บ่นเรื่องคนค้าขายเล็กๆ
ปกติผมชอบดื่มกาแฟสดมากแต่ดื่มแล้วมันดีดนอนไม่ค่อยหลับ กลางคืนต้องเอาเบียร์หรือเหล้ามาทำให้มึนๆก่อนแล้วค่อยนอน
ช่วงหลังเลยลองเปลี่ยนมาดื่มชานมเย็นดู ก็เข้าร้านกาแฟสดนั่นแหละแต่ไม่สั่งกาแฟหันมาสั่งชามนมเย็น อย่าง ร้านอเมซอนนี่ถึงแม้
กาแฟไม่ค่อยอร่อยแต่ชา....ใช้ได้
วันก่อนไปหาลูกค้าแถว ถ.ปูเจ้าสมิงพราย ขาออกว่าจะแวะปั๊มหรือห้างหาชานมกินดีกว่า เจอห้างบิ๊กซี เดินเข้าไปหาตามซุ้มเครื่องดื่ม
ที่คนมาเช่าขาย เจอร้านกาแฟสดแห่งหนึ่งมีเมนูชานมเย็มด้วย เลยสั่งแก้วนึง
ผมมองเขาชงไปด้วย อืม ใช้ผงชาอัดเข้าถ้วยชงของเครื่องชงกาแฟราคาแพง ชงด้วยเครื่องชงไอน้ำ ย้ำว่าเป็น เครื่องชงไอน้ำ ไม่ใช่ใช้ถุงผ้าแบบชาโบราณตามปกติ
อืม...ผ่านใช้ได้.......แต่
พอได้ชาที่ผ่านการชงมาแล้วขั้นตอนต่อไปแทนที่จะเอามาชงกะนมข้นหวาน น้ำตาล...ม้ายเลย....ชาด ตักคอฟฟี่เมทเทลงไป ตักน้ำตาลเทลงไป
กวนๆๆๆ เทใส่แก้วน้ำแข็ง พอผมเห็นแบบนั้น หวิบคาด...ถามขึ้นทันที.....ทำไมชงชากะคอฟฟี่เมท ทำไมไม่ใช้นมข้นหวาน
แม่ค้าบอกที่นีไม่ใช้ นมข้นหวานค่ะ ผมสวนไป แล้วมันจะอร่อยอะไร แต่ผมก็รับมากินแบบหวิบๆ
ชาด รสชาดเหมือนกินแป้งลายน้ำ ยังรู้สึกเป็นผงๆอยู่ตามลิ้น ตามพุ้งแก้มเหลย
เนี่ยถึงอยากจะบ่นว่า คนค้าขายของกินของใช้เครื่องดื่มน่ะ อย่าดูถูกคนกินให้มันมากนัก อุตสาห์ลงทุนมาเช่าที่ห้างเปิดซุ้มขาย ชา กาแฟ แล้วก็ทำให้มันดีๆหน่อยแก้วนึงไม่ใช่ถูกๆ
ค่าเช่าห้างไม่ใช่ถูกๆ ทำไม่ดี ไม่อร่อย มันจะขายดีได้ไง ดูถูกคนกินด้วย คนที่ยอมจ่ายค่า ชาแก้วละ 35 บาท กาแฟแก้วละ 35-40-45-50-60 บาท มันคงไม่ใช่คน
ทำงานลำบากยากแค้นมากนักหนาหรอกถึงจะพอมากินของกินเล่นแบบนี้ได้
เพราะฉนั้นเท่ากับคุณเลือกกลุ่ม เลือกคนกลุ่มลูกค้าแล้ว เลือกสถานที่แล้ว ถ้าทำให้เขาผิดหวัง มันจะเป็นยังไง
