราอย่ามีเวรอย่ามีภัย ชีวิตใครใครก็หวงอย่าล่วงเกิน

ท่องสัพเพสัตตามาแต่ไหน ยังเข้าใจเนื้อแท้แค่ผิวเผิน

ยังฆ่าบ้างกินบ้างอย่างเพลิดเพลิน ยังใช้เงินซื้อชีวิตอนิจจา

สัตว์เกิดกายมาใช้กรรมที่ทำไว้ เป็นเป็ดไก่กุ้งปูเป็นหมูหมา

ตามเหตุต้นผลกรรมที่ทำมา มิใช่ฟ้าประทานไว้ให้คนกิน

มีปัญญาแต่ไหนจึงไม่คิด มองชีวิตกลับเห็นเป็นทรัพย์สิน

เสียงกรีดร้องก่อนตายใครได้ยิน น้ำตารินเมื่อถูกเชือดเลือดกระเซ็น

พูดว่าเขาเกิดมาเป็นอาหาร เขาลนลานหนีตายมีใครเห็น

เขาจนใจสู้ไม่ได้เถียงไม่เป็น ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าไม่ปรานี

มีพืชผักมากมายนับไม่หมด ทุกกลิ่นรสสดใสหลากหลายสี

ธรรมชาติจัดวางอย่างดิบดี สัตว์วิ่งหนีพืชเต็มใจให้กินมัน

เพราะเรากินเขาจึงฆ่าเอามาขาย เราสบายแต่สัตว์โลกต้องโศกศัลย์

ท่องสัพเพสัตตามาทุกวัน เมตตากันโปรดอย่าฆ่าและอย่ากิน

แต่งดีจังแฮะ กลอนนี้

เห็นครั้งแรก ที่โรงเจ. สิชล   มาเห็นอีกที ตอนรื้อโต๊ะครูนาง เห็นอยู่ในลิ้นชัก

อ่านไป อ่านมา  กำลังดราม่า...


แต่มาเห็นประโยคสุดท้าย...  หมั่นไส้แปลบ...

เหมือนกัน

[Pandanus]

แต่งดีจังแฮะ กลอนนี้

เห็นครั้งแรก ที่โรงเจ. สิชล   มาเห็นอีกที ตอนรื้อโต๊ะครูนาง เห็นอยู่ในลิ้นชัก

อ่านไป อ่านมา  กำลังดราม่า...


แต่มาเห็นประโยคสุดท้าย...  หมั่นไส้แปลบ...

เหมือนกัน

เอาน่า....

ไปอยู่ปร้าหั้นแล้ว  โรงเรียนอยู่บางวำ ฝั่งออกปากนัง ว่างกะเข้าไปต่ะ ...

[tum610]

สงสัยจังน้าซับ(ไข่แลน)หรือยังนะน่าจับมัดแลสักทีนะ

หนังโขนละคอนม่ายอิแลแล้วหรือลุง

[อาร์ พี จี.]

เห็นรูปนี้ นึกถึงแล้วได้แรงอก....ปล้ำกันแรงหวาเสือกินเต่า

[Pandanus]

สงสัยจังน้าซับ(ไข่แลน)หรือยังนะน่าจับมัดแลสักทีนะ

หนังโขนละคอนม่ายอิแลแล้วหรือลุง

หลายใจอย่าไปแล....

เปลี่ยน 3 โรป หวางติโพสต์เสร็จ

[Skydiver_รักในหลวง]

สวัสดีครับพี่ๆสุดหล่อทุกท่าน

[tum610]

สงสัยจังน้าซับ(ไข่แลน)หรือยังนะน่าจับมัดแลสักทีนะ

หนังโขนละคอนม่ายอิแลแล้วหรือลุง

หลายใจอย่าไปแล....

เปลี่ยน 3 โรป หวางติโพสต์เสร็จ

จะแลรูปแรกม๊าย....




พอดีตอนค้นหาตอนแรก มันเป็นธัมบ์เนล...อ่านไม่ชัด...
โพสแล้วจึงเห็น  เดี๋ยวน้าหลวงแกอีชอบใจหลาว เลยเปลี่ยนใหม่..

[babor]

เสียงร้องขอชีวิตจิตหวาดหวั่น เสียงห้ำหั่นเข่นฆ่าน่าสยอง

เสียงซวบซวบคมดาบเชือดเลือดไหลนอง เสียงกรีดร้องสะท้านจิตสะกิดใจ

เสียงสัพเพสัตตาพาให้คิด ว่าชีวิตนี้มีค่ากว่าสิ่งไหน

อเวราอย่ามีเวรอย่ามีภัย ชีวิตใครใครก็หวงอย่าล่วงเกิน

ท่องสัพเพสัตตามาแต่ไหน ยังเข้าใจเนื้อแท้แค่ผิวเผิน

ยังฆ่าบ้างกินบ้างอย่างเพลิดเพลิน ยังใช้เงินซื้อชีวิตอนิจจา

สัตว์เกิดกายมาใช้กรรมที่ทำไว้ เป็นเป็ดไก่กุ้งปูเป็นหมูหมา

ตามเหตุต้นผลกรรมที่ทำมา มิใช่ฟ้าประทานไว้ให้คนกิน

มีปัญญาแต่ไหนจึงไม่คิด มองชีวิตกลับเห็นเป็นทรัพย์สิน

เสียงกรีดร้องก่อนตายใครได้ยิน น้ำตารินเมื่อถูกเชือดเลือดกระเซ็น

พูดว่าเขาเกิดมาเป็นอาหาร เขาลนลานหนีตายมีใครเห็น

เขาจนใจสู้ไม่ได้เถียงไม่เป็น ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าไม่ปรานี

มีพืชผักมากมายนับไม่หมด ทุกกลิ่นรสสดใสหลากหลายสี

ธรรมชาติจัดวางอย่างดิบดี สัตว์วิ่งหนีพืชเต็มใจให้กินมัน

เพราะเรากินเขาจึงฆ่าเอามาขาย เราสบายแต่สัตว์โลกต้องโศกศัลย์

ท่องสัพเพสัตตามาทุกวัน เมตตากันโปรดอย่าฆ่าและอย่ากิน

แต่งดีจังแฮะ กลอนนี้

เห็นครั้งแรก ที่โรงเจ. สิชล   มาเห็นอีกที ตอนรื้อโต๊ะครูนาง เห็นอยู่ในลิ้นชัก

ลูกเขือปีนี้ ได้กินผักกินหญ้ากันซักที  

นั่งให้แน็ง ๆ ไปเลย  ไหนว่าจะไม่แทรกแซงทางการเมืองแล้วไง