ญาติผู้ใหญ่..ที่นับถือมาก ๆ .....โทร.มาระบายอารมณ์เรื่องป้ายนั่น กับผม
ด่าโรงเรียนเบญจมฯ ให้ผมฟัง ด่า ผ.อ. ด่าครูในโรงเรียน ด่าผมด้วย
มิใย ผมจะอธิบาย พูดได้คำหนึ่งถูกสวน สองคำถูกสวน แล้วด่าจนหนำใจแก
ตอนนี้ ผมนั่งมือสั่นดิก ๆ ด้วยความเสียใจ น้อยใจ ....
ก็หวังแค่ว่า เมื่อแกหายโมโห แกคงนึกได้ ว่าได้ด่าอะไรผมไว้บ้าง
ต้องทำใจช่วงนี้ป้ายนั่นทำเอาคนอามรมณ์เดือดกันไปหมด
แล้วมาเหมาด่าว่าผมยังงั้นเหรอ.... ผมทำอะไรผิด
สามสี่สายที่โทร.มานี่ ไม่เปิดโอกาสให้ผมได้ตอบสักคำ อ้าปากโดน อ้าปากด่า
ตอนนี้ โจรเผาบ้านเผาเมือง มันไปเผากันอยู่ในรูหูผมวิ๊ง ๆ ๆ อยู่เนี่ย
อ้าว...ผมโทรไปคุยกับเตินแต่เช้า เห็นเสียงใส... ไม่อนาทรร้อนใจ
ไม่ใช่ม็อบอ้อย ม็อบมัน
ตอนนี้น้าฉ็องอยากให้จบมั้ย จบแบบน้าฉ็องไม่ต้องตอบคำถามใครอีก
ไปโพสต์ในเฟซบุคต๊ะ
เรียกร้องให้ทั่น รมช.เกษตร ทำอะไรสักอย่างเ้พื่อยุติเหตุการณ์ ที่อาจเป็นแก้วร้าวในอนาคต
ใครเห็นด้วยขอให้แชร์กันไปเรื่อยๆ ...
ทำต๊ะ รับรอง หลังจากนั้น ไม่ต้องตอบคำถามใครอีกเลย...
บางที บางสถานะ ทำให้พูดอะไรไม่ได้น่ะ เคยเป็นมั๊ยล่ะ
รู้ไหม ผมครองสถานะกี่สถานะ ที่เกี่ยวพันกับเรื่องนี้ มองผิดสถานะ ผิดมุม ภาพเปลี่ยนทันที...
ผมเป็นครูโรงเรียนนี้ ...... ซึ่งมันเป็นศิษย์เก่า
ผมเป็นศิษย์เก่า ....... ซึ่งมันเป็นศิษย์เก่ารุ่นเดียวกับผม
ผมสีอะไร และไม่สีอะไร .......ซึ่งมันก็อยู่ตรงกันข้ามกับผม
ถามว่า จะให้ผมพูดในสถานะอะไร
