เหมือนตำรวจแหละครับ พนันกันก็ได้ ลุงดุลย์โทร.ไปถามหมวดเลยว่า รู้จักจ่านวยขาเฉไหม
จ่านวยอยู่พรหมคีรี หมวดแกอยู่สิชลฝั่งโน้น
พี่ใภ้เล่าให้ฟังสมัยอยํ่พรหมคีรีมันขัดแย้งกับสารวัตรที่เป็นคนมาจากที่อื่น...ต้องการให้มันหารายได้ในพื้นที่ส่งนาย
พี่บอกมันจะทำได้ไงมันอยู่นั่น แต่งงานมีมียคนที่นั่นมานานล้วจนแทบคุ้นหน้าคนทั้งอำเภอเรืองนี้มันคุมแค้นอยู่นาน
จนถึงวันระเบิด มันขึ้นโรงพัก นาทีนั้นมันบอกว่าเอาแน่ไม่คิดอะไรแล้ว มันชักปืนกะยิงสารวัตรปิดบัญชีเลย
ปรากฎว่ามีจ่าแก่ๆ คนหนึ่งตะครุบทันแล้วบกว่า...ไอ้น้อง...ไม่ต้องอ็งยังหนุมอนาคตไกล เปรตๆพันนี้ พี่ทำเอง
ว่าแล้วก็ชกปืนกะเล่นสารวัตรแทน ตกลงกลายเป็นว่า พี่ต้องช่วยกันมัดจ่าคนนี้แทน
ส่วนสารวัตรอยู่ไม่ได้ครับ รีบตาลีาลานขับรถหนีออกจากโรงพักด้วยความรีบ ไปชนกะสิบล้อเจ็บอีก
อยู่ทางนี้พี่มันไม่หายแค้นจัดการ นกกรงหัวจุกสารวัตรมีกี่ตัว ไก่แจ้มีกี่ตัว มันจับควัดหัวหมด
ผมว่ามันต้องเป็นคนที่ ใช้ได้ ถ้าลองขนาดคิดจะทำอะไรแบบนั้นแล้วมีคนเต็มใจทำแทนได้
มันเป็นมือปราบมาตลอดได้รางวัลดีเด่นด้วย
ตำรวจทั้งโรงพักคงรู้จักหมดแหละ จ่านวยก็เห็นว่ารู้จัก
