พรุ่งนี้จะโทรไปคุยกะเจ้าของครับ..
พระแสงตอนมืดๆ วังเวงไม๊
สองทุ่มในหลาด ยังแต่หนู...
บ้านผมอยู่ห่างหลาดมา 25 โล...
สุขสงบอย่างยิ่ง
แบบนั้นบ้านผมเขาเรียก วังเวง ครับ
คิดถึงชิวีตแบบนี้ครับ
ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง ดำรงอาชีพเป็นโปรแกรมเมอร์ เขียนพวกจาวา พวกแอพฯในเครื่องปาล์มมั่งอะไรมั่ง
แต่ใช้ชีวิตอยู่ในป่าเขา ที่ไฟฟ้าเข้าไม่ถึง ใช้ไดร์ชาร์จรถยนต์ปั่นด้วยน้ำจากคลองข้างกระท่อมเป็นเครื่องกำเหนิดไฟฟ้า
หุงหาอาหารกินเอง ไม่มีเมียจนอายุจะสี่สิบแล้ว ฝีมือเขียนโปรแกรมหาตัวจับยาก
ติดต่อโลกภายนอกด้วยจานดาวเทียม กับรถวิบากร้าย ๆ หนึ่งคัน
ใคร ๆ ว่าเขา "หลุดโลก" (เป็นอาการปรกติของคนวงการนี้) บ้างก็ว่าเขาบ้า....
แต่เจอกันครั้งหลังสุดเมื่อหลายปีก่อน ก็เห็นเขามีความสุขดี มีข่าวคราวโผล่มาวอมแวมในหน้าเฟสบุ๊กพอให้เพื่อนรู้ว่ายังไม่ตาย
วันดีคืนดี ผมว่าจะลองขอพิกัดจีพีเอส แล้วเดินตัดป่าผ่าลูกเขาไปเยี่ยมมันสักที ไปพลอยพักกับมันสักสองสามวัน
อยู่พิปูนแถบห้วยน้ำแดงนี่เอง ผมเคยเดินป่าข้ามไปบ่อย ๆ แต่ไม่รู้พิกัดที่อยู่
