มาตะ ยินดีต้อนรับ
ปล.ผมทำกรงขังหมาไว้แล้ว มาได้
ขอบคุณล่วงหน้าครับน้าดุลย์แล้วค่อย ว.๑๓ ไปครับ ว่าแต่ ตรง ปล. นี่ไม่ได้หมายความว่า ผมกรงหมาให้ผมนอนนะครับ
... โชคดีร่ำรวย
กลัวมันอีขบแขกนิ
ถ้าปกติไม่มีอะไรมายั่วอารมณ์ไอ้แก้วมันก็อยู่เฉยๆ ไม่แสดงอาการดุออกมา แต่มันจะโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเลยทีเดียวเนื่องจากมีหมาหน้าบ้านชื่อไอ้สม
ที่มันชอบออกมาเพ่นพ่านในซอย มันไม่ออกมาเปล่า มันเที่ยวท้าทายหมาในบ้านหลังโน้นหลังนี้ด้วยการตามไปท้ารบเขาถึงริมรั้วดังลั่น
หลังถัดจากผมไปก็มีบางแก้วชื่อไอ้สิงโตแต่เจ้าของหัดเลี้ยงปล่อยนอกบ้านมาตั้งแต่เล็กมันเลยออกมาได้ไม่ดุมาก แต่ปกติเจ้าของก็ขังมันไว้ในบ้าน
ไอ้สิงโตมันอยู่กันสองตัวในบ้านอีกตัวสีดำชื่อไอ้ไทเกอร์ๆ คือลูกของไอ้แก้วกะนังจูดี้หมาบ้านผมนี่แหละ
ไอ้สมหมาหน้าบ้านที่เจ้าของไม่ค่อยดูแลออกมาเมื่อไหร่ก็ไปเห่าท้าไอ้สิงโตบ้าง แวะมาหน้าบ้านผมเยี่ยวรดหน้าบ้านและเห่าท้าทายกะไอ้แก้วบ้าง
ตรงนี้แหละที่ไอ้แก้วโมโหแทบคลั่งเพราะในวงนักเลงหมา การเยี่ยวรดหน้าบ้านกันถือว่าถูกท้าทายศักดิ์ศรีอย่างแรงมันดุ มันเห่าโผล่หัวไปทางลูกกรงรั้ว
จะกัดไอ้สมให้ได้ ไอ้สมก็เหมือนรู้ว่าหมาในรั้วทำอะไรมันไม่ได้มันเลยเอาใหญ่ยั่วโมโหจนบางทีผมนึกอยากปล่อยไอ้แก้วออกไปขย้ำคอมันซักที
ถ้าไอ้แก้วหลุดออกไปไอ้สมตายแน่เพราะไอ้แก้วใหญ่กว่าราวสองเท่าตัว น้ำหนักก็ราวสองเท่าเช่นกัน
แต่ไม่ใช่ว่าไอ้สมจะไม่เคยโดน ครั้งหนึ่งมันมาเห่าท้าทายไอ้แก้วแบบนี้แหละ ไอ้แก้วก็โมโหแทบคลั่งเช่นเคยแต่มันก็โผล่ออกไปตอบโต้ได้แค่หัว
ชะรอยไอ้สมจะเหลิงว่าใครทำอะไรไม่ได้ มันเลยมายืนเห่าเสียประชิดริมรั้ว ไอ้แก้วได้ที งับหมับเข้าให้ที่ปากไอ้สมเลยครับ คือทั้งปากยาวๆของไอ้สม
ทั้งบนและล่างอยู่อุ้งปากของไอ้แก้วๆไม่ปล่อยงับติดอยู่แบบนั้นแหละ ไอ้นั่นแหกปากซะจนเจ้าของมันทนไม่ไหว มาดึงตัวมันออกไป
แต่ไอ้สันดานสมมันไม่เคยเข็ดหลาบมันก็ยังไม่เลิกนิสสัยท้าทาชาวบ้านเขาอีก จนช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาบ้านไอ้สิงโตเขาไม่อยู่ขังไอ้สิงโตกะไอ้ไทเกอร์ไว้ในรั้ว
แต่มันหลุดมาอีท่าไหนก็ไม่ทราบเพ่นพ่านอยู่ในซอยข้างนอก แต่ไม่มีปัญหากะคนหรอก มันไม่ดุกะคน แต่มันมีความแค้นฝังหุ่นกะไอ้สมเช่นกัน มันมายืนเฝ้า
หน้าบ้านไอ้สมเลยครับวนเวียนไม่ไปไหน ไอ้สมปกติก็ชอบออกนอกบ้านอยู่แล้ว เจอโจทย์เก่าที่เคยไปท้ารบเขาไว้เยอะซิครับ หลุดออกมาเป็นกัดๆ
ในคืนนั้นผมได้ยินไอ้สิงโตก็กัดไอ้สมดังลั่นซอย จนพี่หน้าบ้านอีกหลังทนไม่ไหวต้องออกมาสาดน้ำช่วย เช้าขึ้นมาผมถามแกๆบอกว่าไอ้สมโดนหนักถ้าไม่ช่วย
ต้องโดนไอ้สิงโตกัดตาย ผมเห็นอาการไอ้สมที่หลบไปเลียแผลในบ้าน เหวอะหวะครับ ปากบวมเป็นครุฑ อยู่หลายวัน พอแผลหายเห็นรอยแผลที่ขนไม่ขึ้น
เป็นทางยาวเลย หลังๆไอ้สมแหยงๆ ไม่กล้าซ่าสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังมีบางครั้งอดไม่ได้ ยังมาแหย่ๆอีก
ขนาดเห็นตัวมันในบ้านไอ้แก้วก็ยังทนไม่ได้โมโหปรี๊ดขึ้นทันที ยิ่งเดินผ่านหน้าบ้านล่ะก็ไอ้แก้วต้องปราดออกไปเห่าตะกายรั้วทุกครั้ง
