มันเป็นความชอบนะครับพี่ แอลเอ็น ๑๐๖ คือรถในตำนานครับ ในครั้งหนึ่งของการมีรถโฟร์วีลอยากจะมี ๑๐๖ ไว้ขับดูสักครั้งนะครับ ส่วนรถใหม่ผมก็ได้แต่ตั้งตารอว่าเมื่อไหร่จะทำคานแข็งออกจากโรงงานมานะครับพี่ รับรองถ้าออกใหม่ป้ายแดงได้ คานแข็งนะ ผมจัดไปนานแล้วครับ แต่นี้ในตลาด มีแต่แบบปีกนก ไม่ใช่ไม่ดีนะครับ แต่ผมไม่ชอบที่ใส่ชุดยกแล้วต้องมาตกแต่งโน่น นี่ นั่น อีกเยอะแยะนะครับ เพราะถ้าเขาทำให้สูงมาขากโรงงานเลย ใส่ยางใหญ่มาเลย แบบนั้นผมชอบ เพราะผมเองไม่ค่อยชอบแต่งรถนะครับ ดังนั้นสำหรับตอนนี้มาลงตัวที่คานแข็งเก่าๆ กระบะร้ายๆคันนี้ไปก่อนครับพี่
ปล. รถผมมีประกันชั้นสามนะครับ ชนพุ่งครับพี่น้อง เพราะผมขับเกียร์ธรรมดาไม่ชับแล้วนิ ชนท้ายเวลาติดไฟแดงแค่ควนต้องมีให้เห็นแน่ๆ เสียวดีแท้ครับ
ฮาย สาระไม่ใช่อยู่ที่ตำนาน หรือ เพิ่งตำ แต่คำถามมันอยู่ที่ว่า ในเมื่อได้ของที่อยากได้สมใจอยากมาแล้ว
ทำไมจะขายออกไปอีก แล้วไปเอาไอ้ที่ไม่อยากได้มาทำไม
ถ้าได้มาแล้วไม่ชอบอีก(เพราะไม่ชอบมาตั้งแต่แรก)ทีนี้จะทำไงต่อ
ไอ้เรื่องรอรุ่นใหม่คานแข็งผมว่า ตูนี้ไม่ออกเลิกคิดได้เลย
แล้วจุดที่หาตัวเราเองเจอมันอยูตรงไหน
อันนี้ไม่ได้ทำเฒ่านะ เพียงแต่ว่าอยากให้คิดอะไรให้สะเด็ดน้ำเสียก่อนง้าน
คล้ายๆกับกรณีน้องเมียผม ทำงานในเลเหมือนกันเงินเยอะ ค่อนข้างใจไม่นิ่งฟุ้งซ่าน ซื้อรถตามใจอยาก
ไปซื้อ ALFA ROMEO 156 มาคันหนึ่ง นึกยังไงไม่ทราบ อีกไม่นาน ไปคว้ารุ่นเดิมเหมือนเดิมมาอีกคัน
ตั้งแต่ซื้อมามันก็คันไม้คันมือ ซ่อมนั่น แกะนี่มาตลอด อยู่ดีไม่ว่าดี เอาไปติดแก๊สเข้าอีก
คือใครๆเขาก็ติดแก๊สนั่นแหละ แต่แปลกตรงไหน ก็มันแปลกตรงที่ คนอื่นเขาขับรถตลอดติดแล้วใช้ก็คุ้ม
ของมันลงเลไปสิบห้าวัน ขึ้นบกสิบห้าวัน ไอ้ที่ขึ้นมาก็นอนอยู่บ้าน ไปพัทลุงบ้าง นานๆเที่ยวที ติดแล้วไม่ค่อยได้ใช้งั้นคุ้มไม๊
แถมหาดใหญ่มันมาเลย์มีให้เติมลุย ถ้าผมอยู่หาดใหญ่ ผมก็ไม่มีไปติดหรอกเติมมันมาเลย์ดีกว่า คือไม่รู้มันอยากประหยัดขึ้นมาทำไม
เพราะไม่ค่อยได้ใช้ เสียเงินที่ไร้สาระไปทางอื่นเยอะแยะกว่าที่ประหยัดค่าน้ำมันที่เติมอีก รถมันก็เสียประจำ รื้อเกียร์ รื้อไอ้นี่ไอ้นั่นตลอด
ขึ้นมาจากเลก็ซ่อมแต่รถไม่พักทำไหร คือถ้ามันเอาเงิน เอาเวลา ที่มีไปซื้อรถเก๋งญี่ปุ่นดีๆในงบ ล้าน+- และเอาเวลาที่มานั่งซ่อมรถ
ขับรถไปเที่ยวในเวลาที่ขึ้นจากเล ชีวิตมันไม่ดีกว่าหรือ
