ย่องๆ เข้ามาแล กลัวอีถูกลูกหลง...
กลับมาได้เจอกันอีกครั้งหลังจากชีวิตได้ผ่านพ้นความตายมาอย่างฉิวเฉียด (พูดจริงๆ กินกับข้าวได้ )
ด้านบนนั้นคือโพสท์สุดท้ายของผมเมื่อ 9 ม.ค.54
หลังจากนั้นเวลาประมาณ 10 โมงกว่านิดๆ ผมถูกนำส่งห้องฉุกเฉิน ร.พ. ม.อ. (ที่รั้วติดกัน)
ด้วยอาการเจ็บแน่นบริเวณหน้าอก เจ็บราวไปถึงรักแร้ คอ และอ่อนเพลีย มีเหงือออก
จากที่ทำงานผมถึงห้องฉุกเฉิน ร.พ. ม.อ. ใช้เวลาประมาณ 10-15 นาที (เนื่องจากติดไฟแดงด้วย)
แพทย์/พยาบาล ได้สอบถามอาการ....เดี่ยวมาต่อ มาต่อครับ....
ถึงห้องฉุกเฉิน แพทย์/พยาบาลได้สอบถามอาการต่างๆ
พยาบาลได้ตรวจวัดความดัน ตรวจววัดคลื่นหัวใจ ให้ยาระงับความปวด และให้ยาอมใต้ลิ้น...ความปวดทุเลาลง
พักหนึ่งประมาณ 15 นาที แพทย์/พยาบาล แจ้งว่าผมป่วยด้วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน
จะต้องส่งไปฉีดสีเพื่อหาเส้นเลือดหัวใจที่ตีบตัน และทำบอลลูนขยายเส้นเลือดกับแพทย์โรคหัวใจ
หรืออาจต้องทำการผ่าตัดเพื่อทำ บายพาสเส้นเลือดหัวใจ หากไม่สามารถรักษาด้วยการทำบอลลูนได้
มีพยาบาลนำเอกสารมาให้เซ็นต์ (น่าจะเป็นเอกสารยินยอมให้ทำการรักษา)
และก็มีเจ้าหน้าที่ขออนุญาตโกนขนตรงนั้น.... เดี่ยวมาต่อ
