วันนี้ลุงเข้มไปไหน...
คุณวลีไม่บาย ขรี้แตกครับ นอน รพ. กุงเต้บ ตั้งแต่แรกวา..
ป่านนี้พี่เข้มคงนอนเฝ้าไข้ใกล้เตียงอยู่
น่าว่าสายตาคงสาดส่ายหานางยาบาลสวยๆ เป็นอาหารตา
ได้แค่มอง กินไม่ได้ ดมก่าไม่ได้ แต่ก่ามีฟามสุข... 
ความสุขมีอยู่ทุกที่ทุกเวลา.... แม้บนความทุกข์ อยู่ที่ใจจะไขว่คว้ามา..
เคยพา ผบ.ไปกินอาการที่ตาชั่งอิสานหัวสะพานหาดใหญ่ใน...
ระหว่างไปร้าน บนพื้นทางเท้าขอบสะพาน..มีพ่อ แม่ ลูกเล็ก ๆ อีกสองคน จอดมอไซค์อยู่
ข้างตัวของคุณพ่อที่นั่งอยู่กับพื้น มีถุงใส่เบียร์ลีโออยู่สองขวด...นั่งจิบเบียร์พลาง
เมียนั่งข้าง ๆ พูดคุยกันเรื่อย ๆ ดูลูกสองคนเล่นกันอยู่ตรงนั้นใกล้
หน้าตาของพ่อและแม่ผ่อนคลายและมีความสุข...
ส่วนเราสองคนไปนั่งกินที่ร้าน มีพนักงานบริการ อาหารอร่อย ๆ ... สะดวกสบาย
หลังจากเช็คบิลออกจากร้าน...ขับรถผ่าน..เห็นครอบครัวนั้นยังอยู่ที่เดิม...
เบียร์สองขวดนั้นหมดแล้ว...(ขวดนอนตะแคงอยู่ในถุงก๊อบแก๊บ)
ใบหน้าพ่อแม่ก็ยังมีรอยยิ้มแต้ม...ลูกก็ยังเล่นยุกยิกสนุกอยู่เช่นเดิม...
ทั้งผมและเมีย... เทียบกับ ครอบครัวเล็ก ๆ ครอบครัวนั้น...
ดื่มกินกันอยู่กันคนละสถานที่...คนละแบบ แต่ความสุขที่ได้ ไม่ต่างกันซักเท่าไหร่....
