ก็คงตอนที่เริ่มปลงได้แล้ว ว่า หญิงมันมีข้อเสียทุกคน
เชื่อมะ น้าเบิ้ม พระเจ้าท่านยุติธรรมต่อมนุษย์โลกพอควรนะ
คนไหนสวย แล้วก็ฉลาด มักจะไม่มีคุณธรรมล้ำเลิศ
คนไหนรวย ฉลาด มักจะขี้เหร่
คนไหนสวย คุณธรรมดี มักจะจน และโง่
คนไหน คุณธรรมดีเยี่ยม สวยมาก รวย ฉลาด มันไม่เอาเราทำผัว
ฯลฯ
จริง ๆ นะ มองข้ามข้อเสียซะก็จะได้เมียทันที
อย่างเราซื้อผลไม้มาไง สมมุติซื้อกล้วย เราไม่มาสนใจเปลือกกล้วยหรอก ปอกกินเนื้อ เปลือกทิ้ง ไม่เสียดาย
หรือเป็นน่องไก่ มันไม่มีเปลือกเหมือนกล้วย แต่มันมีกระดูกชิ้นเบ้อเริ่ม เราก็เลือกกินแต่เนื้อ กระดูกทิ้ง ไม่เสียดาย
หรือถ้าเป็นอ้อย เปลือกนอกกินไม่ได้ เนื้อมันก็กินไม่ได้ ไอ้ที่กินได้ คือน้ำที่อยู่ในเนื้อมันต่างหาก เปลือกทิ้ง ชานก็ทิ้ง
ว่าแต่ อย่างน้าเบิ้มคงไม่เคยตัดอ้อยทั้งลำมากินหรอกมั๊ง
เมียก็เหมือนกันแหละน้าเบิ้ม
อย่างผมไง หน้าไม่หล่อ อ้วน เตี้ย ข้อสั้นม่อต้อ ดำ ปากหมา ยังเสือกมีจนแถมมาอีก
ผมกะแล้ว ว่ายังไง ๆ นุ๊ก สุทธิดา มันคงไม่เอาผมทำผัวแน่แล้ว เจอใครที่มันยอมรับผมได้ ผมต้องรีบคว้าไว้ก่อน
พอดีไปเจอสาวนี้เข้า ถูกความจำเป็นบังคับให้มาทำงานต่างบ้านต่างเมือง ก็เลยจีบ
สาวนี้ ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยถูกใครจีบ โตเป็นสาวมาแบบขาด ๆ เกิน ๆ พอถูกผู้ชายจีบ เลยสตั๊นไปพักใหญ่
จังหวะนั้น ผมก็จัดการพาผู้ใหญ่สู่ขอ รวบรัดแต่ง จนได้ลูกคนนึงอายุ ๗ ขวบแล้ว
ไม่รู้ป่านนี้ หายสตั๊นแล้วยัง
ตอนแต่งงานกันแล้ว ผมเป็นที่พึ่งเดียวของเธอนะ กำอนาคตของเธอและลูกไว้ในมือ
เธอก็มีน้อยเนื้อต่ำใจ ประมาณว่า ฐานะทางบ้านของเธอด้อยกว่า ความสามารถน้อยกว่า อาชีพการงานก็ด้อยกว่า
ผมก็ปลอบไปตามเรื่อง แล้วแนะให้เธอเบนเข็มอนาคต
พาไปเรียนวิชาครูเพิ่ม บังคับให้มุมานะอ่านหนังสือสอบ พาไปตระเวณสมัครสอบหลายครั้ง
พอสอบได้ เป็นครู เกมส์พลิกเหมือนดาราหนังเอ็กซ์เปลี่ยนท่าเลย
ไอ้เถือกอยู่ที่เดิม แต่ดันกระจอกลงซะงั้น
หาปลาในตมก็จะได้ปลาไหล หาปลาน้ำใสก็จะได้ตะเพียน...
หาเมียตามผับ ตามแหล่งอโคจร หาตอนเมา ก็จะได้แบบเมา ๆ มาแหละ
หาในเมือง จะได้สาวที่รู้งาน ทันคน ใช้เทคโนโลยีเป็น ในขณะเดียวกันก็มีเหลี่ยมมีคมเป็นอาวุธด้วย
หาในป่า จะได้สาวเงอะงะ น่ารำคาญ ไอ้โน่นไม่เป็น อันนี้ไม่กล้า ปล่อยให้อยู่บ้านคนเดียว ไม่ทันคน โจรมาหลอกเอาของไปหมดบ้าน
แต่หล่อนยังซื่อ ยังเฟรช
