แรกเช้าขับรถเครื่องไปหลาดหาซื้อของให้พี่เข้มตามคำสั่ง....ฉาบถูกนายจับ.....
เวียนอยู่ทั่วหลาด..ขนาดรถเครื่องไม่มีที่จอดเลย...
ทั้งในหลาด นอกหลาด ข้างหลาด...
เวียนอีกรอบ หน้าร้านเจีย..มีที่จอดวุ๊ย...ติดกับแนวขาวเหลืองพอดีว่าง...
แล้วเลยไปเป็นแนวขาวเหลืองก็มีรถเครื่องจอดอยู่สี่ห้าคัน..
เสียบจอดปุ๊บ...มีน้องบ่าวคนนึงเดินถือหมวกอยู่ตรงนั้น...เดินตรงเข้ามา
บอก พี่ พี่ ตรงนี้จอดไม่ได้ นายจับ..พร้อมชี้...นั่นไงโดนโซ่ล๊อกเป็นพรวน..
(บ๋าวนี้คือ คนที่โดนจับรถล๊อกไว้แล้ว ไปไหนไม่ได้ เที่ยวเดินเวียนรถเองอยู่...
....ขอบใจมากเน๊อ...
)
หันไปแล สังเกตุแล อ่าว...รถที่จอดตรงขาวเหลืองมีโซ่คล้องอยู่นี่หว่า...
รีบถอยออกทันที..และนายกำลังเดินมาที่รถพอดีเช่นกัน..
วืด..รอดไปได้...
กะรถกระบะ รถยนต์ที่จอดตามหัวมุมซ้อนคันอยู่ ทำไมไม่ไปจับว๊า...
มาจ้องจับแต่รถเครื่อง....
ในหลาดที่บริเวณจอดรถเครื่อง ก็มีแม่ค้ามาวางของไว้เต็มเหม็ด...ไม่ไปไล่..
อ้ะ พี่เข้มที่รัก...
ผมหาได้เท่านี้แหละดีที่สุดเท่าที่หาได้แล้ว...
ไปเดินถามเล่มละเหมินสามมีม๊าย....แม่ค้าแลหน้า...
แล้วบอก.. ไม่มี
หากไม่ถูกใจ มันโลฯเกินรับได้ก็ขอโทษด้วยเน้อ....
