ภาคกลางคืน...
หลังจากที่ผมเคลียร์เรื่องความเรียบร้อยของห้องพัก
ด้วยความช่วยเหลือของพี่นายช่างส่วนนึง..
(พามาโม้ให้คนฟังซะทั่วเกาะ ถึงความเก่งกาจของตัวเอง
)
ก็เข้ามาร่วมโต๊ะบริโภคอาหารร่วมกันกับสมาชิก..ซึ่งได้ล่วงหน้ากันไปแล้ว...
ใครไม่ถนัดก็คอยยืนแล รอการร้องขอความช่วยเหลือ....
และบางคนก็อยากรู้อยากเห็น...
คุณครูกิ๊บ แม่แรงใหญ่ในเรื่องอาหาร...
คอยดูแลและบริการให้อย่างไม่ขาดหาย...
ปลาหมึกมีแค่นี้... ดูไม่เยอะ...
แต่กินกันไม่หมดครับ...ได้เป็นอาหารมื้อเช้าของวันถัดมาอีกมื้อ...
พึ่งเริ่มไปได้ไม่เท่าไหร่...โต๊ะยังว่าง ๆ อยู่...
น้องเจี๊ยบ ผบ.น้ากวาง....
พอเห็นผมมา....บริการตักข้าวราดด้วยหอยแกะ พร้อมเสิร์ฟน้ำให้ผมทันที...
ขอบใจมากจ้า..
หมึกที่ย่างเรียบร้อยแล้ว...
ย่างพอแห้ง ผิวโดนไฟหอม ๆ ...
เนื้อไม่เหนียว หนุบ ๆ หวาน ๆ จากเนื้อปลาหมึกเอง..
เทียบกับมือน้ากวาง..
หอยมุก หอยนก...และ....
แกะใส่โคมมาให้เรียบร้อยแล้ว...สะดวกแก่การกินยิ่งนัก....
หอยนุ่ม ๆ มัน ๆ จิ้มกะน้ำจิ้มรสเด็ด....ฮาย....ที่บ้านไม่มีแบบนี้....
ปลาหมึกหอมเนื้อหนา ๆ ..... ไม่เหนียว ไม่คาว แบบที่ซื้อจากตลาดและตามร้านอาหารทั่วไป
อ๊ากซ์ซ์ซ์.....ปลาหมึกหนีบ....
เวลาผ่านไป ครบทีม แตกเลือดพลั่ก ๆ ...
หน้าตาแต่ละคนไม่มีอารมณ์คุย เสียเวลาแหลง...กินก่อน กินกันแบบไม่เคยเจอ...
ห้องพักที่ตั้งอยู่บริเวณโต๊ะอาหาร...
แหล่มใช้ได้...ด้วยเพาเวอร์ของน้าเขียวและครูกิ๊ฟ
ทำให้ได้ราคาลดแบบพิเศษสุด...
หอยชักตรีน...
หอม ๆ หนุบ ๆ แถมเนื้อยังหวานแบบไม่เคยกินมาก่อน...
แต่เสียดายนิดนึง ที่มีทรายปนอยู่ใน...เนื่องจากได้มาจากเลก็พามาทำกินเลย
ไม่มีเวลาแช่ไว้ให้มันคายทรายออกซะก่อน...
ปูม้าเนื้อแน่นเต็มฝักเต็มตัว...
เนื้อหวานหอมแบบปู ๆ ...
เนื้อแน่นเป็นก้อน เป็นลิ่ม
ใช้ปากเม้มดูดไม่ได้ ต้องใช้ฟันกัด...เพราะเนื้อยังเหนียวหนุบ ไม่ยุ่ย..
น้องนุ้ยบอกว่าตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยกินปูไอไหร๋หรอยเท่านี้...
ใช่ซี๊... สามีสุดที่รักคอยแกะ คอยป้อนให้หนิ...
เหล้าเทพกลายเป็นเครื่องประดับไปเลย....ยังไม่มีอารมณ์กิน...
ว่าแล้วก้าทำหล่อซะหน่อย...
หล่อตายล่ะ..
ตายังแวววิ๊งอยู่เลย...
