วุ้ย....หนกขู คนเมาฉาวหน้าโรงจัง
อีจุ๊นำมาหลายงานแล้ว หล่อนต้องแสดงความเหนือชั้นกว่า เพราะหล่อนรู้ว่า อีจุ๊สายป่านไม่ได้ยาวมาก
หากหล่อนเกทับอีกสักสี่แสน ก็เท่ากับตอกตะปูปิดฝาโลงเลย
หล่อนสนใจไอติมผัด....ศึกษาดูลู่ทาง ว่า เฟรนด์ไชน์เขาเปิดให้อำเภอละหนึ่งเจ้าเท่านั้น....
เตาผัด สองแสน เฟรนด์ไชน์สามหมื่นต่อปี วัสดุสิ้นเปลืองเบิกที่เขา หากไม่นับต้นทุนถาวรอย่างเตา...กำไรก็สามสี่ร้อยเปอร์เซ็นต์
...............
หล่อนทำสัญญากับไอซ์มาเนีย โดยยังไม่รู้ว่า ใครจะเป็นคนทำ
แล้วส้มพิษลูกหนึ่งก็หล่นปุ..ตรงหน้า..... ไอ้บอลทะเลาะกับร้านเดิม แล้วโดนไล่ออก เรื่องอะไรไม่ได้ถาม
หล่อนคว้าส้มพิษมาใส่จาน....ไปรับ ไปส่ง เพราะไอ้บอลมันเช่าพักในเมืองกะอีอ้อม รถฟีโน่มันก็ให้อีอ้อมใช้
เปิดกิจการใหม่ ๆ ลูกค้าได้สักไหน ๆ ปิดร้าน นับ ๆ เงินได้คืนละร่วม ๆ หมื่น
หล่อนยิ้มร่าเลย วันชื่นคืนสุขมาถึงแล้ว อีจุ๊แพ้หล่อนราบคาบ......
