เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[Pandanus]

รู้ซะที ว่าทำไมน้าซับกะตากวาง ถึงคบกันได้   

รู้เหมือนกันว่าทำไมท่านพี่ถึงคุยกะน้าซับรู้เรื่อง 

ตรูพหูสูติเฟ้ย  ได้ยินเสียงไก่ ไม่ต้องเห็นตัว ตรูบอกได้เลยว่าตัวผู้รึตัวเมีย นับประสาอะไรกะภาษาท่าชนะ

[soveat ชุมไพร]

รู้ซะที ว่าทำไมน้าซับกะตากวาง ถึงคบกันได้   

รู้เหมือนกันว่าทำไมท่านพี่ถึงคุยกะน้าซับรู้เรื่อง 

ตรูพหูสูติเฟ้ย  ได้ยินเสียงไก่ ไม่ต้องเห็นตัว ตรูบอกได้เลยว่าตัวผู้รึตัวเมีย นับประสาอะไรกะภาษาท่าชนะ

อาการหนักกว่าพี่ซับอีก

[Pandanus]

รู้ซะที ว่าทำไมน้าซับกะตากวาง ถึงคบกันได้   

รู้เหมือนกันว่าทำไมท่านพี่ถึงคุยกะน้าซับรู้เรื่อง 

ตรูพหูสูติเฟ้ย  ได้ยินเสียงไก่ ไม่ต้องเห็นตัว ตรูบอกได้เลยว่าตัวผู้รึตัวเมีย นับประสาอะไรกะภาษาท่าชนะ

อาการหนักกว่าพี่ซับอีก

ตรูแปดสิบ น้าซับ เก้าสิบกว่า  ส่วนใครล่ะ ที่หนักร่วมร้อยกิโล

ถามหน่อย ยังงี้ ใครหนักที่สุด

[soveat ชุมไพร]

รู้ซะที ว่าทำไมน้าซับกะตากวาง ถึงคบกันได้  

รู้เหมือนกันว่าทำไมท่านพี่ถึงคุยกะน้าซับรู้เรื่อง  

ตรูพหูสูติเฟ้ย  ได้ยินเสียงไก่ ไม่ต้องเห็นตัว ตรูบอกได้เลยว่าตัวผู้รึตัวเมีย นับประสาอะไรกะภาษาท่าชนะ

อาการหนักกว่าพี่ซับอีก

ตรูแปดสิบ น้าซับ เก้าสิบกว่า  ส่วนใครล่ะ ที่หนักร่วมร้อยกิโล

ถามหน่อย ยังงี้ ใครหนักที่สุด

เทียบเป็นดัชนีมวลกายมาเด่ะ ผม97

[Southlander]

รู้ซะที ว่าทำไมน้าซับกะตากวาง ถึงคบกันได้   

รู้เหมือนกันว่าทำไมท่านพี่ถึงคุยกะน้าซับรู้เรื่อง 

ตรูพหูสูติเฟ้ย  ได้ยินเสียงไก่ ไม่ต้องเห็นตัว ตรูบอกได้เลยว่าตัวผู้รึตัวเมีย นับประสาอะไรกะภาษาท่าชนะ

อาการหนักกว่าพี่ซับอีก

ตรูแปดสิบ น้าซับ เก้าสิบกว่า  ส่วนใครล่ะ ที่หนักร่วมร้อยกิโล

ถามหน่อย ยังงี้ ใครหนักที่สุด

น้าซับครับ หนักที่สุด


น่าหนักใจที่สุด คนอื่น เขาเป็นฝั่งเป็นฝากันหมดแล้ว

[lex]

25511

[lex]

เนือยๆ...ไก่หมาอยู่ไหนว่ะ 

[Southlander]

นอนแระ

[Pandanus]

เนือยๆ...ไก่หมาอยู่ไหนว่ะ 

เพ็ดดีกรีอยู่ใต้ไดแน่ะ

[lex]

เนือยๆ...ไก่หมาอยู่ไหนว่ะ 

เพ็ดดีกรีอยู่ใต้ไดแน่ะ

บ๊ะ...กินเพ็ดดีกรีเลย  อย่าลืมใส่น้ำให้มรันพองๆก่อนงั่น 

[lex]

นอนแระ 

[Pandanus]

สมัยอยู่ยะลา อยู่บ้านเช่าแถวป่ายาง ชุมทั้งโจรทั้งยาเสพย์ติด  แต่พวกเราก็เดนพอ ๆ กัน ก็เลยอยู่ได้

"ราบิน" หนุ่มเหน้าจากกุนุงจอนอง เบตง หนุ่มผู้ผิวดำแดง ผอม สูง ผมหยิก มาพลอยอยู่กับพวกเราด้วย โดยเราให้อยู่ฟรี ไม่ต้องหารค่าเช่า

ด้วยว่า ราบินหนุ่ม ไม่เคยมีเงินจากทางบ้านมาเลย

ราบินหุงข้าว ล้างจาน เตรียมทุกอย่างไว้พร้อม รอพวกเราคนใดคนหนึ่งกลับมา เพื่อจะเอาเงินไปซื้อแกงที่แยกคุรุ

ราบินเล่าว่า เขาเป็นลูกเลี้ยงของคนดังคนหนึ่ง แต่แสดงตัวไม่ได้ เพราะแม่เป็นเมียน้อยเขา ตัวเองเป็นลูกติดจากสามีเก่าก็เลยต้องแอบ ๆ

ตอนนี้ แม่ก็ไปอยู่มาเลย์ ไม่มีเงินส่งเขาเรียน (ราบินเรียนราชภัฏ เอกพัฒนาชุมชน เข้ามาโดยโควต้านักกีฬาตะกร้อ ไม่ต้องเสียค่าเทอม กรมพละจัดให้)

ราบินเป็นคนซื้อ ติดจะบื้อ ๆ ด้วยซ้ำ แต่ราบินก็มีฝัน ฝันเล็ก ๆ ว่าจะมีคนรักสักคน

 สาว ๆ จะชอบหยอกราบินมาก โดยหารู้ไม่ว่า ราบินเก็บคำหยอกเอินของสาว ๆ มาคิดเป็นจริงเป็นจังทุกครั้ง

ราบินจึงอกหักประมาณ ห้า หรือหกครั้งต่อสัปดาห์

[Pandanus]

...............

เรื่องมันเกิดขึ้น เพราะนังเฟิร์น เพื่อนร่วมห้องของผม มาหยอกราบินว่า หล่อ เสียแต่ผอมกะหร่องไปหน่อย

ถ้าล่ำ ๆ บึก ๆ กว่านี้นะ จะมาขอให้ราบินเป็นผัวเลย.......!!!

นังเฟิร์น มันอ้อร้อก็จริง แต่ต้องยอมรับอย่าง ว่ามันสวยจัด หุ่นดินระเบิด เอวคอด อกตู้มจนกระดุมเสื้อแทบขาด นุ่งกระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ โชว์ปลีขาปานหยวก

ผมสีทองดัดหยิก (ตอนปีหนึ่ง นังนี่เคยเป็นเหาด้วย จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ฮาแตกกันพักใหญ่) ปากแดงแป๊ด และหน้า ไม่เคยขาดรองพื้น



นังเฟิร์นมันเรียนห้องเดียวกะผม อีนี่ มีดีแค่สวยกับอ้อร้อไปวัน ๆ เท่านั้น เรียนเอาตัวรอดไม่ค่อยได้

ก็เลยต้องเทียวไปเทียวมาขอให้ผมเขียนโปรแกรมให้ ขอให้ไอ้นุ เพื่อนอีกคนทำรายงานให้ มาทุกครั้ง นังนี่ต้องหยอกราบิน....

พวกเราล้วนรู้ทันมารยานังนี่กันหมด แต่เพราะเป็นเพื่อนกัน ก็เลยยังคบหาช่วยเหลือกัน

ราบินอาการหนักขึ้นทุกวัน พยายามวาดรูปนังเฟิร์นลงปกสมุด (พวกเราแอบเอามาดู แล้วลงความเห็นว่า มันวาดนังเฟิร์นเหมือนหมาพุดเดิ้ลมากกว่าคน)

ประเด็นหนึ่ง....คือราบินเป็นคนผอม... ราบินบอกว่า น้องเฟิร์นไม่ชอบคนผอม ราบินอยากมีหุ่นล่ำ ๆ

(นังเฟิร์นมันพลาดไปอย่าง ว่า ผอม ๆ แต่สูงเกือบร้อยแปดสิบ แถมตูดปอดเป็นถั่วลีบอย่างราบิน มีดีบางอย่างที่นั่งเฟิร์นไม่มีวันหาที่ไหนได้)

[Pandanus]

..............

ผ่านไปเป็นเทอม นังเฟิร์นยังเทียวไปเทียวมากับพวกเราอยู่ และยังหยอกราบิน ซึ่งอาการหนักขึ้นทุกวัน

ก่อนปิดเทอม นังเฟิร์นบอกราบินต่อหน้าพวกเรา ว่า ถ้าเปิดเทอม ราบินล่ำบึกขึ้นกว่านี้สักหน่อยเดียว หล่อนจะยอมเป็นเมียราบิน....

เอาล่ะวา...พูดเสร็จก็ไป...พวกตรูก็ซวยสิ

ราบินเซ้าซี้พวกเรา มียาดีที่ไหนบ้าง มีวิธีอะไรบ้าง ที่ทำให้เขาล่ำบึกขึ้นมา แล้วเขาจะได้เมีย ซึ่งงามปานนางฟ้า

จนสุดท้าย ไอ้นุ ก็บอกให้มันไปถ่ายพยาธิออกซะก่อน เพราะพยาธิมันแย่งกินอาหารของราบิน

ราบินถามหาวิธีถ่ายพยาธิ ไอ้นุโบ้ยมาทางผม "มึงไปถามรอเซะดูย่ะ...."

[Pandanus]

"แบรอเซะ".....ราบินแก่กว่าผมไม่ต่ำกว่าสามปี เพราะที่บ้านแจ้งเกิดช้า แต่ด้วยนิสัยนอบน้อม ราบินเรีบกพวกเราว่า"แบ"ทุกคำ

"กูไม่รู้โว๊ย.."

"นะแบนะ....ราบินรักน้องเฟิร์น ราบินอยากมีเมีย"

"มึงก็ปล้ำซีวะ กูว่าอีเฟิร์นไม่มีทางขัดขืนมึงหรอก ยิ่งพอมึงถอดกางเกงเมื่อไหร่ อีเฟิร์นจะอ่อนระทวยแทบเท้ามึงเลย"

"แบอย่ามาว่าน้องเฟิร์นแบบนั้นนะ น้องเฟิร์นเป็นผู้หญิง มีแต่เสีย.........."

กับอะไรอีกหลายคำ ที่ราบินลุแก่โทษะต่อว่าผมกับไอ้นุ  ราบินพูดจนผมฉิว....

"โอ.เค้...ราบิน งั้นแบจะบอก

ราบินเอายาเบื่อหนูที่เหลือวันก่อน มาผสมเกลือกับน้ำมันพืช ให้เกลือมากกว่ายาเบื่อหนูรวมกับน้ำมันพืช แล้วหย่อนลงคอกลืนเลย สักครึ่งช้อนพอ"

"อ้าว...พยาธิตาย ราบินก็ตายด้วยสิแบ หนูยังตายเลยนะ"

"ไอ้บ้า หนูตัวเล็กนิดเดียว แถมตอนกินยาเบื่อ หนูมันไม่ได้กินเกลือกับน้ำมันพืชไปลดฤทธิ์ยานะเว้ย" ไอ้นุย้ำมาอีกที

คราวนี้ราบินนิ่งเงียบ

พวกเราก็ออกไป "มาแกแต" กันตามปรกติ และราบิน ก็ไม่ได้ออกไปด้วยตามปรกติ

พวกเราก็แค่โมโห ที่ราบินมันออกมาปกป้องนังเฟิร์นเสียจนขนาดต่อว่าพวกเรา ซึ่งราบินไม่เคยทำ

แต่พอพวกเรานังกินน้ำชาสักพัก ก็หายโมโห แล้วก็คิดได้ ว่าพวกเราทำบ้าอะไรลงไป....

....และราบินจอมฟุ้งซ่าน กำลังอยู่บ้านคนเดียว.......!!